Για πολλούς αποτελούν βασικό κορμό της δημόσιας εκπαίδευσης, για άλλους μια φτηνή προσπάθεια αντιγραφής, χαρακτηριστική των αδυναμιών του εκπαιδευτικού συστήματος.
Τα σκονάκια είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένα με τα σχολικά και φοιτητικά μας χρόνια, όσο ο ήχος τις κιμωλίας στον πίνακα και τα μπουγελώματα τις Παρασκευές. Και μπορεί ο οποιοσδήποτε να γίνει έστω και για λίγο άπιστος Θωμάς («Σκονάκι; Ποτέ!»), αλλά ίσως ψεύδεται ασύστολα.
Η εξέλιξη των ειδών
Τα σκονάκια διακρίνονται σε δύο βασικά είδη: τα χειροποίητα και τα βιομηχανικά. Για την πρώτη κατηγορία, ο δημιουργός και κάτοχός τους έχει δαπανήσει αρκετό χρόνο, τέχνη και μεράκι για να τα δημιουργήσει (μίνι πάπυροι με απαντήσεις, μικροσκοπικά βιβλία, χαρτομάντηλα κτλ.). Είναι αυτά που όταν, εν τέλει, του τα παίρνει ο επιτηρητής, νιώθει σαν να έχασε κάτι πολύτιμο. Ένα φυλακτό.
Στην δεύτερη κατηγορία, γίνεται… επίκληση στην τεχνολογία για να μπορέσει ο φοιτητής να περάσει το μάθημα με έναν αξιοπρεπή βαθμό. Εν αρχή ήταν τα walkman με τις ψείρες στα αυτιά, μετά τα SMS, ακολούθησε το blue tooth, για να φτάσουμε ακόμα και σε συστήματα ενδοσυνεννόησης με… μικροκάμερες.
Οι επιτηρητές (τουλάχιστον στο Πανεπιστήμιο) το παίζουν ως επί το πλείστον «κινέζοι». Δεν λείπουν όμως και οι εξαιρέσεις. «Τα πρώτα πέντε λεπτά από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η εξέταση έχω ήδη μετακινήσει στις μπροστινές θέσεις μερικά άτομα που έχω καταλάβει ότι αντιγράφουν και έχω μονογράψει τις κόλλες αυτών που βλέπω πως έχουν σκονάκια», μας λέει ο Γιώργος επιτηρητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αποτελεί γεγονός πως ο αριθμός των «σκονάκηδων» έχει αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, ενώ η πρόοδος της τεχνολογίας έχει οδηγήσει στην δημιουργία καινούργιων… τακτικών, δύσκολα πλέον ανιχνεύσιμων από τους επιτηρητές.
«Οι πιο συνηθισμένες είναι οι ασύρματες ψείρες στα αυτιά με τις οποίες επικοινωνείς με κάποιον έξω από την αίθουσα που σου υπαγορεύει την απάντηση, η ανταλλαγή θεμάτων και απαντήσεων με, SMS, MMS ή mail, οι «παραδοσιακές» σμικρύνσεις, η… εκτεταμένη χρήση calculators σε μαθήματα που αυτά επιτρέπονται και φυσικά το άνοιγμα του βιβλίου στην τουαλέτα», λέει ο Γιώργος.
Τα Τοp της αντιγραφής
Οι παρακάτω τεχνικές είναι καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα. Αν για οποιοδήποτε λόγο προσπαθήσετε να τις ακολουθήσετε και σας πιάσουν, δεν θα φέρουμε ουδεμία ευθύνη. Θα αρνηθούμε την ύπαρξή τους, ενώ το κείμενο θα αυτοκαταστραφεί.
* Mp3 ή blue tooth. Χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο σε μαθήματα που έχουν πολύ μπλα- μπλα. Ο φοιτητής είτε ηχογραφεί από το προηγούμενο βράδυ την θεωρία και πατάει το play εν ώρα εξέτασης, είτε έχει έναν «σύνεργο» εκτός αίθουσας από τον οποίο παίρνει τις απαντήσεις μέσω του blue tooth ακουστικού, αφού πρώτα του έχει πει χαμηλόφωνα τα θέματα ή ήταν μαζί μέσα και ο άλλος έδωσε “λευκή με σταφίδες” και βγήκε. Απαραίτητη προϋπόθεση για τα παραπάνω «σκονάκια» τα μακριά μαλλιά, αν και πλέον κυκλοφορούν «ψείρες» που μόλις και μετά βίας μπορούν να γίνουν ορατές από τον επιτηρητή.
* Sms/mms/mail. Από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους, ιδιαίτερα μετά την κυκλοφορία των μικρού μεγέθους κινητών τηλεφώνων, με πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Ο φοιτητής διαβάζει τα θέματα και τα στέλνει με SMS ή MMS (φωτογραφία) ή mail στον «σύνεργο» περιμένοντας την απάντηση. Μοναδικό μειονέκτημα το γεγονός ότι θα πρέπει να παραμείνει συνεχώς προσηλωμένος στην οθόνη του κινητού του, κάτι που μπορεί να προκαλέσει υποψίες στον επιτηρητή.
* Η σμίκρυνση. Πατροπαράδοτη τεχνική που πήρε τα πάνω της από την στιγμή που τα φωτοτυπεία προσέφεραν την δυνατότητα σμίκρυνσης στις φωτοτυπίες. Ο φοιτητής έχει τις λιλιπούτειες σημειώσεις πάνω του (παπούτσια, τσέπες, μέσα από τη μπλούζα, στη τσάντα κτλ.) και αντλεί από αυτές όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Σε ένδειξη αλληλεγγύης, πριν παραδώσει το γραπτό του αφήνει επίτηδες τα σκονάκια να πέσουν κάτω από το θρανίο έτσι ώστε να «γυρίσουν» σε όλη την αίθουσα χέρι- χέρι. Οι μερακλήδες, πιθανώς να βιβλιοδετήσουν τα σκονάκια από την προηγούμενη μέρα ή ακόμα και να φτιάξουν σελίδα με περιεχόμενα στο Word.
* Θρανίο/ έδρανο. Σχετικά παλιομοδίτικη τεχνική ή οποία όμως έχει άξιους συνεχιστές ακόμα και σήμερα. Αρκούν μερικά τετραγωνικά εκατοστά ελεύθερα για να γραφούν τύποι ή χρονολογίες. Απαραίτητη προϋπόθεση η έγκαιρη προσέλευση πριν την εξέταση και το «καπάρωμα» της «καλής» θέσης, ώστε οι σημειώσεις στο θρανίο να είσαι όσο το δυνατόν πιο καλυμμένες από το βλέμμα του επιτηρητή. Επίσης, υπάρχει το ενδεχόμενο ο φοιτητής να χρειαστεί να σβήσει τα σκονάκια του προκάτοχού του. Extreme παραλλαγή: Ο φοιτητής ξεβιδώνει το έδρανο από την προηγούμενη μέρα και το παίρνει σπίτι, όπου μπορεί πλέον να το… διαμορφώσει με την ησυχία του.
* Η μέθοδος «συνεργείο». Χρησιμοποιείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις μιας και είναι κάπως πολύπλοκη και απαιτεί πλήρη συντονισμό κινήσεων. Τα θέματα «βγαίνουν» από τον χώρο εξέτασης, λύνονται από τον «συνεργάτη» και επιστρέφουν πίσω στον πελαγωμένο φοιτητή. Η έξοδος των θεμάτων γίνεται με την παραδοσιακή δικαιολογία της «τουαλέτας», χάρη στην οποία τα θέματα δίνονται στον «συνεργάτη» (ή στους «συνεργάτες» αν οι ερωτήσεις είναι κρίσεως), οι οποίοι λύνουν τα θέματα χαλαρά. Όταν τελειώσουν, ο φοιτητής ειδοποιείται (μέσω SMS) και βγαίνει για δεύτερη έξοδο «τουαλέτας», όπου πλέον τα σκονάκια τον περιμένουν σε μια προκαθορισμένη θέση. Αν οι συνεργάτες έχουν τα κονέ, τότε διαθέτουν ήδη λευκές και σφραγισμένες κόλλες του μαθήματος, όπου γράφουν κατευθείαν τις απαντήσεις. Ο φοιτητής τις παραλαμβάνει κατά την έξοδο «τουαλέτας», τις βάζει κάτω από τη μπλούζα του και τις παραδίδει στον επιτηρητή.
* Η μέθοδος του αντικαταστάτη. Ο καλός ο φίλος στην εξεταστική φαίνεται. Αντί του εξεταζόμενου φοιτητή, εμφανίζεται ένας φίλος του στην εξέταση (ένας που ξέρει καλά το μάθημα). Η μέθοδος εφαρμόζεται σε μαθήματα που δεν γίνεται σοβαρός έλεγχος στα τρίπτυχα ή πάσο, αν και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η φιλία υπερνικά και αυτό το εμπόδιο και η φωτογραφία του τρίπτυχου μεταβάλλεται ως δια μαγείας.
Bonus: Η μέθοδος του TEI Λάρισας. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την επιμονή και την αφοσίωση μερίδας φοιτητών στο ΤΕΙ Λάρισας, οι οποίοι επιδεικνύοντας περίσσιο μεράκι και αλληλεγγύη στους συναδέλφους τους, αποφάσισαν να γράψουν την λύση μιας άσκησης στον… τοίχο απέναντι από την αίθουσα εξέτασης. Το επικών διαστάσεων σκονάκι έγινε για το μάθημα Φυσική 2 του τμήματος Τεχνικών Πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών.
Πηγή: in2life.gr
