1999 – Σεισμός μεγέθους 6 βαθμών στην κλίμακα Ρίχτερ πλήττει την Αθήνα με απολογισμό 143 (άλλες μετρήσεις κάνουν λόγο για 152) νεκρούς, 700 τραυματίες, 50.000 χιλιάδες άστεγους και ζημιές που έφτασαν τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για την μεγαλύτερη τραγωδία που έπληξε την πρωτεύουσα από την εποχή των πολέμων. Ήταν Τρίτη μεσημέρι της 7ης Σεπτεμβρίου του 1999 και οι δείκτες των ρολογιών έδειχναν 14:56:50 όταν ο Εγκέλαδος επισκέφθηκε την Αττική. Είχε προηγηθεί ένας υπόκωφος θόρυβος που προμήνυε τα όσα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα θα συνέβαιναν. Η γη άρχισε να σείεται, το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε αυτόματα και δεκάδες κτίρια άρχισαν να πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα. Αν και όχι ιδιαίτερα ισχυρός, ενώ και η συνολική διάρκεια του ήταν μόλις 15 δευτερόλεπτα, προκάλεσε πολλές καταστροφές εξαιτίας της εγγύτητας του στην Αθήνα, με επίκεντρο 18 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, ανάμεσα στις Αχαρνές Αττικής και τον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, καθώς και του μικρού εστιακού βάθους, από 9 μέχρι 14 χιλιόμετρα. Με βάση τη μελέτη δορυφορικών δεδομένων που εξετάζουν την παραμόρφωση καθ' ύψος του εδάφους που επιβεβαιώθηκε αργότερα από σεισμολογική μελέτη, και έγινε το 2008 αποδεκτή και από το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο βρέθηκε ότι έγιναν δύο σεισμοί, έντασης 5,8 και 5,5 ρίχτερ, σε διαφορετικά ρήγματα και με διαφορά 3,5 δευτερολέπτων ο ένας από τον άλλο. Τα ρήγματα εκτείνονταν μέχρι τον κόλπο της Ελευσίνας. Τον πανικό των πρώτων λεπτών διαδέχτηκαν οι απεγνωσμένες προσπάθειες των σωστικών συνεργείων να εντοπίσουν ζωές κάτω από τα χαλάσματα. Μεταξύ των νεκρών υπήρξαν και δυο αθλητές. O δεκαεξάχρονος Θωμάς Σπυράκος, αθλητής της πάλης, που θεωρούνταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στον χώρο με προοπτική να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα (είχε αναδειχθεί δύο φορές πρωταθλητής παίδων και πρώτος στο σχολικό πρωτάθλημα) ανασύρθηκε νεκρός από τον θείο και προπονητή του, μέλος της ΕΜΑΚ, Ν. Αποστόλου από τα ερείπια του σπιτιού του. Επίσης, ο βαλκανιονίκης της πυγμαχίας Θανάσης Πολυκανδριώτης βρήκε τραγικό θάνατο στην (επιτυχημένη αλλά με κόστος τη ζωή του) προσπάθεια να σώσει τα τρία του παιδιά από τα συντρίμμια του σπιτιού του. Είναι η δαπανηρότερη φυσική καταστροφή που έχει συμβεί ποτέ στην Ελλάδα, ο φονικότερος σεισμός των τελευταίων 50 ετών και η μεγαλύτερη τραγωδία που έπληξε την πρωτεύουσα της Ελλάδας από την εποχή των πολέμων. Η Αθήνα δεν έχει υποστεί σημαντικές καταστροφές από τέτοιους σεισμούς, καθώς οι περισσότεροι είχαν επικέντρο μακριά από τη πόλη, τουλάχιστον 40 χιλιόμετρα. Από αυτούς, πιο καταστροφικός θεωρείται ο σεισμός που έλαβε χώρα στις 24 Φεβρουαρίου 1981 με επίκεντρο κοντά στις Αλκυονίδες, στο ανατολικό άκρο του Κορινθιακού κόλπου. Υπολόγιστηκε ότι το σεισμό ακολούθησαν συνολικά μέσα στα επόμενα δύο χρόνια 4.000 μετασεισμοί (βλ. εδώ). Μεταξύ των κτιρίων που σωριάστηκαν στη γη ήταν και το εργοστάσιο της Ρικομέξ που στεγάζονταν οι εταιρείες Ρικομέξ και Εστία εμπορική και ήταν χτισμένο κοντά στους πρόποδες της Πάρνηθας, στην οδό Τατοΐου 1 στο Μενίδι. Στο εξαώροφο κτίριο της Ρικομέξ πέθαναν 39 άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους δύο έγκυες γυναίκες. Η επιχείρηση κύρηξε πτώχευση το 2004. Από την εκδίκαση της υπόθεσης το 2007, από τους 33 κατηγορούμενους για την κατάρρευση του εργοστασίου όλοι απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες με ασαφή αιτιολογία. Δεκατρία ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν να περάσουν από την τραγωδία στη Ρικομέξ για να δικαιωθούν όλοι οι συγγενείς των θυμάτων. Σε συγγενείς μερικών από τα θύματα δώθηκαν αποζημιώσεις που έφταναν 17.000 € για νεκρό αδελφό, 30.000€ για νεκρό γονιό και 40.000€ για κάθε νεκρό παιδί. Το Μάιο του 2010 αποφασίστηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι η Νομαρχία έχει αυτοτελείς ευθύνες, καθώς δεν διενήργησε σωστά τους προληπτικούς και κατασταλτικούς ελέγχους στην κατασκευή του εργοστασίου και ότι έπρεπε να αποζημιώσει τα θύματα με 18 εκατομμύρια ευρώ. Το Περιφερειακό Συμβούλιο της Αττικής με ομόφωνη απόφαση επιδίκασε αποζημίωση ύψους 13 εκατομμυρίων Ευρώ σε συγγενείς των θυμάτων από τους πόρους της περιφέρειας. Το ποσό δόθηκε από πόρους της Περιφέρειας που προορίζονταν για έργα υποδομής στην Αττική. Ο περιφερειάρχης κ. Γιάννης Σγουρός άφησε αιχμές για το υπουργείο Οικονομικών, επειδή τους τελευταίους 16 μήνες ζητούσε συνέχεια από την Περιφέρεια να αναλάβει τις οικονομικές υποχρεώσεις. Άλλες υποθέσεις καταρρεύσεων που εκδικάστηκαν ήταν η κατάρρευση πολυκατοικίας στη Νέα Φιλάδελφια, όπου άλλοι εφτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Για την κατάρρευση κατηγορήθηκαν τεχνικοί εκπρόσωποι του DIA και του Continent (πολυκαταστήματα της εποχής), οι οποίο αθωώθηκαν σε πρώτο βαθμό. Ο ιδιοκτήτης της ΦΙΑΛΟΠΛΑΣΤ, όπου πέθαναν 3 γυναίκες, βρέθηκε ένοχος σε α΄ βαθμό για ανθρωποκτονία από αμέλεια, με ποινή φυλάκισης οχτώ μηνών, αλλά πέθανε πριν αυτή πραγματοποιηθεί. Για την κατάρρευση του εργοστασίου Faran, όπου έχασαν τη ζωή τους 4 άνθρωποι, οι τέσσερις κατηγορούμενοι αθώωθηκαν. Για την κατάρρευση πολυκατοικίας στην οδό Ψυχάρη, στη Μεταμόρφωση τα αδικήματα παραγράφηκαν. Εκεί πέθαναν οχτώ άνθρωποι, ενώ πυροσβέστες ανέσυραν ζωντανά δύο μικρά παιδιά στην αγκαλιά του νεκρού πατέρα τους (βλ. και εδώ).
1553 – Γεννιέται στο Παλάτι της Πλακεντίας στο Γκρίνουιτς του Λονδίνου η Ελισάβετ Α', κόρη του Ερρίκου Η'. Είναι επίσης γνωστή ως η «Παρθένος Βασίλισσα» ή «Άμωμος Βασίλισσα». Ήταν η πέμπτη και τελευταία μονάρχης της Δυναστείας των Τυδώρ (οι άλλοι μονάρχες της οικογένειας αυτής ήταν ο παππούς της Ερρίκος Ζ΄, ο πατέρας της Ερρίκος Η΄, ο ετεροθαλής αδερφός της Εδουάρδος ΣΤ΄ και η ετεροθαλής αδερφή της Μαρία Α΄ Τυδώρ (επίσης γνωστή ως Bloody Mary για την σκληρή στάση της απέναντι στους Προτεστάντες, τους οποίους ως Ρωμαιοκαθολικούς θεωρούσε αιρετικούς και απειλή για την εξουσία της). Η Ελισάβετ ήταν πολυμήχανη, αποφασιστική και ιδιαίτερα έξυπνη. Αγαπούσε τη μάθηση για τη χαρά που της προσέφερε. Όπως η μητέρα και ο πατέρας της ήταν χαρισματική και της άρεσε να φλερτάρει. Επίσης κληρονόμησε τις κοφτερές τους γλώσσες και τον ευερέθιστο χαρακτήρα τους. Η Μαρία Τυδώρ πέθανε το Νοέμβριο του 1558, αφήνοντας την Ελισάβετ μόνη διάδοχο του αγγλικού θρόνου.Βασίλεψε σε μια περίοδο 45 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων η παγκόσμια ισχύς και επιρροή της Αγγλίας ενισχύθηκε σημαντικά. Στο εσωτερικό η βασιλεία της σημαδεύτηκε από έντονες θρησκευτικές ζυμώσεις. Παρέμεινε στo βρετανικό θρόνο από τον Ιανουάριο του 1559 και για 45 χρόνια, μέχρι το θάνατo της στις 24 Μαρτίου 1603, αφού προηγουμένως δημιούργησε την Ελισαβετιανή εποχή στην ευρωπαϊκή πολιτική και τις τέχνες.
1883 – Γεννιέται στην Αθήνα (με καταγωγή από το Λιτόχωρο Πιερίας) ο δημοφιλής Έλληνας μουσικοσυνθέτης και αρχιμουσικός Θεόφραστος Σακελλαρίδης, ένας από τους πρωτεργάτες της Ελληνικής Οπερέτας (βλ. εδώ).
1909 – Γεννιέται στην Καισάρεια της Καππαδοκίας ο ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου Ελία Καζάν (πραγματικό όνομα: Ηλίας Καζαντζόγλου). Ήταν ο σκηνοθέτης που ανέδειξε τους Μάρλον Μπράντο Τζέιμς Ντίν, Νάταλι Γουντ, Γουόρεν Μπίτι και οδήγησε συνολικά 21 ηθοποιούς στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Συνέβαλε στην καθιέρωση της προσέγγισης του ηθοποιού με βάση τη μέθοδο, που είχε αναπτύξει ο Κωνσταντίν Στανισλάβσκι την οποία δίδαξε μαζί με τον Λη Στράνσμπεργκ στη περίφημη δραματική Σχολή Actor's Studio που ίδρυσαν μαζί. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός στο θέατρο Group Theatre όπου παρέμεινε στη περίοδο 1932-1939. Το 1942 μεταπήδησε στη σκηνοθεσία παρουσιάζοντας τη πρώτη του θεατρική παράσταση Με τα δόντια του Θόρντον Γουάιλντερ. Έκτοτε άρχισε ν΄ ανεβάζει με αυξανόμενη επιτυχία έργα διάσημων αμερικανών συγγραφέων με τα οποία έγινε διάσημος στο Broadway. Εν τω μεταξύ το 1945 άρχισε να σκηνοθετεί κινηματογραφικές ταινίες, ξεκινώντας από δυο ταινίες μικρού μήκους. Το πρώτη του ταινία μεγάλης διάρκειας είχε τον τίτλο «Ένα δένδρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» (1945) και ακολούθησαν «Το μεγάλο κατηγορώ» (1946), «Συμφωνία Κυρίων» (1947 -τιμήθηκε με βραβείο Όσκαρ σκηνοθεσίας), «Λεωφορείον ο πόθος» (1951 -υποψήφιο για Όσκαρ σκηνοθεσίας), «Βίβα Ζαπάτα» (1952), «Το λιμάνι της αγωνίας» (1954-τιμήθηκε με βραβείο Όσκαρ σκηνοθεσίας), «Ένα πρόσωπο στο πλήθος» (1957), «Άγριο ποτάμι» (1960), «ο Θάνατος του Εμποράκου» (1949 – υποψήφιο για βραβείο θεατρικής σκηνοθεσίας Tony ), «Ανατολικά της Εδέμ»,το «Αμέρικα – Αμέρικα»(1963 – υποψήφιο για 3 βραβεία Όσκαρ και «Λυσσασμένη Γάτα» (1955 – υποψήφιο για βραβείο θεατρικής σκηνοθεσίας). Η μαύρη σελίδα στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του το 1952 με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, κατά την οποία κατέδωσε συναδέλφους του ως κομμουνιστές. Το 1999 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του και τον Ελία Καζάν συνόδευσαν, επί σκηνής του θεάτρου όπου έγινε η βράβευση, δυο μεγάλοι θαυμαστές του: ο σκηνοθέτης Martin Scorsese και ο ηθοποιός Robert De Niro. Πέθανε από φυσικά αίτια τέσσερα χρόνια μετά, σε ηλικία 94 ετών.
1936 – Γεννιέται στην Καρυά Λευκάδας ο Έλληνας πολιτικός και δικηγόρος Απόστολος Κακλαμάνης. Αποφοίτησε από το Ζ΄ Εσπερινό Λύκειο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και εργάστηκε ως δικηγόρος. Πήρε ενεργό μέρος στην πολιτική ζωή της χώρας. Ως φοιτητής είχε εκλεγεί πρόεδρος της ΔΕΣΠΑ, του συλλόγου των εργαζομένων φοιτητών κ.ά. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της τότε Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου. Το 1964 διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών (Πρόνοιας) στην Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου (1964-1965). Διώχθηκε επανειλημμένα στον πρώτο και δεύτερο “Ανένδοτο”, αλλά αθωώθηκε από τα τακτικά δικαστήρια. Το 1967 διώχθηκε και φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση με τον Νόμο 509, ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Δημοκρατικού Εθνικού Κινήματος Αντίστασης (ΔΕΚΑ), αλλά το 1968 αποφυλακίστηκε με την «αμνηστία» του Φεβρουαρίου και υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης στις περισσότερες δίκες μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Μεταξύ άλλων, υπερασπίστηκε τους Ξ. Πελοποννήσιο και Θ. Κόκκινο (κατηγορούμενους από έκτακτο στρατοδικείο για συμμετοχή στο ΠΑΚ). Συνέχισε, όμως, τη δράση του μέσα από τις γραμμές του ΠΑΚ, γι' αυτό και η δικτατορία του αφαίρεσε το διαβατήριο, απαγορεύοντάς του την έξοδο από τη χώρα. Επίσης, ήταν ο πρώτος πρόεδρος της ΕΔΗΝ, της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου. Μετά τη μεταπολίτευση υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το 1974 εξελέγη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Β' περιφέρεια Αθηνών, καθώς και το 1977 πρώτος βουλευτής (σε ψήφους) όλης της χώρας. Την περίοδο 1981-1982 χρημάτισε υπουργός Εργασίας, την περίοδο 1982-1986 υπουργός Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων, την περίοδο 1986-1987 υπουργός Δικαιοσύνης, την περίοδο 1987-1988 υπουργός Προεδρίας, την περίοδο 1988-1989 υπουργός Υγείας, Πρόνοιας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων και το 1990 υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Ζολώτα. Το 1993 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ύστερα από πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 2004 και έγινε ο μακροβιότερος Πρόεδρος της Βουλής στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Τον Ιανουάριο του 2014 καταψήφισε την διάταξη που προβλέπει αυξημένες αρμοδιότητες στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ), μετά από ονομαστική ψηφοφορία που είχε ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζοντας την αντίθεση του να παραχωρηθούν αρμοδιότητες και εξουσίες που είχε μέχρι σήμερα το δημόσιο. Επίσης, ήταν ένας από τους δύο βουλευετές που δήλωσαν παρών στο άρθρο που προβλέπει διόδια στους κάθετους οδικούς άξονες της Εγνατίας Οδού. Και τα δύο άρθρα περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο για την Εθνική Αρχή Συντονισμού Πτήσεων του υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών. ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛ, Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ καταψήφισαν και τις δύο διατάξεις, ενώ η ΔΗΜΑΡ ψήφισε “όχι” στη διάταξη για τα διόδια και “παρών” για το ΤΕΕ. Τον Μάρτιο του 2013 μετά το «παρών» που ψήφισε στο άρθρο για τις τράπεζες, δέχθηκε σφοδρή επίθεση από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά και από στελέχη προσκείμενα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, πέρασε στην αντεπίθεση, καθώς σε ανακοίνωση του αναφέρει ότι άσκησε απλά «το συνταγματικό του δικαίωμα», ενώ άφησε αιχμές για τον ρόλο συγκεκριμένων ΜΜΕ -στην ανακοίνωση του αναφέρεται μάλιστα και στον Δημοσιογραφικό Ομιλο Λαμπράκη, κάνοντας λόγο για ΔΟΛια μέσα- αλλά και του τραπεζικού συστήματος» (βλ. εδώ). Επιπλέον, άσκησε κριτική στην κυβέρνηση για τη στάση της στο θέμα της ΕΡΤ και χαρακτήρισε «σκανδαλώδη» τη ρύθμιση που ψηφίστηκε για το τηλεοπτικό τοπίο.
1936 – Γεννιέται στην πόλη Lubbock του Τέξας ο Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και πρωτοπόρος του rock and roll Buddy Holly (πραγματικό όνομα: Charles Hardin Holley). Ξεκίνησε να παίζει μουσική από πολύ μικρός, την εποχή που ήταν μαθητής ακόμη στο γυμνάσιο Hutchinson Junior. Το 1955 είδε και άκουσε για πρώτη φορά τον Elvis Presley να τραγουδά και επηρεασμένος από το στυλ του άρχισε να πειραματίζεται στο rockabilly. Δημιούργησε τους The Crickets, με τους οποίους ανέπτυξε ένα διαφορετικό δικό του στυλ το οποίο σιγά-σιγά τον έκανε γνωστό σε κάθε γωνιά των Η.Π.Α. όπου έδιναν καθημερινά συναυλίες. Δυστυχώς η επιτυχία του κράτησε μόλις ένα χρόνο. Στις 3 Φεβρουαρίου του 1959 και σε ηλικία 23 ετών έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε μαζί με άλλους δυο νέους και ελπιδοφόρους μουσικούς, τους Ρίτσι Βάλενς (18 ετών) και Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον (29 ετών), έπεσε λίγο έξω από την Αϊόβα. Ηταν «η μέρα που πέθανε η μουσική», όπως τραγούδησε λίγα χρόνια αργότερα ο Don McLean στο “American Pie“. Αρκετοί είναι οι τραγουδιστές και τα συγκροτήματα που παραδέχτηκαν την επιρροή του Holly στη μουσική τους όπως οι Beatles, Rolling Stones, Bob Dylan, Elvis Costello, Eric Clapton κ.ά. Το αμερικάνικο μουσικό περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε 13ο ανάμεσα στους “100 μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών”. Τραγούδια όπως τα “That'll Be the Day“, “Peggy Sue“, “Words Of Love“, “Everyday“, “Maybe Baby” κ.ά. γνώρισαν τεράστια επιτυχία από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950 και μετά.
1949 – Γεννιέται στο Newark του New Jersey η Αμερικανίδα disco/R&B τραγουδίστρια Γκλόρια Γκέινορ (Gloria Gaynor). Σε ηλικία 19 ετών υπέγραψε το πρώτο της δισκογραφικό συμβόλαιο και το δισκογραφικό της ντεμπούτο κυκλοφόρησε το 1975 με τίτλο την ομώνυμη επιτυχία του άλμπουμ “Never Can Say Goodbye” (έφτασε στη θέση Νούμερο 9 του Αμερικάνικου Billoboard Hot 100)η οποία την καθιέρωσε ως τραγουδίστρια της disco. Ακολούθησαν άλλες μεγάλες επιτυχίες όπως τα singles “Let Me Know (I Have a Right)” (1980), “I Am What I Am” (1983) αναμφισβήτητα όμως δημοφιλέστερη επιτυχία της αποτελεί το τραγούδι “I Will Survive” που έφτασε το 1979 στο Νο1 των Αγγλικών και Αμερικάνικων charts. Το 1981 κέρδισε το ένα και μοναδικό βραβείο Grammy “Καλύτερου Disco Τραγουδιού” που δόθηκε ποτέ. Η Gloria Gaynor κυκλοφόρησε το πρώτο της στούντιο άλμπουμ I Wish You Love μετά από 15 χρόνια, το 2002. Τα δύο singles του άλμπουμ, “Just Keep Thinking About You” και “I Never Knew“, έφτασαν στην κορυφή του Billboard Hot Dance Music/Club Play. Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2005, η ίδια ως καλλιτέχνης και η μουσική της εντάχθηκαν στο Dance Music Hall of Fame. Τον Ιούλιο του 2008 η Gaynor επισκέφθηκε τη χώρα μας και έδωσε τρεις συναυλίες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα. Τον Ιούνιο του 2014 έγινε γνωστό ότι τραγούδησε (μαζί με τους Αντώνη Ρέμο και ο Μανώλη Κοντάρο) στο πάρτι του Έλληνα εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη στο κλαμπ «Island» και την επόμενη μέρα στην πολυσυζητημένη εκδήλωση της Εκατερίνας Ριμπολόβλεβα στο νησί Σκορπιός.
1951 – Γεννιέται στο Άκρον του Οχάιο η Αμερικανίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και μουσικός Κρίσι Χάιντ (Christine Ellen Hynde), περισσότερο γνωστή ως τραγουδίστρια του rock/new wave συγκροτήματος Τhe Pretenders. Υπήρξαν τόσες αλλαγές στη σύνθεση των μελών τους ώστε η Hynde παραμένει το μοναδικό μέλος σήμερα από την ίδρυση τους, το 1978 στο Hereford της Αγγλίας. Mετακόμισε εκεί για να δουλέψει ως δημοσιογράφος στην εβδομαδιαία μουσική εφημερίδα NME. Αργότερα εργάστηκε και ως πωλήτρια σε καταστήματα ρούχων των σχεδιαστών Malcom Mc Laren και Vivienne Westwood. Με τους Pretenders γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με τραγούδια όπως τα: “Don't Get Me Wrong“, “Brass In Pocket“, “Back On The Chain Gang“, “Human“, “In The Middle Of The Road“, “2000 Miles“, “I'll Stand By You” κ.ά. Σήμερα ζει μεταξύ Λονδίνου και της γενέτειρας πόλης Akron των Η.Π.Α. όπου άνοιξε το 2007 ένα εστιατόριο αυστηρά για φυτοφάγους με Ιταλικές/Μεσογειακές γεύσεις. Αν και ψηφίστηκε ως 1 από τα 5 καλύτερα εστιατόρια για vegeterians στις Η.Π.Α η Chrissie Hynde αναγκάστηκε να το κλείσει τον Οκτώβριο του 2012 λόγω του άσχημου οικονομικού κλίματος που επικρατούσε στη περιοχή, όπως δήλωσε η ίδια. Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της υπήρξε και εξακολουθεί να είναι φανατική ακτιβίστρια για οικολογικά θέματα και για τα δικαιώματα των ζώων. Το 2013 οι Pretenders επανασχηματίστηκαν (με τη βασική τους σύνθεση να περιλαμβάνει τους Hynde, Martin Chambers και Eric Heywood από το παρελθόν) και έδωσαν την πρώτη τους συναυλία στο πλαίσιο των αγώνων Γκραν-Πρι της Φόρμουλα 1 στη Σιγκαπούρη, που διεξήχθησαν τον Σεπτέμβριο του 2012. Στις 10 Ιουνίου του 2014 η Hynde κυκλοφόρησε το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ με τίτλο Stockholm, το οποίο περιλαμβάνει τις συμμετοχές του Καναδού τραγουδιστή Neil Young και του διάσημου πρωταθλητή του τένις John McEnroe.
1951 – Γεννιέται στη Νέα Υόρκη ο Αμερικανός συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής και μουσικός Μάρκ Ίσαμ (Mark Ware Isham). Ως μουσικός έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους Rolling Stones, Bruce Springsteen, Beach Boys, Lyle Lovett, Willie Nelson, Ziggy Marley, David Sylvian, Was (Not Was), Suzanne Vega, XTC, Van Morrisonκαι Joni Mitchell. Έγινε περισσότερο γνωστός για το θέμα της τηλεοπτικής σειράς Once Upon a Time αλλά και για τη μουσική που έγραψε για τις κινηματογραφικές ταινίες A River Runs Through It (1992), Point Break (1991), The Net (1995), Kiss the Girls (1997), Blade (1998), Crash (2004), Lions for Lambs (2007), The Factory (2012), The Lucky One (2012), The Inevitable Defeat of Mister and Pete (2013), και πολλές άλλες.
19_ – Γεννιέται στη Μελβούρνη της Αυστραλίας η Ελληνίδα τραγουδίστρια Θεοδοσία Τσάτσου, γνωστή τόσο για τις επιτυχίες της με το συγκρότημα Μπλε, όσο και για τη σόλο καριέρα της. Στη Μελβούρνη σπούδασε μουσική, χορό και θέατρο. Κατόπιν, συνέχισε τις σπουδές της στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ενώ παράλληλα σπούδασε και Αγγλική Φιλολογία. Στις αρχές της δεκαετίας του' 90 γνωρίστηκε με τον Γιώργο Παπαποστόλου, ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Μπλε, και αυτή η γνωριμία κατέληξε σε συνεργασία στο εν λόγω σχήμα. Το 1996 κυκλοφόρησε από τους Μπλε ο δίσκος “Ενοχές“, στον οποίο η Θεοδοσία Τσάτσου ανέλαβε τα φωνητικά. Ο δίσκος γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία, με κομμάτια όπως το “Νιώθω Ένοχές“, “Φοβάμαι” και “Εσύ δεν ζεις πουθενά” να παίζονται συχνά στο ραδιόφωνο και να γίνονται αγαπητά και γνώριμα στον κόσμο. Το συγκρότημα παρουσίασε υλικό που κινείται στους χώρους της Ποπ-Ροκ με έντονα μπλουζ/funk στοιχεία, ταυτότητα δηλαδή που ταιριάζει στην ερμηνεία και το στυλ της Θεοδοσίας Τσάτσου. Ωστόσο, η Θεοδοσία αποχώρησε από το συγκρότημα μόλις τον επόμενο χρόνο και ακολούθησε solo καριέρα, ξεκινώντας την προσπάθειά της το 1999 με τον δίσκο “Ύποπτος Κόσμος“, ο οποίος είναι ο πρώτος δίσκος στον οποίο η Θεοδοσία συμμετείχε μουσικά και στιχουργικά. Στη συνέχεια ακολούθησαν συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Στο διάστημα των επόμενων δύο χρόνων συμμετέχει στον δίσκο “Τα Δοκάρια Στο Γρασίδι Περιμένουν Τα Παιδιά”, των Πυξ Λαξ, ερμηνεύοντας μαζί τους τα τραγούδια “Μόνο Για Κείνη Μη Μου Λες” και “Στο Αίμα Μου Αλλάζει Ο Καιρός”. Επίσης συμμετέχει και στον δίσκο των Mode Plagal “III” αλλά και στον δίσκο “Γέφυρες Στις Ταράτσες”, του συγκροτήματος Μάσκες. Παράλληλα όμως με αυτές τις δραστηριότητες αναζητά το υλικό του επόμενου δίσκου της και έτσι έρχεται σε επαφή με διάφορους καλλιτέχνες και μουσικούς όπως ο Γιάννης Νάστας (Xaxakes), Κλέων Αντωνίου (Mode Plagal) και Γιώργος Μίχας. Αποτέλεσμα όλης αυτής της αναζήτησης ήταν ο νέος της δίσκος “Κόκκινο” που κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2002, όπου η ίδια εκτός από την ερμηνεία, γράφει στίχους και μουσική για κάποια τραγούδια και ο Γιάννης Νάστας αναλαμβάνει την ενορχήστρωση. Αυτός ο δίσκος είναι ο πιο ποικιλόμορφος της σταδιοδρομίας της, με τραγούδια που κυμαίνονται από στοχαστικούς ρυθμούς όπως το “Let the music”, ή το “Που να’σαι τώρα“, μέχρι και τα γλυκά χτυπήματα θερινής αγάπης όπως το “Στη Θάλασσα“. Τον χειμώνα του 2006 κυκλοφόρησε η νέα δισκογραφική της δουλειά με το όνομα “Στη Λεωφόρο της Εύας“. Η σημαντική διαφορά με το προηγούμενο album είναι ότι κινείται σε τελείως διαφορετικό ήχο, ύφος καθώς ραπάρει συχνά σ' αυτόν και οι πειραματισμοί είναι εμφανείς σε όλο το μήκος των δέκα συνθέσεων. Από τον Φεβρουάριο του 2007 και για λίγες παραστάσεις, η Θεοδοσία Τσάτσου πραγματοποίησε live εμφανίσεις στο Μετρό, στο πλευρό του Μάνου Πυροβολάκη. Η νέα δισκογραφική της δουλειά με το όνομα “Α-ΓΑΠΗΣΟΥ” κυκλοφόρησε δύο χρόνια αργότερα, τoν Ιούλιο του 2009. Οι πειραματισμοί είναι διάχυτοι και σ' αυτή τη δουλειά. Μετά τη κυκλοφορία του νέου δίσκου, η Θεοδοσία Τσάτσου πραγματοποίησε μια επιστροφή στα live της πρωτεύουσας με μια εμφάνιση στο Τεχνόπολις, στο Γκάζι. Το φθινόπωρο του 2009, συνέχισε τις live εμφανίσεις τόσο στη Θεσσαλονίκη (Block 33) όσο και στην Αθήνα (Κύτταρο) και μέχρι σήμερα συνεχίζει να δίνει συναυλίες σε διάφορες μουσικές σκηνές.
1978 – Aμερικανοί επιστήμονες κατασκευάζουν, με βάση την ινσουλίνη από ζώα (κυρίως χοίρους), τη συνθετική ινσουλίνη. Σήμερα παρασκευάζεται – με την τεχνική της γενετικής μηχανικής – και από βακτήρια.
1996 – Ο Αμερικανός ράπερ, κοινωνικός ακτιβιστής και ηθοποιός Τούπακ Σακούρ ή 2Pac πυροβολείται από αγνώστους και απεβιώνει 6 ημέρες αργότερα στο νοσοκομείο από εσωτερική αιμορραγία, ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του. Πιο συγκεκριμένα είχε βρεθεί τη βραδιά του πυροβολισμού στο Λας Βέγκας, για να παρακολουθήσει έναν αγώνα μποξ μεταξύ του Mike Tyson και του Bruce Sheldon, με τον ιδιοκτήτη της δισκογραφικής εταιρίας (του) Death row records και καθώς επέβαινε στο αυτοκίνητο του ιδιοκτήτη της εταιρίας, στη θέση του συνοδηγού, δέχτηκε επίθεση από το όπλο κάποιου διερχόμενου αυτοκίνητο που αμέσως μετά τον πυροβολισμό ανέπτυξε ταχύτητα κι εξαφανίστηκε. Πιθανότατα πρόκειται για (ανεξιχνίαστο ως σήμερα) ξεκαθάρισμα λογαριασμών του hip hop υποκόσμου της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ. Ένα χρόνο μετά, για τον ίδιο λόγο και με παρόμοιο τρόπο εκτελέστηκε ο εξίσου διάσημος ράπερ Notorious B.I.G.
2011 – Στις ακτές του ποταμού Βόλγα, κοντά στη Ρωσική πόλη Γιαροσλάβλ, πέφτει το αεροσκάφος Yakovlev Yak-42D στο οποίο βρίσκονταν οι παίκτες της ομάδας χόκεϊ επί πάγου Λοκομοτίβ Γιαροσλάβλ. Το αεροσκάφος είχε κατεύθυνση το Μινσκ, όπου η Λοκομοτίβ Γιαροσλάβλ έπρεπε να αντιμετωπίσει την τοπική Ντιναμό για την πρώτη αγωνιστική του Κοντινένταλ Χόκεϊ Λιγκ. Σύμφωνα με πληροφορίες, συνολικά στο αεροσκάφος βρίσκονταν 45 άτομα, και όλοι (εκτός τον μηχανικό πτήσης) σκοτώθηκαν. Εξ αυτών πέθανε και Σλοβάκος Πάβολ Ντεμίτρα, πρώην παίκτης του NHL και ένας από καλύτερους παίκτες του χόκεϊ. Ο Ρενέ Φάσελ, πρόεδρος της διεθνούς ομοσπονδίας χόκεϊ επί πάγου (IIHF), δήλωσε ότι το δυστύχημα ήταν «η πιο μαύρη μέρα στην ιστορία του αθλήματος»
Συλλογή γεγονότων και επιμέλεια: Νίκος Βασάρας
(https://www.facebook.com/nicosvasaras)
Ως κύρια (όχι αποκλειστική) βάση πληροφοριών χρησιμοποιούνται σχετικά λήμματα από τη Βικιπαίδεια – όχι αυτούσια κατά κανόνα. Αναδημοσίευση αυτού του άρθρου του MySalonika ή μέρους του χωρίς την αναγραφή του αρθρογράφου και της πηγής ή παραπομπής σ' αυτήν αποτελεί λογοκλοπή και διώκεται ποινικά
