Κολπική μυκητίαση και ομοιοπαθητική θεραπεία

Γράφει για το MySalonika  η Ζωγράφω Τσιούμα – Δερματολόγος-Ομοιοπαθητικός

 

Αίτια:

 

Οι μυκητιασικές λοιμώξεις του κόλπου οφείλονται στην υπερανάπτυξη του μύκητα candida albicans στην περιοχή. Η candida ανήκει στη φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου, όπως και του πεπτικού σωλήνα και ο πληθυσμός της διατηρείται εντός ορίων (σε κανονικά επίπεδα) κυρίως λόγω της παρουσίας των κολπικών οξεάντοχων γαλακτοβάκιλλων. Η καντιντίαση δεν αποτελεί σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και δεν απαιτείται ταυτόχρονη θεραπεία του σεξουαλικού συντρόφου όταν ο τελευταίος στερείται συμπτωμάτων.

 

 Τα συμπτώματα της κολπικής μυκητίασης περιλαμβάνουν:

 

Συχνότερα αίτια υπερανάπτυξης του μύκητα στην περιοχή του κόλπου:

 

Η κλασσική, συμπτωματική θεραπεία του νοσήματος έχει ως στόχο την καταστροφή του εν λόγω μύκητα και γι’αυτό σπάνια οδηγεί σε μόνιμη θεραπεία. Πολύ σύντομα και μετά τη λήξη της τοπικής ή συστηματικής αντιμυκητιασικής αγωγής ο μύκητας αρχίζει να πολλαπλασιάζεται οδηγώντας σε επανεμφάνιση των συμπτωμάτων. Αντίθετα, με την ομοιοπαθητική θεραπεία (ολιστικό θεραπευτικό σύστημα) επαναφέρουμε την ισορροπία στον οργανισμό και με τον τρόπο αυτό τον απαλλάσσουμε σταδιακά  και εντελώς ακίνδυνα από τα συμπτώματα της κολπικής καντιντίασης.

 

 

Πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα για την κολπική μυκητίαση είναι: 

 

 

1) Helonias:

Συνταγογραφείται σχεδόν συστηματικά όταν παρατηρείται κολπικό έκκριμα, σαν κομμένο τυρί, που προκαλεί έντονο κνησμό και αίσθημα καύσου.

 

2) Sepia:

Συνταγογραφείται σε χρόνια υποτροπιάζουσα κολπική μυκητίαση, όταν όμως παρατηρούνται συχνά υποτροπιάζουσες λοιμώξεις και στο  ουροποιητικό σύστημα (κυστίτιδες, πυελονεφρίτιδες, άλλες κολπικές λοιμώξεις). 

 

3) Natrium muriaticum:

Ενδείκνυται σε γυναίκες, που υποτροπιάζουν στη θάλασσα κυρίως και κατά την έκθεσή τους στον ήλιο. 

 

4) Lycopodium:

Δίδεται σε υποτροπιάζουσα καντιντίαση, που εμφανίζεται παράλληλα με πεπτικές διαταραχές-γαστρίτιδα, κολίτιδα, μετεωρισμό, χρόνια δυσκοιλιότητα). 

 

5) Pulsatilla:

Συνιστάται συνήθως σε νεαρά κορίτσια και νεαρές γυναίκες, που υποφέρουν από υποτροπιάζουσες κολπικές, μυκητιασικές λοιμώξεις, ανθεκτικές στη θεραπεία (τοπική ή συστηματική). 

 

6) Graphites:

Ενδείκνυται σε γυναίκες υπέρβαρες, αργές, που κρυώνουν συνήθως και  υποφέρουν από χρόνια δυσκοιλιότητα,διαταραχές εμμήνων καθώς επίσης και υποτροπιάζουσες κολπικές μυκητιάσεις.

 

7) Τhuja:

Σε ασθενείς, που δε μπορούν να ελέγξουν το πρόβλημα με συμβατικά, αντιμυκητιασικά φάρμακα, και έχουν λάβει πληθώρα χημικών σκευασμάτων για διάφορα προβλήματα υγείας. Μπορεί να είναι υπέρβαροι να έχουν κατακράτηση υγρών, κυτταρίτιδα, χρόνιο κολπικό έκκριμα, κονδυλώματα.

 

8) Monilia albicans:

Πρόκειται για ομοιοπαθητικό φάρμακο, που ετοιμάζεται από τον ίδιο το μύκητα αλλά η χρήση του ως μονοθεραπεία δεν έχει μόνιμα αποτελέσματα.

 

Οδηγίες προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα κολπικής καντιντίασης:

 

Συνιστάται να αποφεύγονται οι κολπικές πλύσεις, τα κολπικά ταμπόν, τα στενά και συνθετικά εσώρουχα. Να περιορίζεται η κατανάλωση γλυκισμάτων, τροφών πλούσιων σε ζύμες και μαγιά, δημητριακών. Ενδείκνυται η υγιεινή διατροφή, η κατανάλωση απεριόριστης ποσότητας γιαουρτιού καθώς επίσης και προβιοτικών σκευασμάτων, που περιέχουν γαλακτοβάκιλλους.

 

Διάρκεια ομοιοπαθητικής θεραπείας:

 

Η ομοιοπαθητική θεραπεία της χρόνιας, υποτροπιάζουσας  μυκητίασης πραγματοποιείται σε περίπου 3-6 μήνες. Βελτίωση των συμπτωμάτων παρατηρείται από την πρώτη ή δεύτερη εβδομάδα από την έναρξη της αγωγής αλλά θα πρέπει να συνεχιστεί προκειμένου να αποφευχθούν οι υποτροπές.

 

Oι πληροφορίες για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι μόνο προς πληροφόρηση των ασθενών για τη φύση των φαρμάκων. Δε συνιστάται να παίρνετε ομοιοπαθητικά φάρμακα χωρίς την συμβουλή του ομοιοπαθητικού σας ιατρού. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος αλληλεπίδρασης με οποιοδήποτε συμβατικό φάρμακο, απλά μερικές φορές κάποια από τα συμβατικά φάρμακα (αντιβιοτικά, κορτιζόνη) μπορούν να αναστείλουν την ομοιοπαθητική θεραπεία. Η παρασκευή και η κυκλοφορία τους είναι επίσημα κατοχυρωμένες από την Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία (κοινοτική οδηγία ΟΔ/92/73/ΕΟΚ της 22/09/1992 και την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας απο 1/1/1994 που ακολούθησε).