Σχέσεις: εννοιολογικά, ο όρος αυτός συχνά συνοδεύει κάποια συγκεκριμένα επίθετα, με σκοπό να περιγράψει πολλούς τομείς της καθημερινής μας ζωής , όπως για παράδειγμα διεθνής σχέσεις, σχέσεις οργής, διαπροσωπικές σχέσεις, σχέσεις συμφέροντος, κ.λπ. Για όλα τα παραπάνω λίγο πολύ υπάρχει ένας «επίσημος» ορισμός . Όταν γίνεται λόγος για τις ανθρώπινες σχέσεις, ξεκάθαρος ορισμός δεν υπάρχει, είτε ψάχνοντας σε κάποιο λεξικό, είτε στο διαδίκτυο. Αυτό που παρατηρώ επομένως, κυρίως τα τελευταία χρόνια, είναι το γεγονός ότι δίπλα από τον όρο σχέσεις δεν υπάρχει η άνω κάτω τελεία, αλλά το μόριο «σαν»…
Οι ανθρώπινες σχέσεις λοιπόν, είναι για κάποιους σαν «το τάβλι, πόρτες, πλακωτό και φεύγα», για άλλους είναι σαν «το ταγκό, όπου ο άντρας οδηγεί και η γυναίκα ακολουθεί», ή είναι σαν «την άμμο, όσο την κρατάς χαλαρά, παραμένει όπως είναι ενώ αν σφίγγεις το χέρι, για να την κρατήσεις, τότε είναι που γλιστρά και φεύγει» ή σαν «τα κόμματα, έρχονται και φεύγουν» ή ακόμη σαν «το κυνηγητό, κυνηγιόμαστε όλοι μέχρι να μας πιάσει κάποιος, προσπαθώντας να ξεφύγουμε από κάποιον άλλο».
Οι παραπάνω παρομοιώσεις αντιπροσωπεύουν την κάθε άποψη του ανθρώπου από την οπτική γωνία που τον «βολεύει» σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση σύναψης σχέσεων. Είναι γεγονός το ότι ο άνθρωπος από τα πρώτα στάδια της επικοινωνίας ένιωσε την ανάγκη να ορίσει το κάθε τι γύρω του, φτάνοντας σε ένα σημείο όπου ο ορισμός του χαρακτήρα των συνανθρώπων του ήταν σχεδόν αναγκαίος. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, η συμπεριφορά των ανθρώπων αποτελεί το μεγαλύτερο θέμα συζήτησης μετά την οικονομική κρίση. Ποιος ο λόγος να προσπαθούμε να βάζουμε όρια στο κάθε τι που προσδιορίζει το χαρακτήρα των συνανθρώπων μας;
Οι ανθρώπινες σχέσεις όπως είναι φυσικό, προέρχονται από τους ανθρώπους. Επομένως, για μένα, οι σχέσεις δεν ακολουθούνται από το «σαν». Απλά «είναι». Όπως και οι άνθρωποι απλά είναι. Κάποιοι είναι κλειστοί, κάποιοι ανοιχτοί, κάποιοι αισιόδοξοι, κάποιοι ενθουσιώδης, πεισματάρηδες, βολικοί, ζεστοί, αναίσθητοι, κ.λπ. Για αυτό το λόγο έχουμε τη δυνατότητα επιλογής. Δε μπορούμε να ταιριάζουμε με όλους.
Ναι, κάποιες σχέσεις δεν είναι εύκολες. Κάθε σχέση έχει τα προβλήματά της όπως κάθε άνθρωπος έχει και τα ελαττώματα του. Εμείς οι ίδιοι ορίζουμε τις σχέσεις μας. Δεν κοιτάμε να προσαρμόσουμε τους άλλους σύμφωνα με τα δικά μας θέλω. Ούτε να προσαρμοστούμε εμείς αντίστοιχα. Απλά έτσι είμαστε. Άλλοτε συμβατοί και άλλοτε ασύμβατοι. Δεν χρειάζεται να κάνουμε τα απλά σύνθετα. Δυστυχώς, ζούμε σε μια κοινωνία που το απλό το βλέπουμε καχύποπτα. Συμπερασματικά, αν ήταν στο χέρι μου, δίπλα στο ανθρώπινες σχέσεις θα έδινα σαν περιγραφή το « η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι». Γιατί οι σχέσεις απλά είναι και πολλοί από μας δε το αντέχουν…
