Και να ήταν μόνο ο ήλιος αυτός που έχει χάσει το δρόμο του… θα ήταν καλά για εμάς.
Οι περισσότεροι – σκεπτόμενοι και μη σκεπτόμενοι – στη πορεία της καθημερινότητας έχουμε χάσει το δρόμο μας.
Οι ιεραρχήσεις μας τώρα πια είναι τώρα περισσότερο χαλαρές, η συνείδησή μας είναι ιδιαίτερα ελαστική και τα θέλω προσπαθούν να βρουν τη θέση τους στα ράφια του ψυγείου.
Ερωτευόμαστε τις πιο πολλές φορές τα λάθος άτομα…
Δεν εκτιμάμε αυτό το οποίο έχουμε κατακτήσει με τόσους κόπους, επειδή το θεωρούμε δεδομένο…
Χάνουμε την ουσία των πραγμάτων…
Δημιουργούμε εξαρτήσεις που θα έπρεπε να αποτινάξουμε με τη πρώτη ευκαιρία!
Φοβερές οι ιδεολογικές αγκυλώσεις του πνεύματος και της ψυχής…
Ας πάψουμε να κυνηγάμε φαντάσματα…
Χαίρομαι πραγματικά που τούτες τις δύσκολες ώρες υπάρχουν γενναίοι συγγραφείς, αλλά και σπουδαίοι εκδοτικοί οίκοι που πράττουν διαφορετικά.
Σκέπτονται διαφορετικά από τη μάζα και προφανώς δρουν διαφορετικά.
Χαρίζουν ουσιαστικά το μόχθο τους προκειμένου να προσφέρουν κι αυτοί το ελάχιστο…
Το νέο παραμύθι της Ευρυδίκης Αμανατίδου με τον τίτλο «ο ήλιος που έχασε το δρόμο του» αισθάνομαι πως βρίσκει το δρόμο του προς τις διψασμένες καρδιές των μικρών αναγνωστών.
Όλοι μας ξέρουμε τι είναι τα ψηφιακά βιβλία.
Σίγουρα πληρώνεις λιγότερο… και διαβάζεις το βιβλίο της επιλογής σου από την οθόνη του υπολογιστή σου!
Τα ελεύθερα όμως ψηφιακά βιβλία των εκδόσεων Σαΐτα ανοίγουν άλλους δρόμους!
Μπορείτε να κατεβάσετε ελευθέρα και να διαβάσετε δίχως την παραμικρή δαπάνη τα βιβλία που επιλέγετε…
Αλήθεια πόσοι από τους συμπολίτες μας δυσκολεύονται να αγοράσουν για αυτούς, αλλά και για τα αγαπημένα τους πρόσωπα τα βιβλία που θα ήθελαν;
Πολλοί.
Και κλείνω εδώ το όλο θέμα…
Μια σύντομη περίληψη της ιστορίας του «ελεύθερου» παραμυθιού μας: «Και τι πειράζει που μου αρέσουν τα παιχνίδια και βαριέμαι να μάθω Γεωγραφία;». Αυτό έλεγε συνέχεια ο σκανταλιάρης ήλιος, ο Λάμπης. Έλα όμως που ήρθε η ώρα να ανατέλλει και να φωτίζει, για να ξεκινήσει η μέρα των ανθρώπων. Και τότε… Τότε, τα βρήκε λίγο δύσκολα τα πράγματα. Χαρούμενος και με πολλή όρεξη ξεκίνησε, μα γρήγορα μπερδεύτηκε και λίγο μετά έχασε το δρόμο του. Τι θα κάνουν οι άνθρωποι για να βοηθήσουν τον άτακτο μικρό; Μια ιστορία για τη χρησιμότητα που έχει το κάθε τι και τη δύναμη της αλληλοβοήθειας.
Που πήγε η αλληλοβοήθεια, ρε παιδιά;
Που είναι θαμμένες οι ιδεολογίες μας;
Δε θα ήθελα να ξεχάσω και τους άλλους συντελεστές αυτής της υπέροχης προσπάθειας: Εικονογράφηση-Εξώφυλλο: Ευγενία Παπαϊωάννου , Επιμέλεια-Διορθώσεις: Ηρακλής Λαμπαδαρίου, Σελιδοποίηση: Κωνσταντίνα Χαρλαβάνη.
Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σας παιδιά!
Να αισθάνεστε πολύ περήφανοι για όλα όσα κάνετε!
