Οι Puressence είναι ένα Βρετανικό συγκρότημα της alternative rock που σχηματίστηκε τον Μάιο του 1992 στο Manchester. Οι James Mudriczki (φωνητικά), Neil McDonald (κιθάρα), Τony Szuminski (ντραμς) και Kevin Matthews (μπάσο) συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε ένα λεωφορείο που μετέφερε οπαδούς του συγκροτήματος Stone Roses (επίσης από το Μάντσεστερ ενώ ο μπασίστας τους Mani, υπήρξε παραγωγός σε αρκετές δουλειές που κυκλοφόρησαν οι Puressence) για να παρακολουθήσουν μια συναυλία τους στο νησί Spike της Νοτιοδυτικής Αγγλίας. Κυκλοφόρησαν ένα E.P. (= maxi-single μεγάλης διάρκειας), την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, τον Ιούλιο του 1993 και από τότε έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα 5 στούντιο άλμπουμ και γύρω στα 15 singles. Άρχισαν να γίνονται γνωστοί στους φίλους της alternative rock μουσικής με τραγούδια (όπως τα “I Suppose“, “Fire“, “India“, “Traffic Jam In Memory Lane” και “Casting Lazy Shadows“) από το ντεμπούτο τους άλμπουμ που είχε τίτλο το όνομα τους και κυκλοφόρησε μέσω της μεγάλης δισκογραφικής εταιρίας Island Records τον Απρίλιο του 1996.
Στην πορεία, μερικά άλμπουμ τους γνώρισαν αξιοσημείωτη επιτυχία στην Ελλάδα γεγονός που μνημονεύεται στα περισσότερα βιογραφικά του συγκροτήματος. Ως φυσικό επακόλουθο οι Puressence δίνουν το παρόν τους στη χώρα μας συχνά τα τελευταία χρόνια παίζοντας μάλιστα και σε διάφορες πόλεις της επαρχίας. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό τους (και αυτό που τους έκανε να ξεχωρίσουν ανάμεσα σε άλλα συγκροτήματα που έχουν δώσει συναυλίες στη χώρα μας) είναι το δυνατό χαρτί της αμεσότητας της θεϊκής φωνής του τραγουδιστή τους και το ότι με λίγα βασικά μουσικά όργανα και παρά την απουσία πλήκτρων, ακολουθώντας την ιστορία της μουσικής σκηνής του Manchester χωρίς όμως να μιμούνται άλλους, παρουσιάζουν τραγούδια που αγγίζουν, μιλούν στη ψυχή και δεν αφήνουν κανέναν ακροατή ασυγκίνητο.
Φέτος, λίγο πριν μπουν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν τα καινούργια τους τραγούδια, οι Puressence ως ντουέτο, ετοίμασαν μια μικρή περιοδεία σε οκτώ ελληνικές πόλεις (από 23/3 σε Ηγουμενίτσα, Κέρκυρα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Αθήνα, Πάτρα, Λάρισα και Βέροια στις 31/3) για να αποδώσουν ατμοσφαιρικά επί σκηνής παλαιότερα τραγούδια, ο τραγουδιστής τους James Mudriczki και ο κιθαρίστας (από το 2003 και μετά την κυκλοφορία του περίφημου άλμπουμ τους Planet Helpless) Lowell Killen. Όσοι βρέθηκαν στο κατάμεστο Love Casual Living, καθώς εισήλθαν στο χώρο του μετά από αναμονή τουλάχιστον μισής ώρας (είχαν σχηματιστεί ουρές στην είσοδο ήδη από τις εννέα) αντίκρυσαν ένα “ζεστό” και οικιακής θαλπωρής σκηνικό, που περιλάμβανε δύο καναπέδες, πολυθρόνες, πορτατίφ, κουρτίνες και ένα περσικό χαλί (για λόγους ακουστικής) με υπέροχο μπορντοροδοκόκκινο στρίφωμα -στη γνωστή δηλαδή απόχρωση, όπως εύγλωττα την έχει περιγράψει η μεγάλη χαλιέμπορας Δέσποινα Μοιραράκη…- με διάσπαρτους ενισχυτές και παραμορφωτές επί σκηνής επάνω του, ενώ το προσωπικό κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες ώστε να βολευτούν όλοι οι παρευρισκόμενοι (εκτός χαλιού).
Γύρω στις 10 παρά τέταρτο έκαναν την εμφάνιση τους στο προαναφερθέν σκηνικό οι Sediment Bruise. Πρόκειται για ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1999, όταν τα αδέρφια Νίκος και Μιχαήλ-Άγγελος Νικολαίδης, αποφάσισαν να εκφράσουν τα κοινά μουσικά τους γούστα. Κυκλοφόρησαν το πρώτο επίσημο άλμπουμ τους τον Ιούνιο του 2007 και από τότε δίνουν ασταμάτητα συναυλίες, κάποιες φορές και ως opening act σε καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως οι Mekano, Greg Walker κ.ά. Στο Love Casual Living εμφανίστηκαν ως πενταμελές συγκρότημα που περιλάμβανε στη σύνθεση τους Βαγγέλη Μουδούρη (φωνητικά), Νίκο Νικολαΐδη (ηλ. κιθάρα.μπάσο), Μ.Ά. Νικολαΐδη (ακουστική κιθάρα/φωνητικά), Σωτήρη Φωτεινήτσογλου (βιολί), και Γιώργο Μούκο (τύμπανα). Τα alternative/indie rock και με μια απόχρωση από progressive folk τραγούδια τους δεν ήταν άσχημα. Η μονότονη και στατική (αν όχι ανύπαρκτη) σκηνική παρουσία όμως του τραγουδιστή (σε μια κακόκεφη διάθεση λες και όλες οι συμφορές τον χτύπησαν σε μια νύχτα – τη συγκεκριμένη!) ΔΕΝ βοήθησε στο να τραβήξουν το ενδιαφέρον του κοινού, κάτι που αντιθέτως κατάφερε (όσο μπορούσε) η χρήση του βιολιού και η εξίσου επαγγελματική και (πολύ περισσότερο ζώντανη και αυθόρμητη από αυτήν του τραγουδιστή) ερμηνεία των υπόλοιπων μουσικών. Ερμήνευσαν έξι τραγούδια, τρία από το δεύτερο άλμπουμ τους που κυκλοφορεί σε έναν μήνα (σε παραγωγή Clive Martin, ο οποίος είχε αναλάβει καθήκοντα παραγωγού και στα δύο πρώτα άλμπουμ των Puressence) και τα υπόλοιπα από παλαιότερες δουλειές/ηχογραφήσεις τους.
Με έναν τραγουδιστή με σαφέστατα περισσότερο πάθος στην ερμηνεία (ασχέτως αν “μπόρεσε” ν' απευθυνθεί δύο φορές όλο κι όλο στο κοινό) με την γιουκαλίλι κιθάρα του ανά χείρας εμφανίστηκαν επί σκηνής, μετά τις 11 και τέταρτο, οι την πρώτη θέση στον τελικό του διαγωνισμού “Super band Contest” του δήμου Ηρακλείου και του ραδιοφωνικού σταθμού Super 90.4 και υπέγραψαν συμβόλαιο για την παραγωγή/ηχογράφηση και διανομή ενός CD single στην εταιρία LYRA. Το “Hey” πA Life DiviteD“ Το συγκρότημα άνοιξε επίσης την προγραμματισμένη συναυλία των Puressence της επόμενης μέρας (στις Σέρρες). Αποτελούνται από τους: Το μουσικό ύφος τους κυμαίνεται κυρίως μεταξύ alternative rock (το λες και grunge) με ενδιαφέρουσες πινελιές από Tex Mex, folk, ψυχεδελικό και progressive rock παρόλα αυτά κατάφεραν, μετά από δύο-τρία τραγούδια, όλα τα υπόλοιπα τους να ακούγονται πάνω-κάτω ίδια.
Κοινά σημεία των δύο συγκροτημάτων που άνοιξαν τη συναυλία ήταν το επίσης ακουστικό και ταιριαστό σετ τραγουδιών με αυτό των Puressence που ακολούθησε, η επαγγελματική ικανότητα των μουσικών τους –με εξαίρεση την σκηνική/ερμηνευτική ικανότητα των τραγουδιστών που χρειάζεται να γίνει από πάρα πολύ έως λίγο περισσότερο εξωστρεφής/αυθόρμητη/άμεσα επικοινωνιακή- και η ανάγκη περισσότερης ποικιλίας/αυθεντικότητας/ιδιαιτερότητας στο ηχόχρωμα και τον στίχο των τραγουδιών τους. Όλα σχεδόν τα τραγούδια που ακούστηκαν θύμιζαν (απλώς) κάτι…
Λίγα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα εμφανίστηκαν (επιτέλους) τα δύο μέλη των Puressence!
Μέσα σε καταιγισμό χειροκροτημάτων και σ' ένα γενικότερο κλίμα ενθουσιασμού ο James Mudriczki πέταξε ένα ελληνικότατο “Γειά σου” μόλις ανέβηκε στη σκηνή (μαζί με ευχές ή άλλες τυπικές ελληνικές εκφράσεις που του ερχόταν κατά νου στα διαστήματα ανάμεσα στα τραγούδια) και δε σταμάτησε να ευχαριστεί από την αρχή και πολλές φορές, το ένθερμο -καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας- κοινό και να το ανταμείβει με τις καλύτερες δυνατές ερμηνείες που θα μπορούσε να αποδώσει.
Εκφραστικός και λυρικός, όπως πάντα, καθήλωσε τους πάντες και τους ζητούσε κάθε λίγο να τον συνοδεύουν στο τραγούδι ενώ δεν δίστασε να βρεθεί ανάμεσα στον κόσμο και να χαθεί (κυριολεκτικά) ανάμεσα σ' αυτόν!. Σε συνδυασμό με το πάθος και τη δεξιοτεχνία του Lowell Killen στο παίξιμο της (ηλεκτροακουστικής) κιθάρας που είχε στα χέρια του και την μετέτρεψε σε …ομιλούσα, “γέμισαν” και δόνησαν τόσο πολύ το χώρο με τα τραγούδια που ερμήνευσαν ώστε το ακουστικό ντουέτο τους να μην πάσχει καθόλου από την έλλειψη κι άλλων μουσικών οργάνων. Αντιθέτως, δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από μια πλήρη ορχήστρα που με το “δέσιμο” της εισχωρεί μέσα σου και αγγίζει ένα – ένα τα εγκεφαλικά σου κύτταρα.
.jpg)
Το ξέρω, ίσως ακούγομαι υπερβολικός, αλλά προσωπικά δεν πήρα χαμπάρι πότε πέρασε η μιάμιση περίπου ώρα που διήρκησε η εμφάνιση τους και δε βαρέθηκα ούτε στιγμή στο ρόλο του συνεπιβάτη σ' αυτό το ηχητικό τους ταξίδι. Ξεκίνησε με μια “οργισμένη” εκτέλεση του “Life Comes Down Hard” από το τέταρτο άλμπουμ των Puressence με τίτλο Don't Forget to Remember (κυκλοφόρησε το 2007 και ακούσαμε από αυτό επίσης το ομώνυμο τραγούδι και τα “Don't Know Any Better“, “Sold Unseen“) και πριν καλά καλά συνειδητοποιήσουμε σε ποιον ακριβώς πλανήτη ηχητικής ευφορίας βρισκόμασταν ακούστηκε το διαμάντι “How Does It Feel” από το… Planet Helpless (του 2002) για να τον προσδιορίσει!. Συνολικά ακούστηκαν 13 τραγούδια με τον δεύτερο δίσκο Only Forever να καταλαμβάνει τη μερίδα του λέοντος στο playlist (“Sharpen Up the Knives“, “This Feeling“, “Standing in Your Shadows“, “All I Want“) και φυσικά δεν παρέλειψαν να συμπεριλάβουν μια ατμοσφαιρική, χαοτική και ονειρική διασκευή στο τραγούδι “Bright Eyes” του Art Garfunkel και τραγούδια από τον πρώτο τους δίσκο όπως τα “Casting Lazy Shadows“, “Every House on Every Street” και το “India” το οποίο έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο τη συναυλία. Τουτέστιν, με ένα μικρόφωνο και μια κιθάρα, οι δυο αξιόλογοι μουσικοί έδωσαν στο κοινό την ευκαιρία να βιώσει ξανά τη μαγεία μιας συναυλίας των Puressence και να επιβεβαιώσει όσα είχαν ακούσει γι' αυτούς το κοινό που δεν έτυχε ποτέ να τους ακούσει ζωντανά.
Στη θετική ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε συνέβαλαν και άλλοι σημαντικοί παράγοντες: ο καλός ήχος, η σε γενικές γραμμές καλή συνεργασία μεταξύ των δύο μουσικών και του ηχολήπτη, ο συντονισμένος φωτισμός με τη μουσική και ο εξαερισμός του καταστήματος που κρατήθηκε οριακά καθαρός, όχι βέβαια μέχρι το τέλος της βραδιάς, κάνοντας τον James να αστειευτεί, όταν άρχισε να βήχει από τον πολύ καπνό: “αγαπάμε τόσο πολύ την Ελλάδα που θα θέλαμε να πάρουμε μαζί μας φεύγοντας κι ένα κρύωμα ως ανάμνηση της επίσκεψης μας σ'αυτήν”…
Την συναυλία παρακολούθησε, κατέγραψε και σχολίασε για το MySalonika o Νίκος Βασάρας
(https://www.facebook.com/nicosvasaras)
*Περισσότερες φωτογραφίες από τη συναυλία μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.615338931813852.1073741829.210906485590434&type=1&l=c87111df8e
Για καλύτερη καλύτερη ανάλυση όλων των φωτογραφιών στο παρόν κείμενο πατήστε επάνω στη φωτογραφία δεξί κλικ και επιλέξτε “Προβολή Εικόνας” (για Firefox) ή “Άνοιγμα εικόνας σε νέα καρτέλα” (για Google Chrome).
Ιnfo:
LOVE | CASUAL LIVING: Εθνικής Αντιστάσεως 16, Βυζάντιο, Θεσσαλονίκη
Ώρα προσέλευσης: 22.00
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ PUBLIC (από 9/3/2013): 10 Ευρώ
ΕΙΣΟΔΟΣ: 15 Ευρώ
Τηλ. Κρατήσεων: 2310 365425 | 2310 441601
Facebook: Lovecasualliving Afull
