Λαμπερό θηλυκό. Πολυσυζητημένο πρόσωπο για τα media. Ευγενική και εγκάρδια στην μεταξύ μας συνομιλία για το MySalonika. Εργατικό πλάσμα. Πρωί ραδιόφωνο με τον Άρη Καβατζίκη και το βράδυ ως Σερίνα στο FAME “θέλει να αγγίξει τ΄αστέρια”. Ή μήπως με το ταλέντο της, τ΄ακουμπάει ήδη;
συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
Τελικά, το πρωινό ξύπνημα συνηθίζεται;
Το τόσο πρωινό ξύπνημα όχι. Δε συνηθίζεται εύκολα. Πρέπει να προσαρμόσεις όλη σου τη ζωή και να κοιμάσαι πολύ νωρίς, καθότι ξυπνάς και πάρα πολύ πρωί, οπότε δεν είναι εύκολο.
Τί είναι αυτό που σε κάνει να αγαπάς τόσο πολύ το ραδιόφωνο και να είσαι με τον Άρη Καβατζίκη, κάθε πρωί, στην εκπομπή;
Το ραδιόφωνο προσφέρει μια πολύ ιδιαίτερη επικοινωνία με το κόσμο και είναι κάτι που το αγαπώ πολύ. Η πρωινή ζώνη είναι η πιο δυνατή, από την άποψη ότι πολύς κόσμος συντονίζεται καθώς πηγαίνει στη δουλειά. Είναι πολύ ωραία η αίσθηση, να είσαι καθημερινή παρέα στον άλλον.
Φέτος στο θέατρο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, με το μιούζικαλ “Fame”. Το τραγούδι το κατέχεις. Η υποκριτική και ο χορός δεν σε φόβισαν, όταν σου έγινε η πρόταση από τη Θέμις Μαρσέλλου; Η θεατρική συνθήκη;
Δε με φόβισε, με ιντρίγκαρε πάρα πολύ. Με το χορό, έχω μια εξοικείωση, διότι έχω κάνει γενικά χορό. Με το τραγούδι, επίσης. Αυτό που είχα στο μυαλό μου, και είχα το περισσότερο άγχος, ήταν το κομμάτι της υποκριτικής, που δεν είχα ξανακάνει. Αλλά η Θέμις Μαρσέλλου ήταν πολύ βοηθητική σε αυτό το πράγμα, γιατί δουλέψαμε πάρα πολύ επάνω στο ρόλο μου.
Θα σε ενδιέφερε μελλοντικά το θέατρο; Να συνέχιζες σε αυτό;
Μέσα από τη συνθήκη του μιούζικαλ πολύ!
Το ότι αγαπάς το τραγούδι είναι πασιφανές. Ταυτόχρονα, ασχολείσαι και με τη τηλεόραση. Έχεις κάνει την παρουσίαση τηλεπαιχνιδιών και πρωινού μαγκαζίνο. Τί παραπάνω σου προσφέρει η τηλεόραση; Γιατί δεν κάνεις focus στο τραγούδι; Στις συνεργασίες που έχεις κάνει και παραπέρα;
Έτσι όπως το θέτεις, είναι σαν να μην αγαπάω τη τηλεόραση, κάτι που δεν ισχύει. Καταρχήν, η τηλεόραση, στην οποία δουλεύω δέκα χρόνια, είναι η δουλειά μου. Είναι το μέσον που ασχολούμαι, από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω. Είναι ο τρόπος με τον οποίο συντηρούμαι-είναι η δουλειά μου. Οπότε, δεν σκέφτηκα να φύγω ποτέ από αυτήν, τελείως, για να ασχοληθώ με το τραγούδι. Και δεν θεωρώ ότι πρέπει να φύγω από αυτήν, για να ασχοληθώ και με κάτι άλλο. Αυτό το διλημματικό κομμάτι δεν το καταλαβαίνω, ούτε το έχω στο μυαλό μου. Το έχουν οι άλλοι, μα εγώ δεν το έχω. Μου αρέσει αυτό που κάνω τηλεοπτικά, μου αρέσουν οι συνεργασίες και οι εκπομπές που έχω παρουσιάσει και εννοείται ότι-σε σχέση με το τραγούδι-επειδή είναι το μεγάλο μου πάθος, αν θες, έχω και έναν μεγαλύτερο φόβο για να ασχοληθώ επισταμένως, στο να κάνω δισκογραφία. Έχω συζητήσει διάφορες προτάσεις, αλλά ακόμα δεν το έχω τολμήσει. Θέλω να το κάνω, όταν εγώ αισθανθώ έτοιμη.
Επιστρέφοντας στο “FAME”, τί έκανε αυτή τη παράσταση τόσο μεγάλη επιτυχία και παίρνει παράταση στη παράταση;
Έχουν παίξει πολλά πράγματα ρόλο. Σαν “FAME” είναι πολύ γνωστό έργο, που οι 30άρηδες το έχουν παρακολουθήσει. Σαν brand name, από μόνο του, το έργο έχει μια δύναμη. Από εκεί και πέρα, έχουμε μαζευτεί πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη δουλειά, από διαφορετικούς χώρους και με διαφορετικά ενδιαφέροντα. Ηθοποιοί όπως ο Κωνσταντίνος Λάγκος, τραγουδιστές όπως ο Ησαιας Ματιάμπα, ο Νίκος Βουρλιώτης και βέβαια η Αλέκα Κανελλίδου, σε κάτι πολύ νεανικό και φρέσκο, που συνδυάζει χορό,τραγούδι, αλλά και πρόζα. Γι αυτό και μας έχει τιμήσει πραγματικά πολύς κόσμος. Ειδικά, σε μια τέτοια περίοδο.
Έχεις συνεργαστεί στο κομμάτι του τραγουδιού, με το Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, το Μανώλη Λιδάκη, το Μίμη Πλέσσα. Πού αισθάνθηκες εσύ, λίγη παραπάνω σκηνική χημεία και ανθρώπινη επαφή, με συνεργάτη;
Το καθένα από αυτά ήταν πολύ διαφορετικό. Με το Μανώλη Λιδάκη, που ήταν η πρώτη μου σοβαρή επαγγελματική συνεργασία, όλο αυτό το κομμάτι της αρχής και του συναισθήματος που είχα είναι και ήταν, πάρα πολύ έντονο. Όποτε σκέφτομαι το Μανώλη Λιδάκη, μόνο θετικές σκέψεις έχω για εκείνον, διότι είναι ένας άνθρωπος που με εμπιστεύθηκε σε έναν αριθμό συναυλιών, εμένα που είχα το στίγμα της τηλεόρασης, από έναν χώρο που εκείνος είναι σε πάρα πολλά εισαγωγικά, έντεχνος. Που για πολλούς καλλιτέχνες από τον έντεχνο μουσικό χώρο, η τηλεόραση είναι και λίγο “μαύρο πανί”. Οπότε η εμπιστοσύνη που μου έδειξε για να συνεργαστούμε, έχει για μένα, ιδιαίτερη συναισθηματική αξία.
Με το Μίμη Πλέσσα, και μόνο το ρεπερτόριο που έχει, με έκανε να αισθανθώ δέος, όσες φορές ήμουν επάνω στη σκηνή μαζί του. Με το Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, η συνεργασία ήταν τρομερή εμπειρία, γιατί δουλέψαμε πάνω στο δικό του ρεπερτόριο, που για μένα είχε ιδιαίτερες ερμηνευτικές απαιτήσεις. Ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος έχει τεράστια γκάμα σε αυτά που γράφει. Από νεοδημοτικό τραγούδι, μέχρι αγγλόφωνο τζαζ κομμάτι. Το να πω τόσο διαφορετικά, μεταξύ τους τραγούδια, για μένα ήταν πολύ δύσκολο και ιδιαίτερο.
Άρα, δεν μπορείς να διαλέξεις λίγο παραπάνω…
Δεν μπορώ. Το καθετί είναι τόσο διαφορετικό…
Το στίχο του βασικού τραγουδιού του FAME “άκου καλά το όνομά μου, θέλω για πάντα να ζω”, όταν πρωτοξεκινούσες στο χώρο τον είχες,σαν αίσθηση;
Αυτή τη φιλοδοξία που λέει ο στίχος του τραγουδιού της Κάρμεν, που σαν ρόλος δεν έχει μέτρο, ξεπερνά τα όρια και της κάνει κακό στο τέλος…αυτού του τύπου την προσέγγιση δεν την είχα. Και δεν την αισθάνομαι και τώρα. Σε καμία περίπτωση! Οι σκέψεις μου είναι πιο προσγειωμένες και πολύ πιο γήινες. Πάντα έχω όνειρα που θέλω να κάνω, αλλά όχι με οποιοδήποτε κόστος, όπως η Κάρμεν.
Έχω την αίσθηση ότι είσαι λίγο επιφυλακτική με τους ανθρώπους, μέχρι να νιώσεις ασφαλής. Γιατί αυτό; Ισχύει, καταρχάς;
Ναι, ισχύει. Είναι κάτι που έχω από μικρή. Έχει να κάνει με το χαρακτήρα και το γεγονός ότι ξεκίνησα μικρή σε αυτό το χώρο. Πρέπει να ξεδιαλύνεις πάντα ανάμεσα στο ξερό και το χλωρό, σε αυτούς που έχουν ταλέντο και αυτούς που σχολιάζουν κακοπροαίρετα και πάντα αισθανόμουν ότι πρέπει να ξεδιαλύνω τα πράγματα, αυτά που μου κάνουν καλό και αυτά που πρέπει να μείνω μακριά. Επίσης, είναι ένας χώρος που έχει πολλές τρικλοποδιές- δεν είναι ο μοναδικός- αλλά έχει πολλές τρικλοποδιές. Και εγώ ήθελα να μένω πάντα μακριά, από σύνθετες καταστάσεις και προβλήματα. Για να το κάνω αυτό, ήθελα να κάνω μικρά βήματα, σιγά σιγά, και να πηγαίνω ως εκεί που αισθάνομαι ασφαλής. Κι αυτό θέλει χρόνο. Και δεν είμαι από τους ανθρώπους που, γνωρίζοντας κάποιον, κατευθείαν, τον αισθάνονται κολλητό τους φίλο. Χρειάζομαι χρόνο για να αισθανθώ οικεία σε κάτι. Οπότε ναι, αρχικά είμαι επιφυλακτική, αλλά συν το χρόνο, για τους ανθρώπους που μπαίνουν στη ζωή μου ή εγώ στη δική τους, γίνομαι εντελώς διαφορετική.
Δεν σε έχει κουράσει να διαβάζεις για τη προσωπική σου ζωή και ειδικά για έρωτες που έχουν “κλείσει” και ανήκουν στο παρελθόν;
Η αλήθεια είναι πως το τελευταίο διάστημα δεν πολυδιαβάζω και το έχω σαν πεποίθηση αυτό, αλλά και από την άλλη, δεν μπορείς να κρύβεσαι. Αν προκύψει κάτι ξανά, είναι μέσα στα πλαίσια αυτού του χώρου και δεν μπορώ να το αποφύγω. Αλλά, να μιλάω γύρω από ίδιες καταστάσεις, το αποφεύγω.
Ένα μειονέκτημά σου, που καταπολεμάς τελευταία;
Είμαι τρομερά αναποφάσιστη. Είναι πολύ εκνευριστικό αυτό!
Από τα πολύ απλά, έως τα πολύ σοβαρά;
Ναι. Ακριβώς! Και εδώ, εκνευρίζομαι εγώ η ίδια, φαντάσου οι γύρω μου! Δεν μου αρέσει, θέλω πολύ να το αλλάξω, αλλά δεν είναι και εύκολο.
Eύκολο, δεν είναι τίποτα σαφώς, σε αυτή τη ζωή. Με ταλέντο, εργατικότητα και μεθοδικότητα, τα πάντα είναι εν δυνάμει πραγματοποιήσιμα. Σα να το ξέρει αυτό η Νάντια και πορεύεται σε πολλά ταμπλώ, με το ίδιο μεράκι. Άλλωστε, ποτέ δεν την ενδιέφεραν μονοδιάστατες, διλημματικές καταστάσεις. Συντονιστείτε τα πρωινά μαζί της, και με τον Άρη Καβατζίκη στον Easy FM και προλάβετέ την, ως τη Κυριακή στο “FAME”. Δεν έχετε να χάσετε-μοναχά κέρδος!
Πληροφορίες Παράστασης
Κέντρο Πολιτισμού του ΙΜΕ Ελληνικός Κόσμος-Θέατρον
Πειραιώς 254, Ταύρος
Τηλ.: 2122540300
“Fame”
Μιούζικαλ του Ντέιβιντ ντε Σίλβα
Σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου
Ερμηνεύουν: Αλ. Κανελλίδου, Ν. Βουρλιώτης, Ν. Μπουλέ, Ησ. Ματιάμπα, Demy. Ενορχ.: Ν. Πλατύραχος. Χορογρ.: Αλ. Γιαννής. Σκην.-κοστ.: Χρ. Κωστέα.
Παραστάσεις: Απόγ: Σάβ. 5.30 μ.μ., Κυρ. 6.30 μ.μ. Βραδ: Σάβ. 9 μ.μ. Μέχρι 31/3
Εισ.: € 25, 21, 18, 16 (Παρ., Σάβ. βραδ., Κυρ.), € 21 , 18, 16, 12 (Σάβ. απογ.). Ειδικές τιμές για ανέργους και ηλικιωμένους.
Διάρκεια: 135'
