Γεννήθηκε στην Πυλαία. Το 2005 ολοκλήρωσε το πρώτο του πτυχίο στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και εν συνεχεία τις Μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Portsmouth. Έκανε διατριβή στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Έχει εκδώσει 2 βιβλία, δεκάδες ακαδημαϊκά άρθρα, ενώ αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά του ελληνικού τύπου. Εδώ και λίγο καιρό, ΄΄κατέκτησε΄΄ το Λονδίνο, προάγοντας ελληνικές γεύσεις. Τί και πως, από ένα υπερδραστήριο και λαμπερό πλάσμα, στη συνομιλία που ακολουθεί….
συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
Ανήσυχο πνεύμα. Δε σου έφτανε η Θεσσαλονίκη, βρέθηκες στη βρετανική πρωτεύουσα, ανοίγοντας το “The Life Goddess”. Έναν χώρο που τα ελληνικά προιόντα, βρέθηκαν σε πρώτο πλάνο. Ποιά ανάγκη σε ώθησε σε αυτή την επιχειρηματική κίνηση;
Η ανάγκη της δημιουργίας κάτι διαφορετικού. Αυτή η εσωτερική ανησυχία του να δημιουργήσεις κάτι μεγάλο. Άσχετο αν γίνει ή όχι, αυτή η αδρεναλίνη της δημιουργίας, του άγχους και της αγωνίας κρατάει το μυαλό ζωντανό και ακμαίο. Για μένα όλα ξεκινούν από εκεί, και αν αρχίσει το ταξίδι κανείς δεν ξέρει που θα σε βγάλει ο προορισμός.
Ο χώρος που έχετε φτιάξει σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Άκρως επιτυχημένο επαγγελματικό βήμα. Φανταζόσουν αυτή την επιτυχία; …Κοντεύετε να μάθετε και ελληνικά στους ξένους….
Θα τους μάθουμε σίγουρα να τρώνε ελληνικό φαγητό, να αγαπούν το ελληνικό κρασί και σε δεύτερη φάση να μαγειρεύουν ελληνικές συνταγές. Κι αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα τόσο το δικό μου όσο και του αδερφού μου Γιώργου και του Ηλία του συνεταίρου μας. Το The Life Goddess ήταν αποτέλεσμα πολύ σκληρής και μακροχρόνιας δουλειάς. Ξεκινήσαμε την έρευνά μας πριν από περίπου 2,5 χρόνια στην Αγγλική αγορά. Μελετήσαμε με προσοχή τα προϊόντα που πωλούνται στο Λονδίνο. Στη συνέχεια αναζητήσαμε τα καλύτερα από την ελληνική αγορά, επισκεφτήκαμε τους παραγωγούς και με αυτούς που δεθήκαμε και αλληλοσυμπαθηστήκαμε τελικά συνεργαστήκαμε.
Ο χώρος που επιλέξαμε, και μας επέλεξε, να φτιάξουμε το TLG ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι της έρευνάς μας που μας πήρε πάρα πολύ καιρό. Ήθελε προσοχή, επιμονή και τύχη. Ο δρομάκος μας, η Store street, ίσως ένας από τους πιο ανερχόμενους δρόμους του κεντρικού Λονδίνου ήταν μια επιλογή που δεν φανταζόμασταν σε καμμία περίπτωση. Η γειτονιά μας αγάπησε και εμείς τη λατρέψαμε.
Είσαι παντρεμένος με τη δημοσιογράφο της TV100 Χριστίνα Κανατάκη και έχετε μια μικρή κόρη. Πώς τα καταφέρνεις, να “πατάς” με ένα πόδι σε κάθε χώρα, από τις δύο; Δεν είναι εξαιρετικά κουραστικό και ψυχοφθόρο;
Πρέπει να ρωτήσετε τη σύζυγό μου, διότι είναι αλήθεια πως αυτή με ανέχεται με αυτόν τον τρόπο ζωής. Βέβαια, αλλιώς δεν θα γινόταν γιατί θα ήξερε πως δεν θα ήμουν ευτυχισμένος. Από τη μία η δουλειά στη θεσσαλονίκη, οι υποχρεώσεις και η αγάπη μου για το Δήμο μου και το ρόλο μου ως επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η ενδεχόμενη υποψηφιότητά μου στο Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη και πάλι, τα μαγαζιά στην Καλαποθάκη και φυσικά το The Life Goddess. A! Φυσικά και η συμμετοχή μου στην προετοιμασία της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας, ένα μεγάλο στοίχημα της πόλης μας, που δυστυχώς πολλοί μέσα στον Δήμο δεν έχουν αντιληθφεί τη χρυσή ευκαιρία που τους δώσαμε…
Κάθε φορά που επιστρέφεις στην Ελλάδα, σχεδόν κάθε μήνα-δίμηνο, βλέπεις τα πράγματα καθόλου να καλυτερεύουν; Η κρίση μας δείχνει φως στο τούνελ;
Αυτό που σίγουρα φαίνεται να αλλάζει είναι η νοοτροπία. Και αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα. Πρόσφατα συμμετείχα ως ομιλητής στο Reload Greece, μια πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια παιδιών που μένουν στο Λονδίνο να βοηθήσουν συμπατριώτες μας στο ξεκίνημά τους στη Μεγάλη Βρετανία, όπως επίσης και να προωθήσουν την Ελλάδα, να αλλάξουν τη γνώμη του κόσμου για εμάς και φυσικά να προωθήσουν τη χώρα μας με κάθε τρόπο.
Αυτό αλλάζει, ότι η δική μας γενιά έχει πάρει στα χέρι της την τύχη της χώρας. Το μόνο που μένει ειναι να ανανεωθεί και το πολιτικό προσωπικό…
Αρθρογραφείς αρκετά συχνά. “Ο κύριος Ευρωπαίος” είναι ιδέα-βιβλίο σου, για μικρούς αναγνώστες. Πώς προέκυψε αυτή η συγγραφική ανάγκη;
Ο Κύριος Ευρωπαίος είναι έρωτας.Είναι όλα αυτά που θα έπρεπε να πρεσβεύει η ΕΕ αν δεν είχε παγιδευτεί μεταξύ ανέραστων γυναικών και κομπλεξικών αντρών ηγετών. Ο Mr EU προέκυψε κατά τη συγγραφή του διδκατορικού μου. Γράφoντας μια πολύ εκτεταμένη έρευνα για τον εξευρωπαϊσμό και την κοινωνικοποίηση των νέων μέσα από τη συμμετοχή τους σε ΜΚΟ, συνειδητοποίησα πως τί πιο απλό από ένα παραμύθι που να μιλάει για την Ευρώπη. Και σας πληροφορώ πως δεν υπήρχε! Τώρα ο Κύριος Ευρωπαίος είναι εδώ και θα διδάσκει στα παιδιά, όλα εκείνα τα μικρά και μεγάλα μυστικά που κρύβονται πίσω από την Ένωση. Δυστυχώς σ’αυτό το βιβλίο αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά πως η ΕΕ έχει τα μάτια και τα αυτιά της κλειστά για ότι καινούριο προκύπτει.
Τώρα πια με την παρουσία μου στο Λονδίνο συζητάμε και τη μετάφραση στα αγγλικά.
Έχεις ασχοληθεί και με τη πολιτική. Τα τελευταία χρόνια έχουν πέσει οι μάσκες. Γιατί δεν υπάρχουν αξιόλογα νέα άτομα, σαν εσένα, που να παίρνουν τη σκυτάλη; Σε τί έδρασε λάθος το ελληνικό σύστημα και δεν έχουμε νεανικές μορφές με πολιτική-ουσιαστική νέα- πρόταση;
Γιατί δεν τους προτιμάει ο κόσμος στην Ελλάδα προφανώς (γέλια). Και επίσης διότι η γενιά του Πολυτεχνείου στην πλειοψηφία της έφαγε τα παιδιά της επόμενης γενιάς στον κίνδυνο να τους αντικαταστήσουν. Για πολλούς το να φύγουν σήμαινε να πάνε φυλακή, και αν θέλετε τη γνώμη μου θα έπρεπε να πάνε πολλοί περισσότεροι με την κατηγορία της εγκληματικής αμέλειας στην πρόοδο της Ελλάδας.
Το πολιτικό σύστημα ας μην γελιόμαστε είναι σύστημα διαπλοκής. Μια συναλλαγή του κόσμου (της πλειοψηφίας) με τους πολιτικούς.
Ο καθένας μας θέλει διαφορετικά πράγματα από τον πολιτικό του: άλλος ένα ρουσφέτι, άλλος να τον φωνάζει με το όνομά του, άλλος να του χτυπάει στοργικά την πλάτη και ίσως κάποιος άλλος απλά να λεέι ότι νίκησε το κόμμα του. Αν δεν αλλάξει αυτό, τότε λυπάμαι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Όλα ξεκινούν και σταματούν στον πολίτη. Και έτσι πρέπει. Εγώ προσωπικά κάνω αυτό που μου αναλογεί, νομίζω αρκετά σωστά, αλλά κριτής θα είναι πάντα ο δήμος.
Τί σε χαλάει στη Θεσσαλονίκη και έχεις αποκαρδιωθεί….θεωρείς ότι πολύ δύσκολα θα καλυτερέψει;
Με χαλάει ότι περίμενα περισσότερα από τη σημερινή δημοτική αρχή και δεν τα είδα. Βλέπω μια μεγάλη προσωπικότητα, που είναι ο Δήμαρχος, να ακολουθείται από μερικούς πολύ αξιόλογους ανθρώπους, τους οποίους κυνηγούν οι υπόλοιποι με μίσος για να μην φανεί η γύμνια τους. Αλλά και πάλι είναι η καλύτερη λύση με τα σημερινά δεδομένα. Αυτό με ενοχλεί.
Με χαλάει ότι κανείς δεν τόλμησε να κάνει τη διαφορά. Εμείς την κάναμε με την Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας, τη φέραμε στην πόλη, και ακόμα και σήμερα που μιλάμε τίποτα δεν προχωράει παρά τις τεράστιες προσπάθειες των βασικών συντελεστών.
Με χαλάει που το κυκλοφοριακό διογκώνεται αντί να λύνεται, με τη δημοτική αστυνομία που είναι ανεπαρκείς, με το πράσινο που είναι ανέκδοτο για τη θεσσαλονίκη, με το γεγονός ότι οι δυνατότητες της πόλης είναι τεράστιες αλλά πολλές φορές μένουν στις σκέψεις.
Τί θα γίνει με το ρατσισμό στην Ελλάδα;
Βρισκόμουν σε μια παρέα στο Λονδίνο και στη συζήτηση, κάποιος έλεγε πως καλά κάνει η Χρυσή Αυγή γιατί οι πολιτικοί μας διέλυσαν τη χώρα και εκείνοι με την αναταραχή θα βοηθήσουν να αλλάξει το σύστημα. Τον ρώτησα αν έχει αναλογιστεί ότι αν υπήρχε ισχυρή Χρυσή Αυγή στο Λονδίνο πιθανότατα να έτρωγε ξύλο κάποιο βράδυ που θα γυρνούσε σπίτι από τα αφτερ γουορκ ντρινκς, όπως λένε εδώ. Και είναι ντροπή να το λέει ένας μετανάστης αυτό.
Αυτό είμαστε οι Έλληνες. Κι αυτό με φοβίζει πως δεν αναλογιζόμαστε τί κάνουμε με τη στήριξη σε αυτή τη συμμορία.
Ποιό στοιχείο της Χριστίνας, εκτιμάς και δεν μπορείς να…αναμετρηθείς μαζί του;
Το αστείρευτο χιούμορ της και το τρομερά εκνευριστικό στοιχείο ότι βλέπει μόνο καλό στους ανθρώπους. Κακό λόγο από το στόμα της δεν θα πάρεις. Τρομερά εκνευριστικό για μένα που γενικά αν και ακριβοδίκαιος, είμαι πολύ αυστηρός στην κρίση μου. Και την έχω πληρώσει με δύο αγωγές…
Ποιό ελάττωμά σου, έχεις εντοπίσει και κάνεις….απεγνωσμένες προσπάθειες να καταπολεμήσεις;
Οι ενοχές. Είμαι ενοχικός τύπος. Νομίζω πως μπορώ να ικανοποιήσω τους πάντες και να είμαι τέλειος στα πάντα. Δεν μπορώ όμως, και ούτε είμαι. Το παλεύω όμως και ζητάω τους υπόλοπους απλά να με ανεχτούν. Το σίγουρο είναι πως ελπίζω να μην διαψεύσω αυτούς που με πιστεύουν και με στηρίζουν και εύχομαι η δική μας γενιά να καταλάβει πως η Contemporary Greek History θα γραφτεί από ανθρώπους που θα αναδείξουν τον ελληνισμό μέσα από σκληρή δουλειά, ταπεινότητα και όραμα.
Αναδημοσίευση αυτού του άρθρου ή μέρους του χωρίς την αναγραφή της πηγής με σύνδεσμο – Link σ'αυτήν αποτελεί λογοκλοπή και διώκεται νομικά
