Στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ της Θεσσαλονίκης, μέχρι τη Κυριακή 14 Απρίλη συντελείται μια θεατρική χαρά. “Γιοι και Κόρες”, παράσταση του Γιάννη Καλαβριανού, για την αναζήτηση της ευτυχίας, μέσα από έρευνα που πραγματώθηκε σε αληθινές ιστορίες ανώνυμων ανθρώπων, στη σκιά της Ιστορίας. Ένας εκ των πρωταγωνιστών αυτής, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας μίλησε στο MySalonika για τη παράσταση που κλέβει καρδιές και όχι μόνο….
συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
Aπό την Aνώτατη Θεολογική σχολή που σπούδασες, πώς προέκυψε η υποκριτική;
Νομίζω ότι υπήρχε και κάποια στιγμή προέκυψε. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που από μικρός έλεγα ότι θα γίνω ηθοποιός.
Στο “Γιοι και Κόρες” τη παράσταση που πρωταγωνιστείς στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ Θεσσαλονίκης, και είναι ένα κολάζ ανθρώπινων ιστοριών, εσύ αγαπάς κάποια ιστορία, λίγο πιο πολύ;
Όχι. Μπορώ να σου μιλήσω για διαφορετικά σημεία σε κάθε ιστορία. Δεν μπορώ να μιλήσω για μία και μόνο ιστορία. Όταν ασχολείσαι με κάτι, από τη διάρκεια των προβών έως και σήμερα με ένα κείμενο, και μπαίνεις, όχι μόνο στο δικό σου κομμάτι, αλλά και των υπολοίπων που απαρτίζουν μία ιστορία, βλέπεις το δίκιο όλων των ανθρώπων. Οπότε μπερδεύεται πολύ το πράγμα, για να σου πω κάτι τόσο ξεκάθαρο. Εξάλλου, ο στόχος της παράστασης είναι αυτό το γλυκόπικρο δίκιο. Είναι και η επιτυχία, αυτής της παράστασης. Δεν υπάρχει συμπέρασμα, αλλά αναζήτηση. Αυτή η αναζήτηση, δεν έχει μόνο ένα δίκιο….
Τελικά, υπάρχουν στιγμές ευτυχίας ή δεν τις εκτιμάμε όταν αυτές υπάρχουν στη ζωή μας; Πού έχεις καταλήξει;
Υπάρχουνε στιγμές ευτυχίας, απλά για μένα, λόγω φύσης, η ευτυχία είναι συνδεδεμένη με παρελθοντικό χρόνο. Μια στιγμή ευτυχίας, κατά 90% όταν τη βιώνουμε, δεν την καταλαβαίνουμε, δεν μπορούμε να την κατονομάσουμε. Τις περισσότερες φορές, το βλέπουμε μετά.
Έχεις ασχοληθεί με πιάνο, ούτι και γενικότερα με τη παραδοσιακή μουσική. Είναι αγάπη για τη παράδοση και την μελωδία, όλο αυτό;
Διδάσκω παραδοσιακούς χορούς, στο Λύκειο Ελληνίδων. Είχα πάντα, την ανάγκη να “φτιάξω” παρελθοντικά πράγματα. Δηλαδή, το κομμάτι των συνεντεύξεων, σε λαογραφικό επίπεδο, το έχω κάνει παλαιότερα και μόνος μου. Έχω ασχοληθεί, με Μικρασιάτες και Πόντιους, καθότι Πόντια είναι η μητέρα μου και έχω τέτοια ακούσματα, από μεγαλύτερους ανθρώπους που μου έλεγαν για τη ζωή τους. Αγάπη έχω και για τη μουσική, αλλά και γενικά για το ρυθμό. Θεωρώ ότι ο ρυθμός είναι απαραίτητος στη ζωή μας. Όσο απαραίτητο είναι το μοντάζ στο κινηματογράφο και τη τηλεόραση, αλλά τόσο είναι απαραίτητος και ο ρυθμός για τη ζωή μας. Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι ρυθμός. Οι άνθρωποι “κολλάνε” όταν βρούνε το μέσο ρυθμό τους.
Και Δευτερότριτα είσαι στην Αθήνα, στο Μουσείο Μπενάκη, με μια άλλη παράσταση, “Ο Έλλην Βρυκόλαξ”. Περί τίνος πρόκειται;
Mια παράσταση με κείμενα από περιηγητές, ένα ποίημα του Βαλαωρίτη, αστικοί μύθοι, σε ένα σκοτεινό κομμάτι της Ιστορίας που ήθελα να ψάξω. Μια σκοτεινή μεταφυσική παράδοση που ήθελα να ανακαλύψω. Και γίνεται σε ένα χώρο, όπου λειτουργεί εξαιρετικά.
Στο Μουσείο Μπενάκη, έως πότε;
Σίγουρα μέχρι 15 και 16 Απρίλη, που είναι προγραμματισμένο.
Ανήκεις στους ηθοποιούς που ψάχνονται αρκετά και στο κομμάτι της σκηνοθεσίας….
Ναι. Το παλεύω. Μέχρι στιγμής, παίζω κιόλας, δίχως να θεωρώ απαραίτητο ότι θα συμβαίνει πάντα. Η σκηνοθεσία είναι ένα κομμάτι που με αφορά και το θέλω πολύ.
Είναι εύκολο να είσαι μέλος θεατρικής ομάδας; Είναι διαφορετικό να συμμετάσχεις σε ένα θίασο, με συγκεριμένο ρόλο, και άλλο μέλος μιας ομάδας που εκφράζεται πιο πολύ σαν ένα….
Είναι πιο ζωντανό, πιο ανθρώπινο, με τις δυσκολίες του και τις ευκολίες του. Δεν πας σε μια παράσταση, να κάνεις κάτι λέγοντας το κείμενο σου. Έρχεσαι σε έντονη επαφή με τους ανθρώπους. Ο καθένας βγάζει το χαρακτήρα του κι εκεί βρίσκεται η ισορροπία στα πράγματα. Ζωντανός οργανισμός όπου εσύ, είσαι πυρήνας. Είσαι μέσα σε αυτό και είσαι αυτό.
Μια δικιά σου ευτυχισμένη στιγμή;
Ευτυχισμένη στιγμή είναι όποτε υπήρξα ο εαυτός μου. Πολύ καθαρά και ειλικρινά, ως προς τον εαυτό μου-όχι τους άλλους, και έδρασα, δίχως να μπει η λογική. Θεωρώ πως όταν ο άνθρωπος λειτουργεί όντας, απλά και χαλαρά ο εαυτός του, είναι ευτυχισμένος.
“Γιοί και Κόρες”
Κείμενο/ Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά/ Κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα-Ράνια Υφαντίδου
Μουσική: Χρύσανθος Χριστοδούλου
Τραγούδι: Γιώργος Γλάστρας-Χριστίνα Μαξούρη
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Επιμέλεια κίνησης: Αλεξία Μπεζίκη
Παίζουν: Άννα Ελεφάντη, Αλεξία Μπεζίκη, Κωνσταντίνος Ντέλλας, Γιώργος Παπαπαύλου, Στέφη Πουλοπούλου
Πληροφορίες παράστασης
Χώρος: Θέατρο Αυλαία
Διάρκεια παραστάσεων: 3-14 Απριλίου 2013
Παραστάσεις: Τετάρτη – Κυριακή
Έναρξη: 21.00, Κυριακές στις 20:00
Τιμή Εισιτηρίου: 15 ευρώ, φοιτητικό – ανέργων: 12 ευρώ
Πληροφορίες: 2310237700
