Μ΄ αυτά και μ΄ εκείνα φτάνουμε πλέον στο Πάσχα. Ήδη μπήκε η Μεγάλη Εβδομάδα. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά για εμένα πέρασε πολύ γρήγορα ο καιρός. Ίσως επειδή ο χειμώνας ήταν μακρύς και ψυχρός, ώστε άνοιξη καταλάβαμε εδώ και λίγες μόνο εβδομάδες μιας και βελτιώθηκε ο καιρός; Ίσως με όλες αυτές τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που ακολουθούν γρήγορους ρυθμούς σε καθημερινή βάση; Όπως και να'χει, η Λαμπρή είναι προ των πυλών.
Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν, η εβδομάδα των Παθών του Ιησού Χριστού. Και ονομάζεται «Μεγάλη», όχι γιατί έχει περισσότερες ημέρες ή ώρες από τις άλλες εβδομάδες, αλλά γιατί τα γεγονότα όπου τελούνται και αναπαριστώνται στις εκκλησίες είναι κοσμοσωτήρια για τον άνθρωπο! Τα σεπτά και άχραντα πάθη του Κυρίου μας, η Σταύρωση και η Ανάσταση. Το πέρασμα από τον θάνατο στην αιώνια ζωή.
Πόσες εικόνες, μυρωδιές, έθιμα, στιγμές μας ακολουθούν από τα παιδικά μας χρόνια μέχρι και σήμερα, τούτες τις άγιες ημέρες! Τα σπιτικά τσουρέκια της μαμάς, που μοσχοβολάει όλο το σπίτι και λόγω νηστείας να μην μπορείς να δοκιμάσεις όσο κι αν σου «τρυπάει» την μύτη η μυρωδιά. Τα βαμμένα κόκκινα αυγά ως σύμβολο της ίδιας της πηγής της ζωής και της αναγέννησης. Τα καταπληκτικά εγκώμια και οι μοναδικοί ύμνοι που ψάλλονται κάθε μέρα στους ιερούς ναούς, νιώθοντας όλοι οι πιστοί μια ψυχική ευφορία, αγαλλίαση, συγκίνηση, δέος. Το δροσερό ανοιξιάτικο αεράκι του Επιταφίου και οι ανθισμένες πασχαλιές. Το στόλισμα του εικονοστασίου με τα λουλούδια του Επιταφίου για το καλό-αγαπημένο μου έθιμο-. Τα ψώνια για το σπίτι, τα κλισέ πια ρεπορτάζ των ειδήσεων κάθε χρόνο για την τιμή του οβελία. Τα θρησκευτικά έργα στην τηλεόραση.
Η ώρα της Ανάστασης, το Άγιο Φως, όλοι μαζί ενωμένοι με τις αναμμένες λαμπάδες. Το φιλί της αγάπης και το τσούγκρισμα των αυγών. Η γνωστή έκκληση του ιερέα προς τους παρευρισκόμενους να καθίσουν και μετά το «Χριστός Ανέστη» για την Αναστάσιμη Λειτουργία διότι δεν χάθηκε ο κόσμος να φάνε την μαγειρίτσα δύο ώρες μετά, κάτι που οι περισσότεροι δεν τηρούν, διότι στέκονται ίσα-ίσα ένα τέταρτο έξω από τον ναό και μετά πηγαίνουν σπίτι για να γευτούν την περιβόητη μαγειρίτσα και να υψώσουν την λαμπάδα στο κούφωμα της εξώπορτας για να αποτυπωθεί το σχήμα του Σταυρού. Το σουβλιστό ή ψητό αρνί-σύμβολο της θυσίας του Χριστού-. Οι ευχές και το αντάμωμα συγγενών και φίλων.
Ας βιώσουμε έστω αυτές τις ημέρες νηστείας, κατάνυξης , περισυλλογής και εσωτερικής αναζήτησης, όλη αυτήν την διαδικασία, την μετάβαση από τα Πάθη στην Ανάσταση, δίχως άλλες παρεμβολές. Αν και από μέρα σε μέρα θα ανακοινωθεί επίσημα η ημερομηνία των εκλογών, όσο μπορούμε να αποφύγουμε λίγο αυτές τις συζητήσεις, να μείνουμε ανεπηρέαστοι, θα έχουμε άλλωστε όλες τις επόμενες ημέρες να λέμε και να ξαναλέμε και να «βομβαρδιζόμαστε» από την ακατάσχετη εκλογολογία.
Αυτήν την Ανάσταση μακάρι να λυτρωθούμε όλοι από τον μικρό ή μεγάλο σταυρό που κουβαλάμε. Χρόνια πολλά! Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους μας! Με υγεία, δύναμη, τύχη και ό,τι ποθεί ο καθένας μας!
