ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ γεγονότα από ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ πρωταγωνιστές σαν σήμερα 30 Νοεμβρίου

1982 – Kυκλοφορεί από την Epic Records το Thriller, το έκτο στούντιο άλμπουμ του Αμερικανού καλλιτέχνη Michael Jackson, που έμελλε να γίνει το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Ιστορία της δισκογραφίας. Το προηγούμενο άλμπουμ του Τζάκσον, με τίτλο Off the Wall είχε λάβει πολύ καλές κριτικές και σημείωσε αρκετή εμπορική επιτυχία. Οι ηχογραφήσεις για το Thriller ξεκίνησαν στις 14 Απρίλιου και τελείωσαν στις 8 Νοεμβρίου του 1982 στα Westlake Recording Studios, στο δυτικό Hollywood του Los Angeles, με προϋπολογισμό 750.000 δολάρια. Την παραγωγή του άλμπουμ ανέλαβαν απο κοινού ο Μάικλ Τζάκσον και ο ήδη καταξιωμένος παραγωγός Quincy Jones που ήταν επίσης παραγωγός και στο Off The Wall (μέχρι σήμερα 79 από τις δουλειές του Jones ως παραγωγού υπήρξαν υποψήφιες για Γκράμι από τις οποίες κέρδισαν το βραβείο οι 27 / βλ. και έτος “1933” εδώ). O Τζάκσον έγραψε επίσης τα τέσσερα από τα εννέα τραγούδια της αρχικής έκδοσης του άλμπουμ (από τα υπόλοιπα, τρία έγραψε ο Βρετανός τραγουδοποιός Rod Temperton, και από ένα τραγούδι ο Αμερικανός στιχουργός John Bettis, ο κημπορντίστας των Toto Steve Porcaro και οι παραγωγοί Quincy Jones και James Ingram). Επτά από τα εννιά τραγούδια του άλμπουμ κυκλοφόρησαν ως singles, και όλα μπήκαν στο Τop 10 του Billboard Hot 100 των Η.Π.Α. Τα επτά singles (κατά σειρά κυκλοφορίας τους) είναι τα εξής: “The Girl Is Mine” (ντουέτο του Τζάκσον με τον Paul McCartney των Beatles, ΗΠΑ/US Billboard Hot 100: #1 – Μ.Βρετανία/UK Singles Chart: #32), “Billie Jean” (No1 σε ΗΠΑ & Μ.Βρετανία), “Beat It” (ΗΠΑ: #1 / Μ.Β.: #3), “Wanna Be Startin' Somethin'” (ΗΠΑ: #5 / Μ.Β.: #8), “Human Nature” (ΗΠΑ: #7 / Μ.Β.: #35), “P.Y.T. (Pretty Young Thing)” (ΗΠΑ: #10 / Μ.Β.: #98), “Thriller“(ΗΠΑ: #4 / Μ.Β: #10). Βοήθησε σημαντικά στον περιορισμό -αν όχι στη διάλυση- κάποιων φυλετικών διαχωρισμών που είχαν απομείνει στις Η.Π.Α., αρχής γενομένης από την μετάδοση των βίντεο-κλιπ των τραγουδιών “Thriller“, “Billie Jean” και “Beat It” σε ώρες υψηλής τηλεθέασης στο μουσικό κανάλι MTV όταν δεν υπήρχαν καν στο playlist του τραγούδια από άλλους μαύρους ερμηνευτές, με αποκορύφωμα την επιβράβευση του Michael Jackson από τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. Ronald Reagan σε ειδική τελετή που έλαβε μέρος στον Λευκό Οίκο, το 1984. Το 2001, κυκλοφόρησε μια ειδική έκδοση του άλμπουμ, με επιπλέον demo ηχογραφήσεις, συνεντεύξεις και το ακυκλοφόρητο τραγούδι “Someone In the Dark”, που είχε ακουστεί στην ταινία E.T. ο Εξωγήινος. Το 2008, κυκλοφόρησε μια επετειακή έκδοση, για τα 25 χρόνια κυκλοφορίας του άλμπουμ, το Thriller 25 που περιλαμβάνει, εκτός από τις πρωτότυπες εκτελέσεις και μερικές διασκευές σε γνωστά τραγούδια από τους Will.i.am, Akon, Kanye West και Fergie. To “Thriller” κατέλαβε την 20η θέση στον κατάλογο του περιοδικού “Rolling Stone” για τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών. Κέρδισε oκτώ βραβεία Grammy το 1984 (τα περισσότερα στην Ιστορία των βραβείων). Πέρα από πολλές άλλες βραβεύσεις που ακολούθησαν και τη γενικότερη καταξίωση του στο χώρο της της μουσικής αξίζει να σημειωθεί ότι η Εθνική Επιτροπή Εμπορικών Ηχογραφήσεων των Η.Π.Α. (NARM) κατέταξε το άλμπουμ στη τρίτη θέση των εμπορικότερων ηχογραφήσεων στην Ιστορία της ενώ το άλμπουμ και το βίντεο για το τραγούδι “Thriller” καταχωρήθηκε στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου από το Εθνικό Μητρώο Καταγραφής των Η.Π.Α., επειδή η προσφορά τους θεωρείται “πολιτιστικά σημαντική”. Και ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί το αντίθετο, καθώς άλλαξε πολλά πράγματα στη μουσική βιομηχανία, εξακολουθεί να σημειώνει σημαντικές πωλήσεις και να ακούγεται ευχάριστα. Δυστυχώς, κανένα από τα τραγούδια του Thriller δεν πρόκειται να ακουστεί και να παρουσιαστεί ξανά από τη φωνή που τα αποθέωσε καθώς έσβησε αναπάντεχα, τον Ιούνιο του 2009…

30/11 – Παγκόσμια Ημέρα Αγοραστικής Αποχής. Η Ημέρα αυτή αφορά άμεσα τον καταναλωτή και την καταναλωτική αγορά και εορτάζεται την Παρασκευή μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών στη Βόρεια Αμερική και το τελευταίο Σάββατο του Νοεμβρίου στην Ευρώπη. Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Αγοραστικής Αποχής δίνει την ευκαιρία στους καταναλωτές να συνειδητοποιήσουν τα δικαιώματα του ανθρώπου, των εργαζομένων και του παιδιού, την ανάγκη για την προστασία του περιβάλλοντος και την θεμελίωση μιας υπεύθυνης καταναλωτικής συμπεριφοράς όπως επίσης τη σημασία της υγιεινής διατροφής. Σκοπός της ημέρας είναι, έστω και για λίγο, οι καταναλωτές να νιώσουν ότι έχουν τη δύναμη να συμβάλλουν με την αγοραστική αποχή τους στα προαναφερθέντα κοινωνικά ζητήματα. Η πρώτη μέρα αγοραστικής αποχής πραγματοποιήθηκε στο Βανκούβερ του Καναδά τον Σεπτέμβριο του 1992. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από τον Καναδο-Εσθονό καλιτέχνη Ted Dave, ο οποίος συνέλαβε την ιδέα μιας μέρας όπου οι καταναλωτές θα απέχουν από τη πιο βασική τους ανάγκη, με την υποστήριξη των Καναδών σκηνοθετών και ιδρυτών του Adbusters (ενός «περιοδικού για το πνευματικό περιβάλλον») Kalle Lasn και Bill Schmalz. Οι πλούσιες χώρες της Δύσης, που αποτελούν το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνουν το 80% των πόρων της Γης, προκαλώντας δυσαναπλήρωτες καταστροφές στο περιβάλλον και άδικη διανομή του πλούτου.  (βλ. επίσης εδώ και εδώ).

Οι Άγγλοι διοργανωτές της γιορτής ξεκίνησαν μια νέα καμπάνια αντικαταναλωτισμού και μας προτρέπουν «Να μην αγοράσουμε τίποτα τα Χριστούγεννα» (Buy Nothing Christmas). Στη Βόρειο Αμερική οι εορτασμοί γίνονται σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, όπου οι ακτιβιστές καταστρέφουν πιστωτικές κάρτες, αναρτούν συνθήματα για την Ημέρα, συζητούν με τον κόσμο, χορεύουν, τραγουδούν και στήνουν θεατρικές παραστάσεις δρόμου, προκαλώντας την οργή των καταστηματαρχών. Όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα της Αμερικής, εκτός του CNN, αρνούνται να προβάλλουν διαφημιστικά της Παγκόσμιας Ημέρας Αγοραστικής Αποχής. Με τα καταστροφικά μνημονιακά μέτρα και την ουσιαστική έλλειψη προστασίας των μικρομεσαίων στην παρούσα οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, ο εορτασμός της Παγκόσμιας αυτής Ημέρας αποτελεί βεβαίως «κενό γράμμα».

1667 – Γεννιέται στο Δουβλίνο ο Ιρλανδός σατιρικός, δοκιμιογράφος, πολιτικός αρθρογράφος, μυθιστοριογράφος και ποιητής Jonathan Swift (1667 – 19 Οκτωβρίου 1745). Εργάστηκε ως γραμματέας του συγγραφέα και διπλωμάτη Σερ Ουίλιαμ Τεμπλ, διετέλεσε κληρικός της Αγγλικανικής μητρόπολης του Αγίου Πατρικίου στο Δουβλίνο, έγραψε μυθιστορήματα και ποιήματα, αλλά ανακατεύτηκε και με την πολιτική. Το πιο γνωστό έργο του είναι το μυθιστόρημα “Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ” (ή, σωστότερα: “Γκάλιβερ”, του οποίου ο πλήρης τίτλος ήταν: “Travels into Several Remote Nations of the World, in Four Parts, by Lemuel Gulliver, First a Surgeon, and then a Captain of Several Ships”), στο οποίο σατιρίζει την πολιτική ζωή, τις φιλοσοφικές ιδέες και την επιστήμη της εποχής του. Πρόκειται για μια φανταστική περιήγηση σε χώρες γιγάντων και νάνων, που περιείχε ανηλέητη κριτική της σύγχρονης του κοινωνίας. Έγραψε επίσης ποιήματα, σάτιρες, δοκίμια, θρησκευτικά έργα, κηρύγματα, άρθρα, επιστολές και άλλα. Τα γνωστότερα κείμενα, στη διάθεση των μελετητών του σήμερα, είναι: “A Discourse on the Contests and Dissentions in Athens and Rome” (1701), “A Meditation upon a Broomstick” (1703-1710), “The Battle of the Books” (“Η μάχη των βιβλίων“, 1704), “H Ιστορία της Σκάφης” (1704), “A Critical Essay upon the Faculties of the Mind” (1707-1711), “An Argument against Abolishing Christianity” (1708-1711), “The Intelligencer” (μαζί με τον Thomas Sheridan, 1710), “A Proposal for Correcting, Improving and Ascertaining the English Tongue” (1712), “On the Conduct of the Allies” (πολιτικό φυλλάδιο κατά της συνέχισης του πολέμου με τη Γαλλία, 1713), “Το ημερολόγιο στην Στέλλα” (ημερολόγιο της σχέσης του με την Esther Johnson, 1710-1713), “Hints Toward an Essay on Conversation” (1713), “A Letter to a Young Gentleman, Lately Entered into Holy Orders” (1720), “Proposal for Universal Use of Irish Manufacture” (1720), “A Letter of Advice to a Young Poet” (1721), “The Drapier's Letters” (επιστολές με το ψευδώνυμο M.B.Drapier, κατά του νομισματικού μονοπωλίου που επέβαλε η Αγγλία, 1724, 1725), “Bon Mots de Stella” (Παράρτημα στα “Ταξίδια του Γκιούλιβερ”, 1726), “Μια σεμνή πρόταση…” (διάσημη σάτιρα, στην οποία o συγγραφέας συμβουλεύει τους φτωχούς Ιρλανδούς να πουλούν τα παιδιά τους στους πλούσιους «ως εξαίσια και πλήρη τροφή», 1729), “An Essay on the Fates of Clergymen”, “A Treatise on Good Manners and Good Breeding”, “Οδηγίες προς τους υπηρέτες”, “On the Death of Esther Johnson”, “An Essay On Modern Education”, “Three Sermons and Three Prayers”, “Writings on Religion and the Church”, “Verses on the Death of Dr. Swift” (1739), κ.ά. Το μεγάλο χάρισμα του Σουίφτ, ως συγγραφέα, συνίσταται στο κοφτό και ακριβολόγο ύφος του. Στις διαχρονικές σάτιρες του, ξεκινά από μιαν απίθανη σύλληψη και τη συνεχίζει σε όλες της τις συνέπειες, αντλώντας από αυτήν μια σειρά από κωμικά περιστατικά, υποκρινόμενος ταυτόχρονα ότι δεν καταλαβαίνει τα αυτονόητα. Στα ποιήματα και τα δοκίμια του ο αναγνώστης συναντά τη σάτιρα, τη μελαγχολία και την περιφρόνηση για τις πανουργίες του κράτους. Η προσωπική ζωή του και ιδιαίτερα η φιλία του με δύο νεότερες γυναίκες, την «Στέλλα» (Esther Johnson) και την Esther Vanhomrigh, προκάλεσαν επικρίσεις. Προς το τέλος της ζωής του έπασχε από το σύνδρομο Μενιέρ, μία νόσο του έσω ωτός, που οδήγησε πολλούς να θεωρήσουν ότι ήταν τρελός. 

1835 – Γεννιέται στο χωριό Φλόριντα της πολιτείας του Μιζούρι ο Αμερικανός συγγραφέας Mark Twain (πραγματικό όνομα: Samuel Langhorne Clemens). Σε ηλικία τεσσάρων ετών, η οικογένεια του μετακόμισε στην παραποτάμια πόλη Hannibal του Missouri, αναζητώντας καλύτερες οικονομικές συνθήκες. Η πόλη αυτή και οι κάτοικοι της, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του Τουαίην, τις Περιπέτειες του Τομ Σώγιερ (1876). Οι εμπειρίες τους στην αμερικανική Δύση, αποτέλεσαν τη βάση για το δεύτερο βιβλίο του Τουαίην, Roughing It (1872). Την ίδια χρονιά της κυκλοφορίας του βιβλίου, ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας Territorial Enterprise της Βιρτζίνια του ανέθεσε την έκδοση της. Χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το ψευδώνυμο Μαρκ Τουαίν σε ένα κείμενο του στις 3 Φεβρουαρίου του 1863. Αν και η προέλευση του δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα, η επικρατούσα άποψη είναι πως αποτελεί το ναυτικό παράγγελμα που σημαίνει δύο οργιές βάθος (3.7 μέτρα) και δηλώνει το όριο ασφαλούς πλεύσης στα αβαθή των ποταμών. To 1869 ο Τουαίην γνώρισε την Olivia Langdon με την οποία παντρεύτηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1870 και εγκαταστάθηκαν μαζί, για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, στο Buffalo της Νέας Υόρκης. Εκεί, ο Τουαίην ανέλαβε καθήκοντα εκδότη και συγγραφέα στην τοπική εφημερίδα Buffalo Express. Μετά τη γέννηση του γιου τους, στις 7 Νοεμβρίου του 1871, εγκαταστάθηκαν στο Hartford του Connecticut. Στις 19 Μαρτίου του 1872, γεννήθηκε η πρώτη τους κόρη, Ολίβια Σούζαν, ενώ τον Ιούνιο του ίδιου έτους ο Λάνγκντον πέθανε έχοντας προσβληθεί από διφθέρια. Το ζευγάρι απέκτησε άλλες δύο κόρες, την Κλάρα (1874) και την Τζέην Λάμπτον (1880). Μέχρι το 1891, η οικογένεια έζησε στο Χάρτφορντ, όπου ο Τουαίην ολοκλήρωσε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του, μεταξύ των οποίων Οι περιπέτειες του Τομ Σώγιερ, Ο Πρίγκιπας και ο Φτωχός (1881) και Ένας Γιάνκης του Κονέκτικατ στην αυλή του βασιλιά Αρθούρου (1889). Οι Περιπέτειες του Huckleberry Finn – κατά πολλούς το πιο γνωστό βιβλίο του – δημοσιεύτηκε το 1885 και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα βιβλία που κυκλοφόρησαν από τον δικό του εκδοτικό οίκο. Αν και τα έργα του Τουαίν είχαν μεγάλη απήχηση, γεγονός που του εξασφάλιζε σημαντικά οικονομικά κέρδη, πρόεβη σε πολλές άστοχες επενδύσεις των χρημάτων του, γεγονός που τον οδήγησε τελικά στα όρια της χρεωκοπίας. Σε μία προσπάθεια του να εξοικονομήσει χρήματα, ώστε να καλύψει τα οικονομικά του χρέη, εγκαταστάθηκε το 1891 οικογενειακώς στην Ευρώπη πραγματοποιώντας αρκετά ταξίδια ανά τον κόσμο μέχρι το 1900. Το 1894, η εκδοτική εταιρεία του αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία της, γεγονός που ώθησε τον Τουαίην να δώσει μια σειρά διαλέξεων σε διάφορες χώρες προκειμένου και πάλι να εξοικονομήσει χρήματα. Καταλυτική για την βελτίωση της οικονομικής του κατάστασης ήταν η στενή φιλία που ανέπτυξε με τον βιομήχανο Henry Huttleston Rogers, στέλεχος της πετρελαϊκής εταιρείας Standard Oil. Ο Τουαίην επέστρεψε στην Αμερική το 1900. Κατά τον Ισπανο-Αμερικανικό πόλεμο του 1898 είχε ήδη υϊοθετήσει μία σκληρή στάση απέναντι στην αμερικανική κυβέρνηση, πολιτική στάση που διατήρησε και μετά την επιστροφή στην πατρίδα του, ως αντιπρόεδρος της Αμερικανικής Αντι-Ιμπεριαλιστικής Ένωσης. Οι πολιτικές του απόψεις του είχαν αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί από ορισμένους ως προδότης αλλά και την μη δημοσίευση ορισμένων κειμένων του σε περιοδικά της εποχής, εξαιτίας του φόβου πολλών εκδοτών για πιθανή δυσφήμιση. Το 1903, έχοντας ως βάση την Νέα Υόρκη για τρία χρόνια, η σύζυγος του αρρώστησε και μετακινήθηκαν στη Φλωρεντία της Ιταλίας, όπου η Λάγκντον απεβίωσε ένα χρόνο αργότερα. Μετά το θάνατο της ο Τουαίην επέστρεψε στη Νέα Υόρκη. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στο Redding του Connecticut στις 21 Απριλίου του 1910, σε ηλικία 74 ετών.

1872 – Ο πρώτος επίσημος διεθνής αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου διεξάγεται στο (σημερινό γήπεδο κρίκετ) Hamilton Crescent της Γλασκώβης μεταξύ Σκωτίας και Αγγλίας (0-0).

1874 – Επεισόδια σημειώνονται στην Ελληνική Βουλή, καθώς ο προϋπολογισμός ψηφίζεται από την κυβέρνηση Βούλγαρη χωρίς την απαραίτητη νόμιμη απαρτία. Η κοινή γνώμη εξεγέρθηκε και οι παραμείναντες βουλευτές κατακρίθηκαν και αποκλήθηκαν «στηλίται». Κατά την αρχαιότητα αποκαλούνταν έτσι οι στιγματισθέντες επειδή το όνομα τους αναγράφονταν σε (ειδική) ατιμωτική στήλη. Προ της γενικής κατακραυγής, ο Βασιλιάς Γεώργιος απέλυσε τον Δημήτριο Βούλγαρη, τον Απρίλιο του 1875 η δε Βουλή τον παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο για πλαστογραφία και αντιποίηση αρχής. Δύο από τους υπουργούς του, ο γαμπρός του Νικολόπουλος και ο Βαλασόπουλος, καταδικάστηκαν για δωροληψία. Τα γεγονότα αυτά ονομάσθηκαν Στηλιτικά.

1900 – Οι αδελφοί Gräf, μηχανικοί από την Αυστρία, εφευρίσκουν την κίνηση στους μπροστινούς τροχούς.

1900 – Πεθαίνει από μηνιγγίτιδα, σ' ένα φθηνό ξενοδοχείο στο Παρίσι, ο σημαντικός Ιρλανδός ποιητής, δραματουργός, μυθιστοριογράφος και κριτικός Oscar Wilde. (για το έργο και την ζωή του βλ. έτος “1854” εδώ)

1903 – Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος δημοσιεύει στο λογοτεχνικό περιοδικό Παναθήναια το ιστορικό του άρθρο Ένας ποιητής για τον Κ. Π. Καβάφη, με το οποίο γίνεται γνωστός στους Έλληνες.

1903 – Η Θεσσαλονίκη αποκτά την πρώτη της μόνιμη κινηματογραφική αίθουσα, τα Ολύμπια, κινηματογράφο ιδιοκτησίας Πλούταρχου Ιμπροχώρη και Λάιτμερ επί της (παραλιακής) λεωφόρου Νίκης. Ο ηθοποιός και θεατρώνης Πλούταρχος Ιμπροχώρης, συνεταιρίστηκε με τον φωτογράφο Λάιτμερ, που έφερε μηχανήματα προβολής από την Ευρώπη. Έτσι το «Ολύμπια» μετεξελίχθηκε στον πρώτο κινηματογράφο της πόλης. Δυστυχώς, καταστράφηκε ολοσχερώς στην πυρκαγιά του 1917.   

1945 – Γεννιέται στο Brecon ο Ουαλός μπασίστας, τραγουδοποιός και μουσικός παραγωγός Ρότζερ Γκλόβερ (Roger David Glover), περισσότερο γνωστός για τη συμμετοχή του στο hard rock συγκρότημα των Deep Purple από το 1969 έως το καλοκαίρι του 1973 και από το 1984 μέχρι σήμερα. Επίσης υπήρξε από το 1979 μέχρι τo 1984 μπασίστας, στιχουργός και παραγωγός σε τέσσερα στούντιο άλμπουμ των Rainbow. Έχει κυκλοφορήσει πέντε προσωπικά άλμπουμ με πιο πρόσφατο το If Life Was Easy (2011) που περιλαμβάνει συνεργασίες με τους Walther Gallay, Daniel “Sahaj” Ticotin, Dan McCafferty και Pete Agnew (οι δύο τελευταίοι είναι ο τραγουδιστής και ο μπασίστας των Nazareth). Ο Glover υπήρξε και παραγωγός σε άλμπουμ των Judas Priest, Nazareth, Elf, Τhe Ian Gillan Band και σε προσωπικά άλμπουμ του τραγουδιστή των Whitesnake, David Coverdale. Σήμερα ζει στην Ελβετία μαζί με τη σύζυγο του Myriam και από τους δύο γάμους του έχει αποκτήσει μια κόρη, την Gillian. Η κόρη του συμμετείχε και στο τέταρτο solo άλμπουμ του Glover με τίτλο Snapshot (2002). Εκτός από τη μουσική έχει μεγάλο πάθος και για τη φωτογραφία. Στις 22 Οκτωβρίου του 2010 παρουσιάστηκαν έργα του σε γκαλερί της Κολωνίας.

1947 – Γεννιέται στο Σικάγο του Ιλινόις ο Εβραϊκής καταγωγής Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Ντέιβιντ Μάμετ (David Alan Mamet). Οι γονείς του χώρισαν όταν ο Μάμετ ήταν έντεκα ετών και αυτό τον έφερε διαίτερα κοντά στην αδερφή του Lynn Mamet (σημερινή παραγωγό και σεναριογράφο θεατρικών παραστάσεων και τηλεοπτικών σόου όπως τα The Unit και Law & Order). Στα δεκαπέντε ξεκίνησε να εργάζεται στο Hull House Theatre του Σικάγο όπου ανακάλυψε τον προσωπικό του προορισμό. Λίγο αργότερα σπούδασε φιλολογία και θέατρο στο Goddard College στο Βερμόντ από όπου και αποφοίτησε το 1969 ενώ συμμετείχε ήδη στο Neighborhood Playhouse School of Theater της Νέας Υόρκης. Το 1971 ο Μάμετ άρχισε να διδάσκει θέατρο στο Goddard και έγραψε πλήθος θεατρικών έργων. Το πρώτο που τράβηξε την προσοχή του κοινού ήταν το The Duck Variations (1972) το οποίο εμφανίζει μερικά από τα διακριτικά χαρακτηριστικά που συναντά κανείς και στις περισσότερες μελλοντικές δουλειές του όπως το σταθερό περιβάλλον, ο μικρός αριθμός χαρακτήρων, η απλή πλοκή και ο διάλογος που καταγράφει ρεαλιστικά την καθημερινή ομιλία. Άλλα γνωστά θεατρικά του έργα που ανέβηκαν στη δεκαετία του '70 είναι: Σεξουαλική διαστροφή στο Σικάγο (1974, μεταφέρθηκε αργότερα στον κινηματογράφο με τον τίτλο About Last Night και εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών), Αμερικάνικος βούβαλος (ανέβηκε στη χώρα μας από το θέατρο Πορεία σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου), Μια ζωή στο θέατρο, The Woods, Επανένωση, Το Μαύρο Πόνυ και The Sanctity of Marriage. Το Glengarry Glen Ross (στην Ελλάδα ανέβηκε σε πανελλήνια πρώτη το 2001 και πάλι από το θέατρο Πορεία, σε σκηνοθεσία Δ.Τάρλοου, με τον τίτλο Οικόπεδα με θέα) αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά και αξιόλογα έργα του. Αφορά την ιστορία τεσσάρων κτηματομεσιτών της Φλόριντα που προσπαθούν να αναδειχθούν σε καλύτερο πωλητή ο καθένας, εξαπατώντας στην προσπάθεια τους αυτή ανυποψίαστους πελάτες. Το έργο τιμήθηκε τόσο με το New York Drama Critics Circle Award όσο και με το βραβείο Πούλιτζερ το 1984. Μεταφέρθηκε επίσης στον κινηματογράφο (προβλήθηκε το 1992) και ο Ντέιβιντ Μάμετ επιμελήθηκε ποροσωπικά τη σεναριακή προσαρμογή. Ακολούθησαν τα έργα Edmond το 1982, Prairie du chien και To σάλι το 1985, Speed-the-Plow (1988 με το οποίο η Madonna έκανε την πρώτη της εμφάνιση ως ηθοποιός του θεάτρου στο Broadway, δίπλα στον Joe Mantegna). Η ενασχόληση ωστόσο του Μάμετ με τη συγγραφή δεν περιορίστηκε μόνο σε βιβλία και θεατρικά έργα. Έγραψε και αρκετά σενάρια για τον κινηματογράφο όπως στα έργα Ο Ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δύο φορές (1981), The Verdict (1982, βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Barr Reed το οποίο και προτάθηκε για Βραβείο Όσκαρ) και Το σπίτι των Παιχνιδιών (1987) στο οποίο εκτός από σεναριογράφος υπήρξε και σκηνοθέτης. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980, ο Μάμετ δημοσίευσε δύο συλλογές δοκιμίων, το Γράφοντας σε εστιατόρια και το Some Freaks. Τα τελευταία χρόνια ο Μάμετ συνεχίζει και σκηνοθετεί ενώ παράλληλα γράφει θεατρικά έργα, δοκίμια και σενάρια. Στις τελευταίες του θεατρικές και κινηματογραφικές δουλειές περιλαμβάνονται τα έργα Oleanna (ανέβηκε τη θεατρική σεζόν 2011-2012 στη Θεσσαλονίκη από τον θίασο Passatempo στο θέατρο Αμαλία), The Winslow Boy, State and Main, Ληστεία, Catastrophe και Redbelt. Το 1999 έγραψε το βιβλίο δοκιμίων Jafsie and John Henry και το 2001 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα Wilson: A Consideration of the Sources. Το 2004 ξαναέγραψε την κλασική ιστορία του Φάουστ με τίτλο Faustus για το θέατρο, τον Μάιο του 2010 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα The Trials of Roderock Spode, ενώ τον Ιούνιο του 2011 κυκλοφόρησε το βιβλίο The Secret Knowledge: On the Dismantling of American Culture. Τελευταία του δουλειά στον κινηματογράφο ήταν η ταινία Come Back to Sorrento (2010) ενώ στο θέατρο το έργο Ο Αναρχικός (2012). Τον Μάρτιο του 2013 προβλήθηκε στην αμερικανική τηλεόραση η τηλεταινία Phil Spector την οποία ο Μάμετ σκηνοθέτησε και έγραψε το σενάριο που αφορά τη ζωή του θρυλικού μουσικού παραγωγού και τραγουδοποιού (με πρωταγωνιστές τους Al Pacino και Helen Mirren). Είναι υποψήφια για 11 Emmy Awards. Ο Ντέιβιντ Μάμετ είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Rebecca Pidgeon από το 1991 και έχουν αποκτήσει μαζί δύο παιδιά ενώ έχει αποκτήσει και άλλα δύο παιδιά από τον πρώτο του γάμο με την επίσης ηθοποιό Lindsay Crouse.

1955 – Γεννιέται στο Stanmore του Middlesex ο Βρετανός μουσικός, τραγουδιστής και τραγουδοποιός της ροκ μουσικής Billy Idol (William Michael Albert Broad). Ένθερμος οπαδός του Punk κινήματος στην εφηβεία του, ξεκίνησε την καριέρα του το 1976 ως μέλος των Siouxsie and the Banshees (πριν καταλήξουν σε αυτό το όνομα). Έφυγε από αυτούς το 1977 και πήγε στους Chelsea. Με τον μπασίστα των Chelsea, Tony James δημιούργησε τους Generation X οι οποίοι σημείωσαν αρκετή επιτυχία με τις εμφανίσεις τους και ηχογράφησαν τρία στούντιο άλμπουμ. Μετά τη διάλυση τους, το 1981, ο Billy Idol μετακόμισε στη Νέα Υόρκη όπου γνωρίστηκε με τον κιθαρίστα Steve Stevens. Συνεργάστηκε μαζί του και κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά το πρώτο του solo άλμπουμ με τίτλο “Billy Idol”. Η συχνή επανάληψη τραγουδιών του (“White Wedding“, “Rebel Yell“, “Hot in the city“, “Eyes Without a Face” κ.ά.) από το πρώτο και δεύτερο προσωπικό άλμπουμ του στο τηλεοπτικό κανάλι MTV τον καθιέρωσαν ως ένα από τα πρώτα αστέρια του τηλεοπτικού καναλιού. Ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες με τα τραγούδια: “Cradle of Love“, “Flesh For Fantasy“, “Sweet 16“, “Mony, Mony“,  “Dancing with Myself“, “To Be a Lover“, “Don't Need a Gun“, “L.A. Woman“, “Adam in Chains” κ.ά. Αν και το τελευταίο του στούντιο άλμπουμ, το “Devil's Playground” κυκλοφόρησε το 2005 (ακολούθησε ένα χριστουγεννιάτικο την επόμενη χρονιά) συνεχίζει να περιοδεύει σε όλο τον κόσμο με τον Steve Stevens. Έδωσε μια συναυλία και στη χώρα μας, τον Ιούνιο του 2010.

1979 – Kυκλοφορεί στη Μεγάλη Βρετανία (και μια εβδομάδα αργότερα στις Η.Π.Α.) το The Wall / O Tοίχος, το ενδέκατο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού progressive rock συγκροτήματος Pink Floyd. Από τις πρώτες συναυλίες προώθησης του ερμηνεύτηκε ζωντανά από το συγκρότημα με περίτεχνα οπτικά/ηχητικά και θεατρικά εφέ, και τελικά η ιδέα του άλμπουμ εξελίχθηκε σε μια ταινία μεγάλου μήκους με τίτλο “Pink Floyd – The Wall” (1982), σε σκηνοθεσία του Βρετανού Alan Parker. Ο αριθμός των πωλήσεων του άλμπουμ, μέχρι το 2009, έχει ξεπεράσει τα 30 εκατομμύρια αντίτυπα και είναι το καλύτερο σε πωλήσεις διπλό άλμπουμ στην Ιστορία της μουσικής και ένα από τα εμπορικότερα άλμπουμ όλων των εποχών. H ιδέα του The Wall σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας των Pink Floyd το 1977 όταν ο μπασίστας και στιχουργός Roger Waters, απογοητευμένος από το κοινό τους, φαντάστηκε την δημιουργία ενός τoίχου. Στην ουσία το άλμπουμ είναι δημιούργημα του Waters και μέσα από αυτό προσπάθησε να ξορκίσει πληγές των παιδικών του χρόνων όπως το θάνατο του πατέρα του στη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, μια υπέρ-προστατευτική μητέρα και δασκάλους “τυράννους” οι οποίοι τον γελοιοποιούσαν στην τάξη όταν εκείνος, κατά τη διάρκεια του μαθήματος, έγραφε ποιήματα. Η πρώτη παράσταση της “ροκ όπερας” The Wall παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 7 Φεβρουαρίου του 1980 στο Sports Arena του Λος Άντζελες της Καλιφόρνια. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: “Another Brick In The Wall“, “Hey You“, “Comfortably Numb“, “Goodbye Blue Sky” κ.ά. Στις 8,9 και 12 Ιουλίου 2011 στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ του Ο.Α.Κ.Α. και φέτος στις 31 Ιουλίου στο Ολυμπιακό Σταδιο, το The Wall παρουσιάστηκε ζωντανά στην Αθήνα, από το συγκρότημα του Ρότζερ Γουότερς. Το 2011, κατά τις δύο πρώτες ημέρες, η συναυλία μαγνητοσκοπήθηκε και αναμένεται να κυκλοφορήσει σε DVD.

1988 – Ο LL Cool J πραγματοποιεί την πρώτη ραπ συναυλία σε Αφρικανικό κράτος και συγκεκριμένα στο Abidjan της Ακτής Ελεφαντοστού. Η συναυλία διακόπηκε όταν ξέσπασαν επεισόδια που είχαν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση της σκηνής…

1994 – O Aμερικανός ράπερ Tupac Shakur πέφτει θύμα ληστείας και πυροβολείται στην είσοδο ενός στούντιο σε συνοικία της Νέας Υόρκης. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε νοσοκομείο της πόλης όπου χειρουργήθηκε επί τέσσερις ώρες και λίγες μέρες μετά ανάρρωσε πλήρως. Δεν είχε την ίδια τύχη όμως στον πυροβολισμό που δέχτηκε στο Λας Βέγκας, τον Σεπτέμβριο του 2006 και απεβίωσε έξι μέρες μετά.

Συλλογή γεγονότων, έρευνα και παρουσίαση: Νίκος Βασάρας

(https://www.facebook.com/nicosvasaras)

Ως κύρια (όχι αποκλειστική) βάση πληροφοριών χρησιμοποιήθηκαν σχετικά λήμματα από τη Βικιπαίδεια – όχι αυτούσια κατά κανόνα. Αναδημοσίευση αυτού του άρθρου του MySalonika ή μέρους του χωρίς την αναγραφή του αρθρογράφου και της πηγής ή παραπομπής σ' αυτήν αποτελεί λογοκλοπή και διώκεται ποινικά