1969 – Γεννιέται στο Swansea η διάσημη Ουαλή ηθοποιός Κάθριν Ζέτα Τζόουνς (Catherine Zeta Jones). Το πλήρες όνομά της προέρχεται από τα ονόματα των γιαγιάδων της, Κάθριν και Ζέτα. Από μικρή φανέρωσε το ενδιαφέρον της για την υποκριτική, πήγε σε καλλιτεχνικό σχολείο στο δυτικό Λονδίνο και μπήκε νωρίς στον κόσμο του θεάτρου και δη, του μουσικού. Σε ηλικία 20 χρονών βρέθηκε στο Παρίσι για να πρωταγωνιστήσει στην πρώτη της κινηματογραφική ταινία, την κομεντί φαντασίας “Les 1001 nuits“. Μετά το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, συνάντησε τον Μάρλον Μπράντο, το Γιώργο Χωραφά και τον Τομ Σέλεκ στην περιπέτεια “Χριστόφορος Κολόμβος: η ανακάλυψη της Αμερικής” του Τζον Γκλεν, γνώρισε μεγαλύτερη δόξα όμως, όταν βρέθηκε στο καστ της βρετανικής τηλεοπτικής σειράς “The darling buds of May” (1991-1993). Στο μεταξύ, η Κάθριν Ζέτα Τζόουνς συνέχιζε να εμφανίζεται σε θεατρικές παραστάσεις και άλλες τηλεοπτικές παραγωγές (μεταξύ των οποίων η τηλεοπτική σειρά “Τιτανικός“) αλλά και σε πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με τον Γιούαν Μακ Γκρέγκορ στην ταινία “Blue juice“. Ο διάσημος σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ, ως παραγωγός στην ταινία “Η μάσκα του Ζορό” την θυμόταν στην ερμηνεία της στον “Τιτανικό” και την πρότεινε στον σκηνοθέτη Μάρτιν Κάμπελ, για το ρόλο της κόρης του αυθεντικού Ζορό. Ο Κάμπελ εντυπωσιάστηκε από την όμορφη ηθοποιό και τελικά την επέλεξε να ενσαρκώσει την Έλενα Μοντέρο. Η ταινία σημείωσε εισπράξεις 250 εκατομμυρίων δολαρίων και έστειλε τη φήμη της Κάθριν στα ύψη. Υπήρξε συνέχεια της ταινίας το 2005 με συμπρωταγωνιστές και πάλι την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς και τον Αντόνιο Μπαντέρας όμως δεν ήταν τόσο επιτυχημένη όσο η προηγούμενη. Το 1998 η Τζόουνς γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγο της Μάικλ Ντάγκλας (βλ. παραπάνω, 1944) σ' ένα φεστιβάλ κινηματογράφου στη Γαλλία. Χωρίς να αποτελέσει εμπόδιο η 25 χρονη διαφορά ηλικίας τους παντρεύτηκαν το 2000 και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Ντίλαν Μάικλ και την Κάρις Ζέτα. Η μελαχρινή ηθοποιός συνέχισε την καριέρα της μετά την επιτυχία του “Ζορό“, στο πλευρό του Σον Κόνερι και στην περιπέτεια “Διπλή παγίδα“. Η επόμενη ταινία ήταν το “Το στοιχειωμένο σπίτι” όπου η Τζόουνς συμμετείχε σε ένα τρομακτικό μοτίβο με τους Λίαμ Νίσον και Όουεν Γουίλσον. Παρά τις αρνητικές κριτικές, η ταινία πήγε πολύ καλά εμπορικά. Το 2000 τη συναντάμε στην κομεντί “High fidelity” και την ίδια χρονιά βρίσκεται με τον σύζυγό της –πλέον- Μάικλ Ντάγκλας στο βραβευμένο με 4 Όσκαρ «Traffic» του Στίβεν Σόντερμπεργκ, με θέμα το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών. Η Τζόουνς κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων είναι έγκυος στο γιο της, αυτό όμως δεν προκαλεί πρόβλημα εφόσον αφού εμφανίζεται και στο ρόλο της ως εγκυμονούσα. Για το ρόλο της βρίσκεται υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα, βραβείο Empire κ.ά., ενώ κερδίζει βραβείο Screen Actors Guild, μαζί με το υπόλοιπο καστ. Η αμοιβή της φτάνει πλέον τα 3 εκατομμύρια δολάρια και ο τραπεζικός της λογαριασμός… διογκώνεται. Μετά τη γέννηση του γιου της, επιστρέφει στη δουλειά μόλις μετά από 4 μήνες, συμμετέχοντας στην αισθηματική κομεντί “America’s sweethearts“. Το 2002 ερμηνεύει το ρόλο της Βέλμα Κέλι στην κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ “Chicago” σε σκηνοθεσία Ρομπ Μάρσαλ. Στην ταινία ερμηνεύει και το τραγούδι “All that jazz“. Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία με περισσότερα από 300 εκατομμύρια σε εισπράξεις και θετικά σχόλια από τους κριτικούς και η Κάθριν Ζέτα Τζόουνς ζει μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας της, αφού κερδίζει Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου και πλήθος άλλων σημαντικών βραβείων, βλέποντας το όνομά της και στις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα. Μετά την κατάκτηση του Όσκαρ συμμετέχει στην κομεντί των αδελφών Κοέν “Αβάσταχτη γοητεία” και στη συνέχεια στην εξίσου επιτυχημένη δραματική κομεντί “The terminal” του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Έχοντας κερδίσει δόξα και χρήματα, η Κάθριν Ζέτα Τζόουνς φιγουράρει πλέον και σε διάφορες λίστες ανδρικών περιοδικών με τις πιο σέξι γυναίκες του πλανήτη. Συμπρωταγωνιστεί με τον Μπραντ Πιτ και τον Τζορτζ Κλούνι το 2004 στη “Συμμορία των 12“. Το 2007 ντύνεται…σεφ και μαζί με τον Άαρον Έκχαρτ πρωταγωνιστεί στη δραματική κομεντί του Σκοτ Χικς “Έχετε κάνει κράτηση;” ενώ την ίδια χρονιά γνωρίζει τον…Χουντίνι στο πρόσωπο του Γκάι Πιρς στο “Αψηφώντας το θάνατο” της Γκίλιαν Άρμστρονγκ. Ξανά στην κινηματογραφική οθόνη βρίσκεται το 2009 με την αισθηματική κομεντί “The rebound“. Καθώς το θέατρο και το μιούζικαλ αποτελούσαν πάντα μεγάλες αγάπες της διάσημης ηθοποιού συμμετείχε στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ “A little night music“. Προβλήματα υγείας όμως την αναγκάζουν να παραιτηθεί από κάθε υποκριτική δραστηριότητα. Ο σύζυγος της έδωσε μάχη με τον καρκίνο του λάρυγγα και η ίδια εξ αιτίας ενός γενικότερου στρεσαρίσματος μπήκε σε κλινική περίπου για ένα χρόνο προκειμένου να υποβληθεί σε θεραπεία για διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ. Ο αγαπημένος της σύζυγος, πάντως κατάφερε να κερδίσει τη μάχη και να βγει νικητής, επιστρέφοντας υγιής στην οικογένειά του, ενώ το περασμένο καλοκαίρι, το ζευγάρι πέρασε και από τα μέρη μας, κάνοντας διακοπές στα νησιά του Ιονίου. Φέτος η Τζόουνς συμμετείχε στις ταινίες “Lay the favorite” (μαζί με τους Μπρους Γουίλις και τον Βινς Βον) και στην κομεντί-μιούζικαλ “Rock of ages” μαζί με τον Τομ Κρουζ ενώ αναμένεται να την δούμε έως το 2013 σε άλλες τέσσερις κινηματογραφικές ταινίες.
1683 – Γεννιέται στη Ντιζόν ο Γάλλος συνθέτης και θεωρητικός της μουσικής Ζαν Φιλίπ Ραμώ (Jean-Philippe Rameau), από τους πλέον σημαντικούς της εποχής του Μπαρόκ. Διαδέχτηκε τον Ζαν Μπατίστ Λυλί ως κυρίαρχος συνθέτης όπερας, καθώς και -μαζί με τον Φρανσουά Κουπρέν- έργων για τσέμπαλο.Στη διαμάχη μεταξύ της γαλλικής και ιταλικής όπερας (γνωστή και ως Διαμάχη των Μπουφώνων) ο Ραμώ λαμβάνει το μέρος του γαλλικού ύφους και εν τέλει το έργο του καθιερώνεται στο μουσικό στερέωμα της Γαλλίας. Μέχρι το τέλος του 1700 τα έργα του έχουν εκπέσει στη λήθη, για να αναβιώσουν παρά μόνο τον 20ό αιώνα. Στις μέρες μας η μουσική του χαίρει μεγάλης αναγνώρισης, με συχνές παραστάσεις, ηχογραφήσεις και μελέτες, σε όλο τον κόσμο.
1903 – Γεννιέται στο Dvinsk (σημερινό Daugavpils της Latvia) ο Αμερικανός ζωγράφος (Εβραϊκής καταγωγής) Μαρκ Ρόθκο (Marcus Yakovlevich Rothkowitz). Ανήκε στο ρεύμα αφηρημένης εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής αν και ο ίδιος πάντοτε αρνήθηκε οποιαδήποτε σχετική κατάταξη. Το έργο του καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα της σύγχρονης ζωγραφικής, ξεκινώντας από τον εξπρεσιονισμό και το σουρεαλισμό και φτάνει μέχρι την αφηρημένη τέχνη. Όπως άλλωστε έλεγε ο ίδιος, δεν ζωγράφιζε αντικείμενα αλλά ιδέες. Αυτοκτόνησε σε ηλικία 66 ετών, στις 25 Φεβρουαρίου 1970. Τα έργα του έχουν σήμερα σημαντική εμπορική αξία. Το 2003 ένα έργο του του 1953, το “Homage to Matisse” (1953) πωλήθηκε προς 2,5 εκ. δολ. Αμερικής, σπάζοντας το ρεκόρ του πιο ακριβού πίνακα που πωλήθηκε σε πλειστηριασμό. Το ρεκόρ καταρρίφθηκε το 2007 ξανά με δικό του έργο, τον πίνακα “White Center (Yellow, Pink and Lavender on Rose)” (1950) , o οποίος πωλήθηκε με τιμή 72,8 εκατομμυρίων δολαρίων στη Βασιλική οικογένεια του Κατάρ.
“Το εξωκλήσι όλων των θρησκειών” στο Χιούστον του Τέξας για το Rothko_No.61 (1953)
οποίο ο Rothko σχεδίασε 14 πίνακες (1964-1967)
1906 – Γεννιέται στην Αγία Πετρούπολη ο Ρώσος συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς (Dmitri Dmitrievich Shostakovich). Η ζωή του σημαδεύτηκε από μια σύνθετη και αντιφατική σχέση με το σοβιετικό καθεστώς, το οποίο δυο φορές αποκήρυξε τη μουσική του, το 1936 και το 1948, και κατά καιρούς απαγόρευε έργα του. Ταυτόχρονα, υπήρξε ο δημοφιλέστερος Σοβιετικός συνθέτης της γενιάς του και παρέλαβε πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις και κρατικά βραβεία, ενώ επίσης θήτευσε στο «Ανώτατο Σοβιέτ». Ύστερα από μια αρχική περίοδο στο πνεύμα της «πρωτοπορίας», ο Σοστακόβιτς έγραψε σε ένα προσωπικό ιδίωμα, στο οποίο φαίνεται μεταξύ άλλων και η έντονη επιρροή του Μάλερ. Συνδυάζει στοιχεία ρομαντισμού (δηλαδή στοιχεία πάθους και τραγικότητας) με ατονική γραφή και με περιστασιακή χρήση στοιχείων της σειραϊκής μουσικής -αν και γενικά εντάσσεται στην παράδοση της τονικής μουσικής. Συχνά η μουσική του περιέχει οξείες αντιθέσεις και έντονο το στοιχείο του γκροτέσκου, της ειρωνείας και του σαρκασμού. Θεωρείται ότι τα μεγαλύτερα έργα του είναι οι 15 συμφωνίες του και τα 15 κουαρτέτα εγχόρδων. Το έργο του επίσης περιλαμβάνει όπερες, 6 κοντσέρτα (για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο) και πολλή κινηματογραφική μουσική. Από τα μέσα τις δεκαετίας του ’60 αυξήθηκαν τα προβλήματα υγείας του και από το 1967 περνούσε αρκετούς μήνες κάθε χρόνο στο νοσοκομείο. Στα ύστερα έργα του (κυρίως στα τελευταία κουαρτέτα και στην 14η Συμφωνία) διαφαίνεται ο προβληματισμός του για το θέμα του θανάτου. Πέθανε στις 9 Αυγούστου 1975 από καρκίνο των πνευμόνων . Κηδεύτηκε (με πολιτική κηδεία) και τάφηκε στην Μόσχα. Η επίσημη ανακοίνωση δεν δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πράβδα (ρωσ.: Αλήθεια) παρά μόνο τρεις ημέρες μετά τον θάνατό του, επειδή το κείμενο έπρεπε να ελεγχθεί και να γίνει αποδεκτό από τον Γενικός Γραμματέα της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ…
1944 – Γεννιέται στο Νιου Τζέρσεϊ ο Αμερικανός ηθοποιός και κινηματογραφικός παραγωγός Μάικλ Ντάγκλας ( Michael Kirk Douglas). Οι γονείς του Κερκ Ντάγκλας και Νταϊάνα Χιλ, επίσης πετυχημένοι ηθοποιοί, έδωσαν στον Μάικλ τα απαιτούμενα καλλιτεχνικά γονίδια ώστε να ακολουθήσει και ο ίδιος αργότερα μια πετυχημένη πορεία στον κινηματογράφο. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην υποκριτική στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Μπάρμπαρα το 1968 και στη συνέχεια παρακολούθησε ένα νέο κύκλο μαθημάτων στο ινστιτούτο Αmerican Place Theater στη Νέα Υόρκη. Η καριέρα του στον κινηματογράφο ξεκίνησε με μικρούς ρόλους σε ταινίες, όπως το “Hail, hero” (1969), “Summertree” (1971) και το “Napoleon and Samantha” (1972) αλλά ήταν η συμμετοχή του στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στο δημοφιλές σίριαλ “The streets οf San Francisco” (1972-1976) που τον καθιέρωσε ως νέο ταλέντο στη συνείδηση του κοινού. Ωστόσο και ο πατέρας του, ο Κερκ Νταγκλας, τον βοήθησε να κάνει τις σωστές κινήσεις στο δύσκολο χώρο του θεάματος: ήταν αυτός που του έδωσε τα δικαιώματα του μυθιστορήματος “Η φωλιά του κούκου“. Ο Μάικλ ανέλαβε το ρόλο του παραγωγού και ο Κερκ σχεδίαζε να ερμηνεύσει τον βασικό χαρακτήρα, καθώς μάλιστα τον είχε ερμηνεύσει παλαιότερα και σε μια θεατρική εκδοχή του έργου. Τελικά ο Κερκ θεώρησε ότι ήταν πλέον πολύ μεγάλος σε ηλικία για τον συγκεκριμένο ρόλο και τον παραχώρησε στον Τζακ Νίκολσον που τιμήθηκε με το Όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας. Δεν έμεινε όμως παραπονεμένος ούτε ο Μάικλ Ντάγκλας, αφού ως παραγωγός βραβεύτηκε με το Όσκαρ Καλύτερης ταινίας, κάνοντας ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο στην κινηματογραφική βιομηχανία. Επόμενος σταθμός για τον Μάικλ Ντάγκλας ήταν το δράμα “The China syndrome“, όπου συμμετείχε ως παραγωγός και πρωταγωνιστής, μαζί με τους Τζέιν Φόντα και Τζακ Λέμον. Η δεκαετία του '80 δεν ξεκίνησε καλά για τον Μάικλ καθώς τραυματίστηκε σοβαρά ενώ έκανε σκι και αναγκάστηκε να αποσυρθεί για τρία χρόνια. Εμαφανίστηκε δρυμύτερος όμως καθώς συνέχισε να πρωταγωνιστεί αλλά και να εμφανίζεται ως παραγωγός σε διάφορες ταινίες όπως στην περιπετειώδη κωμωδία “Romancing the Stone” (1984) που έφερε στο προσκήνιο την Κάθλιν Τέρνερ και χάρισε στον σκηνοθέτη του φιλμ, Ρόμπερτ Ζεμέκις, την πρώτη του μεγάλη εμπορική επιτυχία. Δυο πολύ επιτυχημένες συμμετοχές του ήταν επίσης αυτές στην περιπέτεια “The jewel of the Nile” και στο μιούζικαλ “A Chorus Line” (1985). Στις καλύτερες κινηματογραφικές στιγμές του Μάικλ Ντάγκλας συγκαταλέγεται το κλασικό πλέον θρίλερ “Ολέθρια σχέση” (1987) που αφορά το ερωτικό παραστράτημα ενός παντρεμένου ο οποίος ξεφεύγει από τον έλεγχο όταν η ερωμένη του (Γκλεν Κλόουζ) αποφασίζει να διαλύσει την οικογένειά του. Την ίδια χρονιά ο Μάικλ Ντάγκλας πραγματοποιεί άλλη μια εντυπωσιακή κινηματογραφική εμφάνιση στο γνωστό θρίλερ του Όλιβερ Στόουν “Γουόλ Στριτ” που ξετυλίγει την άνοδο και την πτώση ενός φιλόδοξου χρηματιστή. Στο ρόλο του αδίστακτου Γκόρντον Γκέκο, ο Ντάγκλας, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Όλιβερ Στόουν, μετατράπηκε ξαφνικά ως πρότυπο για τα λεγόμενα golden boys της εποχής και απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης ανδρικής ερμηνείας. Το 2010 ο Μαικλ Ντάγκλας ερμήνευσε ξανά τον ρόλο του Γκόρντον Γκέκο στο σίκουελ της ταινίας, “Γουόλ Στριτ: το χρήμα ποτέ δεν κοιμάται” (2010). Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ο Μάικλ Ντάγκλας προκαλεί αίσθηση με την μαύρη κωμωδία “Ο πόλεμος των Ρόοουζ“, έχοντας ως παρτενέρ την Κάθλιν Τέρνερ. Το 1992 δόθηκε η ευκαιρία στον Μάικλ για μια ακόμη επιτυχημένη συμμετοχή, αυτή τη φορά στο πλευρό της εκρηκτικής Σάρον Στόουν και στο θρίλερ μυστηρίου “Βασικό ένστικτο” (1992). Ανάλογης δυναμικής ήταν και η πολυσυζητημένη εμπορική επιτυχία “Αποκαλύψεις” (1994), με την Ντέμι Μουρ στο ρόλο μιας δυναμικής καριερίστας. Άλλες ταινίες στις οποίες συμμετέχει τη δεκαετία του ’90 είναι οι “Τέλειος φόνος” (ριμέικ ενός κλασικού θρίλερ του Χίτσκοκ), “Τhe American president“, “The ghost and the darkness”, “The game” ενώ αναμφίβολα ξεχώρισε στο “Falling down” (1993) όπου ενσαρκώνει έναν διαζευγμένο άντρα στα πρόθυρα της παράνοιας, ο οποίος προσπαθεί μετά από περιπέτειες να επισκεφθεί την μικρή του κόρη. Το 2000 στην αστυνομική περιπέτεια “Traffic” του Στίβεν Σόντεμπεργκ ο Ντάγκλας πραταγωνίστησε μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του Κάθριν Ζέτα Τζόουνς (κατά σύμπτωση γεννήθηκαν την ίδια ημέρα οπότε και μπορείτε να διαβάσετε ένα σύντομο βιογραφικό της παρακάτω). Ενδιαφέρουσα ήταν και η προσέγγισή του Ντάγκλας στην γλυκόπικρη ταινία “Wonder boys“. Το 2003 με το “Ιt runs in the family” έχουμε σε πλήρη απαρτία την οικογένεια του ηθοποιού, αφού πρωταγωνιστεί ίδιος, οι δύο γονείς του και ο μεγαλύτερος γιος του, Κάμερον. Μεσολάβησαν μερικές μέτριες ταινίες (“Don’t say a world“, “The sentinel” κ.ά.) και μια έξυπνη άρνηση να συμμετάσχει στο σίκουελ του “Βασικού ενστίκτου“. Aκολούθησαν οι ταινίες “Υοu, me and Dupree” (2006), “The sentinel” (2006), “Κing of California” (2007), “Ghosts of girlfriends past” (2009), “Beyond a reasonable doubt” (2009) και “Solitary man” (2009). Τα τελευταία χρόνια είχε δοκιμαστεί από τον καρκίνο και τις χημειοθεραπείες, αλλά φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του τα μεγάλα προβλήματα υγείας. Φέτος τον είδαμε να πρωταγωνιστεί στo θρίλερ περιπέτειας “Haywire” ενώ τον Δεκέμβριο του 2013 θα προβληθεί στους κινηματογράφους η κωμωδία “Last Vegas” στην οποία συμπρωταγωνιστεί με τους Ρόμπερτ ντε Νίρο και Μόργκαν Φρήμαν.
1952 – Γεννιέται στην πόλη της Νέας Υόρκης ο Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος, συγγραφέας και ακτιβιστής Κρίστοφερ Ρηβ (Christopher D'Olier Reeve). Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός από την τηλεοπτική σειρά Love of Life ενόσω ήταν φοιτητής. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν στο Μπρόντγουεϊ το 1976 όπου ερμήνευε το ρόλο του εγγονού της Κάθριν Χέμπορν στο θεατρικό “Ζήτημα Αξιοπρέπειας“. Συνέχισε την πετυχημένη πορεία του στο θέατρο με ένα δύσκολο πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο του Λάνφορτντ Ουίλσον “Η 5η Ιουλίου“. Ουσιαστικά άγνωστος στο ευρύ κοινό, το 1978 επελέγη μεταξύ 200 υποψηφίων για το ρόλο του Σούπερμαν στην ομότιτλη ταινία, η οποία τον καθιέρωσε στη μεγάλη οθόνη. Η ταινία είχε τέσσερις συνέχειες και απέφερε στον Ριβ περί τα 300 εκατομμύρια δολάρια. Είχε συμμετάσχει, επίσης, στις ταινίες “Χαμένοι στο Χρόνο” (1980), “Παγίδα Θανάτου” (1982) και “Οι Βοστωνέζοι“. Το 1993 είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Τζέιμς Αϊβορι τα “Συντρίμμια μιας Ημέρας“, που είχε γυρισθεί στην αγγλική ύπαιθρο. Αλλά ακόμα και μετά από αυτή τη συμμετοχή ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ξεπεράσει το ρόλο του υπερήρωα «Σούπερμαν», με τον όποιο τον είχε ταυτίσει το κοινό σε κάθε γωνιά της Γης. Δεινός ιππέας ο ίδιος και ιδιοκτήτης πολλών αλόγων, υπέστη πολλαπλές κακώσεις στη σπονδυλική στήλη και συντριπτικό κάταγμα δύο αυχενικών σπονδύλων όταν έπεσε από το άλογό του στη διάρκεια ιππικών αγώνων το 1995 στο Πάρκο της Κοινοπολιτείας στη Βιρτζίνια. Ο Ριβ, καθηλώθηκε σε αναπηρική πολυθρόνα μετά από ένα ατύχημα και είχε τεθεί επικεφαλής εκστρατείας για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και για την προώθηση των επιστημονικών ερευνών για τη θεραπεία των κακώσεων της σπονδυλικής στήλης. Σε ηλικία 52 ετών άφησε στις 10 Οκτωβρίου του 2004 την τελευταία του πνοή, στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, ενώ βρισκόταν σε κώμα κατόπιν καρδιακής προσβολής.
1955 – Γεννιέται στην πόλη Reggio Emilia ο Ιταλός τραγουδιστής της ροκ και blues μουσικής Τσούκερο (Zucchero = ζάχαρη στα Ιταλικά / πραγματικό όνομα: Adelmo Fornaciari), ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ιταλία αλλά και διεθνώς γνωστός για το ντουέτο του με τον Paul Young το 1991στο τραγούδι “Senza Una Donna” που συνέγραψε με τον συνθέτη Frank Musker. Ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα το 1970 και το πρώτο του album κυκλοφόρησε το 1983. Τραγουδάει στα ιταλικά, ισπανικά και αγγλικά. Έκανε μεγάλες επιτυχίες στην Ευρώπη με τραγούδια, όπως “Il Volo”, “Cosi Celeste'', “Una Carezza”, “Baila Morena“, “Alleluja“,”Diamante” και “Wonderful World” από τα οποία προέκυψαν συνεργασίες και ντουέτα με τους Eric Clapton, Joe Cocker, Μiles Davis, Rufus Thomas, Sting, Lucianno Pavarotti, Tom Jones, Johnny Halliday, Elton John, Brian May, Maná, Sheryl Crow, John Lee Hooker, B.B. King, κ.ά. Το 2005, ο Ζούκερο έλαβε μέρος στις συναυλίες του Live 8 σε Ρώμη και Παρίσι. Το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο “Chocabeck” κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2010 με παραγωγούς τους Don Was και Brendan O'Brien. Συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι Brian Wilson και ο Βono των U2.
1955 – Γεννιέται στο Λίπστατ της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας ο θρυλικός Γερμανός πρώην ποδοσφαιριστής Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε (Karl-Heinz “Kalle” Rummenigge), που είχε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του με την Μπάγερν Μονάχου. Το 1984 αποκτήθηκε από την Ίντερ Μιλάνου αντί του ποσού – ρεκόρ των 5,7 εκατομμυρίων ευρώ. Με την ομάδα της Βαυαρίας κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο, το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης όπως επίσης και πολλούς εθνικούς τίτλους. Με την εθνική ομάδα της Δυτικής Γερμανίας ήταν φιναλίστ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 και του 1986 και κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης το 1980. Δύο φορές του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ευρωπαίου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς.Το Μάρτιο του 2004 ψηφίστηκε από τον Πελέ στο FIFA 100, ως ένας από τους 125 σπουδαιότερους εν ζωή ποδοσφαιριστές.
1955 – Γεννιέται στο Highgate του Λονδίνου ο μουσικός και συνθέτης Στήβεν Σέβεριν (πραγματικό όνομα: Steven John Bailey), περισσότερο γνωστός ως μπασίστας και ως ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Βρετανικού gothic ροκ συγκροτήματος Siouxsie and the Banshees. Πήρε το όνομα του από τον ήρωα Severin von Kusiemski στη νουβέλα του Αυστριακού συγγραφέα Leopold von Sacher-Masoch με τίτλο “Venus in Furs” (ο οποίος με τη σειρά του ενέπνευσε και τον τίτλο του ομώνυμου τραγουδιού των Velvet Underground). Μετά την διάλυση των Siouxsie and the Banshees το 1996, ο Severin ξεκίνησε προσωπική καριέρα και δημιούργησε την δική του δισκοκγραφική εταιρία, την RE.
1956 – Αρχίζει τη λειτουργία του το πρώτο στον κόσμο υπερατλαντικό καλώδιο στη Σκωτία.
1967 – Στα Abbey Road Studios του Λονδίνου οι Beatles ηχογραφούν ένα από τα ωραιότερα τραγούδια τους, το “Fool on the hill” που αποτέλεσε μέρος του άλμπουμ “Magical Mystery Tour” (κυκλοφόρησε στην Μεγάλη Βρετανία τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς). Η μελωδία γράφτηκε από τον Paul Mc Cartney στο πιάνο που υπήρχε στο πατρικό του σπίτι. Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του “With A Litle Help From My Friends” (Μάρτιος του 1967) το πρόβαρε βιαστικά για μια σύντομη ακρόαση στον John Lennon και ο δεύτερος του πρότεινε αμέσως να το ηχογραφήσει κάπου για να μην το ξεχάσει. Ο Πολ δεν το έκανε καθώς θεώρησε απίθανο να το ξεχάσει.
1967 – Kυκλοφορεί το δεύτερο στούντιο άλμπουμ των The Doors με τίτλο “Strange Days“. Ηχογραφήθηκε από το Μάιο έως τον Αύγουστο στο Χόλιγουντ της Καλιφόρνια, στα στούντιο Sunset Sound Recorders. Ως εξώφυλλο επιλέχθηκε μια φωτογραφία του Joel Brodsky που απεικόνιζε καλλιτέχνες του δρόμου στο Μanhattan της Νέας Υόρκης μουσικούς χρησιμοποιήθηκε Αν και πρόκειται για έναν καλλιτεχνικό θρίαμβο του συγκροτήματος (με τραγουδάρες όπως τα “Strange Days, “You're Lost Little Girl“, “My Eyes Have Seen You“, “When the Music's Over” κ.ά.) ο παραγωγός τους Paul Rothchild και η δισκογραφική εταιρία Elektra θεώρησαν την εμπορική αποτυχία του άλμπουμ ως πιθανότερη. Τελικά έφτασε ως την τρίτη θέση στο Billboard Top-200 album chart τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, έβγαλε δυο Top 30 επιτυχίες (τα τραγούδια “Love Me Two Times” και “People Are Strange“) και έγινε πλατινιένιο σε πωλήσεις στις Η.Π.Α.
1968 -Γίνεται η πρώτη τηλεοπτική εκπομπή της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, ως τηλεόρασης Ενόπλων Δυνάμεων (ΥΕΝΕΔ / η σημερινή ΕΤ2).
1968 – Γεννιέται στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια ο Αμερικανός ηθοποιός, παραγωγός και ράπερ Γουίλ Σμιθ (Willard Christopher Smith, Jr.). Έχει γνωρίσει την επιτυχία στην τηλεόραση, το κινηματογράφο και τη μουσική. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Σμιθ απέκτησε μέτρια φήμη ως ράπερ με το ψευδώνυμο The Fresh Prince και ως ντούετο με τον σχολικό του φίλο DJ Jazzy Jeff γνώρισαν επιτυχία στο ραδιόφωνο κυρίως με τα τραγούδια “Parents Just Don't Understand” και “Summertime“. Το 1988 μάλιστα κέρδισαν το βραβείο Γκράμι στη κατηγορία “Καλύτερο ραπ συγκρότημα”. Το 1990, η δημοτικότητά του Σμίθ αυξήθηκε δραματικά όταν πρωταγωνίστησε στην δημοφιλή τηλεοπτική σειρά “O Πρίγκιπας του Μπελ Αιρ“. Η σειρά διήρκεσε για σχεδόν έξι χρόνια (1990–1996) στο NBC και έχει προβληθεί σε πολλά τηλεοπτικά δίκτυα από τότε. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο Σμιθ στράφηκε στον κινηματογράφο, όπου πρωταγωνίστησε σε πολλές επιτυχημένες ταινίες (“Made in America“-1993, “Independence Day“-1996, “Men in Black” I-1997, II-2002 και ΙΙΙ-2012, “Enemy of the State”-1998, “I Am Legend”-2007 κ.ά.). Είναι ο μοναδικός ηθοποιός που έχει οχτώ συνεχόμενες ταινίες με απολαβές στο Αμερικάνικο box office πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια και ο μοναδικός που έχει οχτώ συνεχόμενες ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστεί και βρίσκονται επίσης στην πρώτη θέση στο Αμερικάνικο box office. Τον Απρίλιο του 2007, η εφημερίδα Newsweek τον αποκάλεσε τον πιο ισχυρό ηθοποιό του Χόλυγουντ. Ο Σμιθ έχει προταθεί για τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, δύο Όσκαρ (για την ερμηνεία του στις ταινίες “Ali” και “The Pursuit of Happyness“) και έχει κερδίσει δυο Βραβεία Γκράμι καλύτερης solo ραπ ερμηνείας για τα τραγούδια “Men in black” και “Gettin' jiggy with it“.
1980 – Ο Βρετανός ντράμερ και τραγουδοποιός Τζον Μπόνχαμ (John Henry Bonham) χάνει τη ζωή του από αναρρόφηση στον ύπνο του κατόπιν κατανάλωσης μεγάλης ποσότητας αλκοόλ, σε ηλικία μόλις 32 ετών. Σύμφωνα με μαρτυρίες είχε καταναλώσει τουλάχιστον 40 'τζούρες' βότκας πριν αποκοιμηθεί. Ήταν ντράμερ και ιδρυτικό μέλος του Βρετανικού hard rock συγκροτήματος Led Zeppelin. Είχε ξεκινήσει την καριέρα του το 1964, με το συγκρότημα Terry Webb and the spiders. Kαθόλου τυχαίο ότι μετά το τραγικό γεγονός του θανάτου του Bonham οι Led Zeppelin διαλύθηκαν οριστικά (με σποραδικές επανενώσεις τους κατά τα έτη 1985, 1988, 1995 και 2007). Θεωρείται, ακόμη και σε πρόσφατες ψηφοφορίες μουσικών εντύπων και ιστοτόπων, ένας από τους σημαντικότερους και επιδραστικότερους ντράμερ στην ιστορία της ροκ.
1996 – Ορκίζεται ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και τα μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου.
2005 – Η Εθνική ομάδα της Ελλάδος στο μπάσκετ κατακτά το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Βελιγράδι, για δεύτερη φορά στην Ιστορία της, κερδίζοντας στον τελικό την Γερμανία. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι ο μόνος που έχει καταφέρει να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης ως παίκτης (το 1987) και ως προπονητής (2005).
2006 – Ποινή κάθειρξης 21 ετών επιβάλλει το Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο στον 40χρονο ροπαλοφόρο χρυσαυγίτη Αντώνη Ανδρουτσόπουλο που κρίθηκε ένοχος για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε βάρος φοιτητών, στις 16 Ιουνίου 1998 έξω από τα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων.
Συλλογή γεγονότων, έρευνα και παρουσίαση: Νίκος Βασάρας
(https://www.facebook.com/nicosvasaras)
Αναδημοσίευση των κειμένων, χωρίς την αναγραφή της πηγής ή παραπομπής σ' αυτήν, θα έχει ως αποτέλεσμα ο/η δράστης με σύντομες νομικές διαδικασίες να κάνει παρέα στη Σταμάτη…
