Έπεσε στα χέρια μου το καλοκαίρι, το βιβλίο “Κάτι Άλλαξε”. Και ξαφνικά βρέθηκα Στοκχόλμη. Μετά σε παραλία του Αιγαίου. Στο βόρειο Λονδίνο. Σε μπαρ, βαγόνια τραίνων, αεροδρόμια. Χάρη στους τρεις ήρωες του βιβλίου. Χάρη στον συγγραφέα του, Χρήστο Ιωαννίδη. Ο έρωτας, σε όλες τις πλευρές του. Η φιλία σε χίλιες περιπέτειες. Μέσα από μια γραφή γοητευτική, καινοτόμα, σημερινή. Και έτσι έψαξα, να βρω τον συγγραφέα του βιβλίου. Ένα πανέξυπνο άνθρωπο που φαίνεται πως μετά το πρώτο του-αυτό-συγγραφικό βήμα, θα πορευθεί δημιουργικά στο χώρο του βιβλίου…
συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
Και από τη Θεσσαλονίκη, βρέθηκες στο Λονδίνο. Πώς προέκυψε αυτή η μετάβαση;
Ήρθα στο Λονδίνο πριν από δέκα χρόνια για να κάνω ένα μεταπτυχιακό στο Δίκαιο Πνευματικών Δικαιωμάτων. Είχα ήδη επισκεφτεί το Λονδίνο και ήθελα πολύ να μείνω εδώ. Είχα φίλους που είχαν κάνει τη μετάβαση πριν από μένα, και ακολούθησαν και άλλοι φίλοι αργότερα. Δε φανταζόμουν από την αρχή ότι θα έμενα για τόσο μεγάλο διάστημα. Τα πρώτα χρόνια σκεφτόμουν συχνά να γυρίσω στη Θεσσαλονίκη, γιατί μου έλειπε υπερβολικά η οικογένειά μου και η πόλη. Τώρα πια έχω συνηθίσει ακόμη και τον καιρό στο Λονδίνο. Για να μη σου πω ότι τον προτιμώ.
Η Νομική με την ανάγκη για γράψιμο πώς συνδυάζονται; Αν σου έλεγα, ουτοπικά, κάποια στιγμή να επιλέξεις ένα από τα δύο;
Ουτοπικά, θα διάλεγα το γράψιμο. Η Νομική δε μου άρεσε ποτέ. Είναι ενδιαφέρουσα επιστήμη αλλά έρχεται πακέτο με άλλα πράγματα που δε με ενδιαφέρουν καθόλου. Από εκεί και πέρα, το γράψιμο συνδυάζεται με τα πάντα.
Το “ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ” πώς προέκυψε; Ο Μάγκνε άρχισε το πλέξιμο, εσύ πώς μπήκες στην περιπέτεια της συγγραφής;
Όπως ο Μάγκνε, ήθελα μάλλον και εγώ να ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό. Ήταν ένα πείραμα. Τα περισσότερα τμήματα του βιβλίου γράφτηκαν ανεξάρτητα και αργότερα αποφάσισα να τα εντάξω σε μια ενιαία ιστορία.
Εκδοτικός Οίκος του βιβλίου σου είναι το ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ, του Νίκου Μουρατίδη. Πώς πραγματοποιήθηκε αυτή η συνεργασία;
Έστειλα το “ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ” σε μερικούς εκδότες για αξιολόγηση και το ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ενδιαφέρθηκε να το εκδώσει. Έπειτα ήρθε ο Νίκος στο Λονδίνο και υπογράψαμε το συμβόλαιο.
Το βιβλίο μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις, δίχως να προκαλεί. Υπήρξαν συντηρητικοί αναγνώστες σου, πού να υπήρξαν μουδιασμένοι στην…’’προσέγγιση’’ του βιβλίου σου;
Ναι, μερικοί μου είπαν πως αισθάνθηκαν αμηχανία με την επιλογή των χαρακτήρων και την αμεσότητα των περιγραφών. Το “ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ” είναι γραμμένο απροκάλυπτα από την πρώτη σελίδα, αλλά δεν έχει σκοπό να σοκάρει. Ευτυχώς, όλες οι κριτικές για το βιβλίο το αναγνώρισαν αυτό.
Οι ήρωές σου, αναζητούν την ευτυχία γύρω τους, ενώ στο τέλος αυτή βρίσκεται εντός τους. Ανήκεις στους ευτυχισμένους νέους;
Είμαι πολύ ευτυχισμένος. Δεν έχω πολλά κοινά με τους χαρακτήρες του βιβλίου, αν και έχω βρεθεί στη θέση τους στο παρελθόν. Δεν είμαι σίγουρος αν οι ήρωες βρίσκουν την ευτυχία στο τέλος ή συμβιβάζονται. Αφήνω τον αναγνώστη να αποφασίσει. …άλλωστε ο καθένας βρίσκει την ευτυχία σε διαφορετικό μέρος.
Ποια είναι η γνώμη σου, για το ελληνικό αναγνωστικό κοινό; “Βαδίζουμε” καλά;
Δε γνωρίζω με σιγουριά, αλλά έχω την εντύπωση πως το αναγνωστικό κοινό είναι περιορισμένο.
Και η ζωή σου στο Λονδίνο, πώς είναι; Κάνεις παραπομπές-συγκρίσεις, με μια μέρα ζωής στην Ελλάδα;
Η ζωή μου στο Λονδίνο είναι μια χαρά αυτή τη στιγμή. Δεν κάνω συγκρίσεις με την Ελλάδα. Είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Βρίσκω ομορφιές αλλά και αφορμές για γκρίνια όπου και να πάω, ανάλογα με τη διάθεση.
Η κρίση στο Λονδίνο έφτασε; Επιρροές και ενημερώσεις για το τί συμβαίνει, έχεις από Ελλάδα;
Η κρίση έχει φτάσει παντού, αλλά δεν είναι τόσο αισθητή στην Αγγλία όσο είναι στην Ελλάδα. Μαθαίνω τα νέα για την κατάσταση από φίλους και το ίντερνετ.
Επιστρέφοντας στο βιβλίο, το “ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ” πόσο καιρό σου πήρε, ως προς τη συγγραφή;
Μου πήρε αρκετό καιρό για να το τελειώσω. Όχι μόνο επειδή είχα πολλές υποχρεώσεις, αλλά και επειδή δεν ήξερα αν το κείμενο ήταν ακόμη έτοιμο για δημοσίευση.
Υπάρχει και δεύτερο βιβλίο που ετοιμάζεις, σωστά;
Ναι, σωστά. Γράφω ένα δεύτερο μυθιστόρημα που έχει ως αφορμή τον «Υπνοβάτη» της Μαργαρίτας Καραπάνου. Ενας μυστηριώδης σκηνοθέτης καταφθάνει στην Ύδρα με σκοπό να διασκευάσει τον «Υπνοβάτη» σε σενάριο ταινίας. Τότε αρχίζουν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα στους νησιώτες. Έχω γράψει περίπου το μισό, οπότε ούτε και εγώ ξέρω τι ακριβώς γίνεται στο τέλος. Άσε που μπορεί να μην τελειώσει ποτέ.
Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που ζητάς τη γνώμη του, σε κάτι που έχεις γράψει;
Δυο τρεις φίλους που θέλουν να τα διαβάζουν πρώτοι και ξέρω πως θα μου πουν αυτό που σκέφτονται.
Φίλος του Χρήστου δεν είμαι. Διαβάζοντας το “ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ”, θα πω αυτό που σκέφτηκα….κατάλαβα ότι έχει πένα. Δυνατή γραφή. Στις σελίδες του, είδα απόκρυφους πόθους μυθοπλασίας. Έζησα χιονοθύελλες και καύσωνες. Ταυτίστηκα με άκρως εμπιστευτικές καταστάσεις. Και έκλεισα το βιβλίο, διαβάζοντας και τη τελευταία σελίδα, με μια ικανοποίηση….υπάρχει νέα -πολλά υποσχόμενη-γραφή.
