«Μαυροτράγανο και μανδηλαριά, λημνιό και βλάχικο, και φυσικά αγιωργίτικο και ξινόμαυρο. Το ξέρω: είναι όλα ελληνικά, γι’ αυτό και τόσο συναρπαστικά», γράφει η συντάκτρια των New York Times στις αρχές Μαΐου για τις ελληνικές ποικιλίες κρασιού.
Λίγες… ημέρες αργότερα, αποδεικνύεται ότι πολλοί συμμερίζονται τον ενθουσιασμό της. Οι δύο μεγάλοι διεθνείς διαγωνισμοί κρασιού, Concours Mondiale de Bruxelles (στην Πορτογαλία) και Decanter (στο Λονδίνο), ανέδειξαν τα ελληνικά κρασιά ως τους μεγάλους νικητές. H συγκομιδή είναι εντυπωσιακή! Από την Πορτογαλία επιστρέψαμε με 7 χρυσά και 25 αργυρά μετάλλια. Στον δεύτερο διαγωνισμό (με 14.199 συμμετοχές) αποσπάσαμε 6 κορυφαίες διακρίσεις (χρυσά μετάλλια), 46 ασημένια, 59 χάλκινα και 44 ετικέτες εντάχθηκαν στην κατηγορία «Commanded». Στους πρώτους των πρώτων κατατάσσεται η «Γαία Οινοποιητική» που χάρη στις σαντορινιές ποικιλίες απέκτησε τα τρία από τα έξι χρυσά. Και ο γύρος του θριάμβου φαίνεται να μην έχει τελειώσει ακόμα, μια που εντός των ημερών αναμένονται τα αποτελέσματα από τον διαγωνισμό Citadelle du vin, όπου οι ελληνικές επιδόσεις διαφαίνονται πάλι εξαιρετικές. «Η Ελλάδα σού δίνει έναν λόγο να σηκώσεις το ποτήρι», γράφει σε διθυραμβικό του άρθρο ο Guardian αναφερόμενος στις ελληνικές πρωτιές. Η διευθύντρια, μάλιστα, του περιοδικού Decanter που διοργανώνει τον διαγωνισμό, κάνει ιδιαίτερη μνεία στις ελληνικές συμμετοχές, οι οποίες διακρίθηκαν για πρώτη φορά σε ποσοστό 72%, στέλνοντας ένα μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Στο εν λόγω «θαύμα» συνετέλεσαν πολλοί παράγοντες, βοηθούσης και της οικονομικής κρίσης. «Οι οινοποιοί χάρη στην εμπειρία και τεχνογνωσία τους έχουν τελειοποιήσει το προϊόν, ενώ συμμετέχουν πιο ενεργά σε διεθνείς διαγωνισμούς και εκθέσεις, επιλέγουν εστιατόρια, γευσιγνώστες, σoμελιέ στο εξωτερικό και κάνουν επιδείξεις, όπως και road shows», εξηγεί ο κ. Θόδωρος Λέλεκας, δημοσιογράφος οίνου και κριτής ο ίδιος σε μεγάλους διαγωνισμούς. Παράλληλα, μπήκε σε εφαρμογή και το πολυαναμενόμενο «στρατηγικό σχέδιο για την προώθηση του ελληνικού κρασιού» μέσω του ΕΔΟΑΟ (Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου) που δημιούργησε site με πληροφορίες σε πολλές γλώσσες, καθιέρωσε το brand «new wines of Greece» και επέλεξε τέσσερις ποικιλίες (ασύρτικο Σαντορίνης, αγιωργίτικο Νεμέας, ξινόμαυρο Νάουσας και μοσχοφίλερο Μαντίνειας) ως «πρεσβευτές» της χώρας. Το ελληνικό κρασί και οι Ελληνες παραγωγοί φαίνεται ότι ωρίμασαν… ταυτόχρονα.
Γηγενείς ποικιλίες
«Μπαίνουμε πια στο ραντάρ των ξένων ως οινοπαραγωγός χώρα», λέει με υπερηφάνεια στην «Κ» ο κ. Λέλεκας. Το «δυνατό» χαρτί των οινοποιών είναι «η καλλιέργεια των γηγενών ποικιλιών». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Κτήμα Θεόπτερα ροζέ, της οικογένειας Τσιλιλή, που διακρίθηκε με το Μεγάλο Χρυσό Μετάλλιο στο Concours Mondial.
«Τα ροζέ που κυκλοφορούν στην αγορά είναι στην πλειονότητά τους πολύ ελαφριά, κατάλληλα για να πίνονται το καλοκαίρι παγωμένα και χωρίς συνοδεία φαγητού», εξηγεί η κ. Ιωάννα Τσιλιλή, οινολόγος και δημιουργός της ετικέτας που βγήκε στην αγορά το 2011. «Το δικό μας ροζέ είναι έντονο, γεμάτο με φρουτώδη αρώματα, πίνεται και σκέτο, αλλά συνδυάζεται θαυμάσια και με κοκκινιστά φαγητά, σοκολατένια επιδόρπια ή γλυκά με κόκκινα φρούτα». Η διακεκριμένη ετικέτα αποτελείται κατά 70% από την ποικιλία λημνιώνα, «μια θεσσαλική ξεχασμένη έως σήμερα ποικιλία» και κατά 30% από την ποικιλία syrah.
Τα μετάλλια, φυσικά, αποτελούν ένα δυνατό «διαβατήριο» για την εξαγωγή των κρασιών, καθώς δεδομένης της οικονομικής κρίσης, η εξωστρέφεια μοιάζει μονόδρομος για την επιβίωση των επιχειρήσεων. «Εξάγουμε ήδη το 60% της παραγωγής μας», απαντά στην «Κ» ο κ. Σταμάτης Μυλωνάς, που απέσπασε στο Decanter δύο βραβεία. «Οι εισαγωγείς δεν δέχονται να δοκιμάσουν ένα κρασί που δεν έχει λάβει κάποια διάκριση», εξηγεί. Το οινοποιείο «Μυλωνά» στέλνει ήδη εκατοντάδες φιάλες σε Αμερική, Αγγλία, Γερμανία, Βέλγιο, Μαλαισία και στο προσεχές μέλλον στη Νέα Ζηλανδία.
Πίνουμε στην υγεία των οινοποιών, που κατόρθωσαν να στρέψουν τη διεθνή προσοχή από το ελληνικό Κοινοβούλιο στους… αμπελώνες μας. .
Kathimerini.gr
