Η Ράνια Θρασκιά “κοιτάει μπροστά”. Έτσι έκανε στη τηλεόραση, μέσα από την επιτυχημένη εκπομπή της, έτσι και τώρα, με το νέο της βιβλίο που βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, από τις εκδόσεις Διόπτρα. Με αφορμή τη παρουσίαση που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, μίλησε στο MySalonika, γι αυτή τη συγγραφική της απόπειρα. Κι όχι μόνο…
συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
Πώς αποφασίσατε να κάνετε βιβλίο, τις ιστορίες από το τηλεοπτικό “Κοιτάω Μπροστά” κι όχι μόνο;
Οι ιστορίες από το τηλεοπτικό “Κοιτάω Μπροστά” αποτέλεσαν την αφορμή για να γράψω αυτό το βιβλίο. Η καθημερινή επαφή που είχα με τους ανθρώπους κι όλο αυτό το “μοίρασμα” των προσωπικών τους ιστοριών, και κυρίως το “μοίρασμα” των συναισθημάτων, ήταν μια νέα μορφή επικοινωνίας πάρα πολύ ουσιαστική και σημαντική. Όταν τελείωσαν οι εκπομπές μου στο ALTER, στο “Κοιτάω Μπροστά” θέλησα εγώ να τις συνεχίσω. Και τις συνέχισα μέσα στο μυαλό μου. Έτσι, έπλασα νέες εκπομπές, καινούργιες ιστορίες, με νέους ήρωες και ηρωίδες, κι όλα αυτά έγιναν ένα βιβλίο, με τον ομώνυμο τίτλο.
Πόσο καιρό σας πήρε, πρακτικά, η συγγραφή του βιβλίου;
Μου πήρε αρκετό καιρό. Συστηματικά, ξεκίνησα να το γράφω, τον περσινό Μάη κι έφτασα να το παραδώσω, 3 Δεκεμβρίου.
Με το που τελειώσατε τη συγγραφή και βάλατε την τελευταία τελεία, στο βιβλίο σας, τί κάνατε μετά;
Μέσα μου, πανηγύρισα σίγουρα! Είχα ήδη, αθετήσει δύο προηγούμενες ημερομηνίες παράδοσης του βιβλίου και τότε κατάφερα να είμαι συνεπής. Ένιωσα τη χαρά που έχει κάποιος, όταν ολοκληρώνει ένα έργο. Ήμουν ενθουσιασμένη! Με κάποιο τρόπο, πανηγύρισα. Εσωτερικά το έκανα! Εξωτερικά δεν ξέρω αν φάνηκε. Μπορεί να χοροπήδησα λίγο…(γέλια)
Υπάρχει κάποια ιστορία που αγαπάτε, για προσωπικούς σας λόγους, λίγο παραπάνω;
Κάθε φορά που ανατρέχω στις σελίδες του βιβλίου, ανακαλύπτω μια άλλη ιστορία που ξεχωρίζω. Μάλλον έχει να κάνει, με τη στιγμή στην οποία σε πετυχαίνει το βιβλίο, όταν το πιάνεις στα χέρια σου να το διαβάσεις, για πολλοστή φορά. Μπορεί να έχει συμβεί κάτι, στο περίγυρο σου, που να σε έχει ευασθητοποιήσει στο συγκεκριμένο θέμα, που πραγματεύεται το βιβλίο, σε ένα από τα κεφάλαιά του. Οπότε κάθε φορά, ξεχωρίζω και μια άλλη ιστορία. Στη παρούσα φάση, αγαπημένο μου κεφάλαιο είναι το “Τρέμω τί θα πει ο κόσμος”.
Έχετε πει, σε συνέντευξη σας στη Ναταλία Γερμανού, ότι τελευταία έχετε πάψει να εθελοτυφλείτε. Συνετέλεσαν, φαντάζομαι, κάποια περιστατικά. Πώς οδηγηθήκατε σε αυτό; Ψάχνεστε πολύ με τον εαυτό σας και εντοπίζετε κάποια σημεία;
Εκεί με οδήγησε η ωριμότητά μου. Έτσι μεταφράστηκε μέσα μου. Η προσωπική μου εξέλιξη με οδήγησε σε αυτό το γεγονός. Να επιλέξω την αλήθεια, γύρω μου και μέσα μου.
Κάποιο ελάττωμά σας, που καταπολεμάτε τελευταία;
Πάντα γίνονται διορθώσεις, όταν κάποιος έχει για σκοπό του, την αυτογνωσία, αλλά αυτές είναι προσωπικές διεργασίες που δεν μοιράζεται κάποιος εύκολα….
Μου δίνετε την αίσθηση ενός εξαιρετικά συγκροτημένου ανθρώπου, με τετράγωνη λογική, δίχως πολύ αυθορμητισμό. Κάνω λάθος;
Έχω την εντύπωση, ότι έχετε σωστή αίσθηση, ως προς την δημόσια εικόνα μου. Για την οποία επιλέγω μία τέτοια στάση, σαν αυτή που περιγράφετε, μάλλον συνειδητά. Όμως, με τους ανθρώπους που γνωρίζω πολύ καλά, και από καρδιάς, εκείνοι διακρίνουν κι άλλα πράγματα επάνω μου. Και σε εκείνους, αφήνω πιο πολύ τον αυθορμητισμό μου να λειτουργήσει. Όχι, δεν είναι πάντα αυτή η επιλογή μου. Αυτή είναι μια πλευρά από τις πολλές που έχω κι εγώ, όπως έχουμε όλοι μας…
Και τώρα Θεσσαλονίκη. Διπλό το άγχος, στη γενέτειρά σας, η παρουσίαση του βιβλίου;
Διπλή χαρά. Γι αυτό και επέλεξα να κάνω τη πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου, στη Θεσσαλονίκη, γιατί όταν στις δύσκολες στιγμές της συγγραφής, με άγχωνε ο χρόνος και το αποτέλεσμα, οραματιζόμουν τη στιγμή που θα είναι από κάτω αγαπημένα μου πρόσωπα. Η οικογένειά μου, φίλοι μου, συγγενείς, συμμαθητές μου κι αυτό ήταν ένα-πραγματικά-όνειρο ζωής κι ένας στόχος, που όσο προχωρούσαν οι σελίδες του βιβλίου, τόσο πιο ορατός γινόταν. Οπότε, όταν αυτό τελείωσε κι ήρθε η εποχή να συζητάμε γι αυτά τα ωραία πράγματα, όπως είναι η παρουσίαση, αυτόματα η εικόνα μου ήταν στη Θεσσαλονίκη. Το πρότεινα στον εκδοτικό μου οίκο και φυσικά, εκείνοι το σεβάστηκαν κι έτσι πλησιάζουμε στο Σάββατο που είναι μια πολύ σημαντική ημέρα της ζωής μου.
Γιατί η Φαίη Σκορδά, θέλατε να είναι στη παρουσίαση; Θαρρώ, ήταν δική σας επιθυμία…
Η Φαίη έχει, κι αυτή, επαγγελματικές και προσωπικές αναφορές σε αυτή τη πόλη. Είναι ένας άνθρωπος που δεν ρίσκαρα να της ζητήσω, να είναι κοντά μου, αυτή τη μέρα, γιατί ήξερα-σα δοτικός άνθρωπος που είναι-πως θα μου απαντήσει θετικά. Είναι ένας πολύ λαμπερός και όμορφος άνθρωπος. Ήθελα κάτι από τη λάμψη της, στη παρουσίασή μου. Έτσι την φανταζόμουνα…
Ετοιμάζετε και την εκπομπή σας στην ΕΡΤ. Έχει πολύ γραφειοκρατία, εν τέλει, μια εκπομπή για να βγει στον αέρα της κρατικής τηλεόρασης;
Η γραφειοκρατία είναι δεδομένη. Δεν μπορεί τίποτα να είναι παράταιρο. Όλα πρέπει να γίνουν κάτω από συγκεκριμένες μεθόδους και οδηγίες. Από αυτό δεν μπορεί να παρεκκλίνει καμία εκπομπή. Οφείλουν πολλοί άνθρωποι να λογοδοτήσουν απέναντι σε μια εκπομπή που πρόκειται να προβληθεί από τη δημόσια τηλεόραση. Αυτό έχει και τα καλά του στοιχεία. Εμένα μου αρέσει να γίνονται τα πράγματα μεθοδικά. Από την άλλη, έχει και μία μεγάλη χρονική καθυστέρηση, που δεν μπορεί να επηρεάσει ή να αλλάξει κάποιος. Ίσως, τελικά, ισχύει αυτό που λέει ο ελληνικός λαός, “το καλό πράγμα, αργεί να γίνει”.
Η συγγραφή σας ιντριγκάρει; Θα θέλατε να ασχοληθείτε και περαιτέρω, με τη συγγραφή, κάποιου μυθιστορήματος;
Δεν σας κρύβω, ότι έχω έτοιμη την ιδέα του δεύτερου βιβλίου, την οποία έχω συζητήσει και με τον εκδοτικό μου οίκο. Έχω στα σκαριά ένα μυθιστόρημα κι ένα παιδικό βιβλίο. Είχα τους “σκελετούς” κάποιων συγγραφικών προσπαθειών στο κεφάλι μου, πάρα πολλά χρόνια τώρα. Ήταν σαν να είχε κανείς το πλαίσιο και να έπρεπε να το γεμίσει. Οπότε τέτοιο πλαίσιο έχω και με ένα δεύτερο βιβλίο, με συναφές περιεχόμενο. Ένα μυθιστόρημα για ενηλίκους κι ένα παιδικό βιβλίο. Οι αναγνώστες ανταποκρίθηκαν πολύ θετικά, στη πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια. Με τίμησαν, αγοράζοντας το βιβλίο μου κι αφιερώνοντας χρόνο σε αυτό. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίσω. Είναι κάτι που αγαπώ πολύ. Πάντα, εκφραζόμουν πολύ άνετα και καλύτερα στο γραπτό λόγο. Εξέφρασα με πιο ακριβή τρόπο, τα συναισθήματά μου, γράφοντας. Θα ήθελα πολύ να συνεχίσω…
Κάποιο σχόλιο αγαπημένου σας προσώπου, που διάβασε το βιβλίο, και σας είπε κάτι που θα θέλατε να το μοιραστείτε μαζί μας;
Υπάρχουν πολλά σχόλια αναγνωστών που μου έχουν σταλεί μέσω κοινωνικών δικτύων και κάθε φορά, συγκινούμαι σα να είναι η πρώτη φορά. Διότι, βλέπω διαφορετικές ματιές, πάνω στο ίδιο αντικείμενο. Κι όλες είναι πολύ τρυφερές και συναισθηματικές. Εκείνη που έχω ξεχωρίσει στο μυαλό μου, ήταν η κριτική που μου έκανε ο Αντώνης Κανάκης για το βιβλίο. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ βαθιά και μας συνδέει μια πολύ ζεστή φιλία. Μα περισσότερο, γιατί είναι άντρας. Και όπως μου είπε, ξεκάθαρα, κυρίως απευθύνεται στο γυναικείο κοινό. Όμως, μετέπειτα μου έκανε μια πιο ουσιαστική και θετική κριτική, για το βιβλίο. Στα αλήθεια, απευθύνεται σε γυναίκες. Μια αντρική ματιά όμως, το είδε διαφορετικά…..και μου έκανε μια πολύ θετική κριτική, που τη χάρηκα πολύ! Είχα το άγχος, αν πέσει στα χέρια ενός άντρα, αυτό το βιβλίο, πώς θα του φανεί. Ο Αντώνης μου έλυσε αυτή την απορία….
Αυτό το Σάββατο 27 Απρίλη, στη 13:30 το μεσημέρι, στα Public Θεσσαλονίκης, η Ράνια Θρασκιά παρουσιάζει και υπογράφει το ντεμπούτο της στο συγγραφικό χώρο. Ταυτόχρονα, η Θεσσαλονικιά παρουσιάστρια, προετοιμάζει την εκπομπή της, για τη κρατική τηλεόραση. Ένας χαμογελαστός άνθρωπος που “κοιτάει μπροστά”. Μότο ζωής…
