Και το πανηγυράκι της τελευταίας εβδομάδας έλαβε τέλος. Ετέθησαν πολλά ονόματα στο τραπέζι, διαπραγματεύτηκαν οι μεν με τους δε και αντίστροφα, εξεβιάσθησαν όλοι τους από τους Ευρωπαίους ηγέτες και τελικά κατέληξαν στο πρώην κεντρικό τραπεζίτη της χώρας, πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ και μέχρι πριν λίγες μέρες άμισθο οικονομικό σύμβουλο του Γιωργάκη. Και ύστερα προσπαθούν να μας πλασάρουν τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ότι ο Λουκάς Παπαδήμος δεν έχει σχέση με το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Μετά είχαμε και άλλο πανηγύρι, ποια πρόσωπα θα πάνε που, σε ποια υπουργεία και με ποιες αρμοδιότητες. Μάλιστα. Εγώ βλέπω πάντως πως η Διαμαντοπούλου μένει στη θέση της, το ίδιο και ο Λοβέρδος. Η κατεδάφιση της δημόσιας παιδείας και υγείας θα συνεχιστεί από τους ίδιους ανθρώπους. Απλώς τώρα στο νέο κυβερνητικό σχήμα μπήκαν και άνθρωποι από τα δυο άλλα μνημονιακά κόμματα (γιατί μη μου πείτε πως η ΝΔ δεν είναι μνημονιακό κόμμα…), έτσι, απλά για να έχουμε την εντύπωση πως υπάρχει συναίνεση μεταξύ των «υπεύθυνων» πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Η δημοκρατία στο μεγαλείο της!
Τη παρουσία επίσης ενός ανθρώπου στη νέα κυβέρνηση που η ιστορία του δε βρίθει ακριβώς και από προσήλωση στα δημοκρατικά ιδεώδη (έστω και αυτά τα λειψά που έχουμε τώρα), όπως επίσης και ενός τηλεπλασιέ βιβλίων που διαστρέφουν τους αρχαίους έλληνες συγραφείς ακριβώς για να εξυπηρετήσουν τους πολιτικούς σκοπούς του ίδιου και του κόμματός του, δεν θα τις χαρακτήριζα ούτε και αυτές εχέγγυα δημοκρατικής συμπεριφοράς και ήθους από τους νέους κυβερνώντες.
Πιστεύω πως αρκετά σχολίασα τη νέα κυβέρνηση με την ελάχιστη δυνατή μεροληψία εναντίον της. Ο χαρακτήρας μου δε μου επιτρέπει να συνεχίσω το ίδιο τροπάρι όταν η Βουλή και το αστικό μπλοκ εξουσίας γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τόσο τη λαϊκή εντολή, έστω και αν έχουν περάσει 2 χρόνια από τότε, όπως και το διάχυτο θυμό και κατάθλιψη στη κοινωνία. Όταν μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου συνεχίζουν να μένουν ατιμώρητοι, 600 δις. Ευρώ από Έλληνες καταθέτες συνεχίζουν να βρίσκονται στην Ελβετία αφορολόγητα… Και άλλα πολλά, άκρως κεφαλαιοκρατικά και όχι απαραίτητα Ελληνικά. Γιατί διαφθορά υπάρχει παντού. Απλώς στην Ελλάδα παραμένει ατιμώρητη σε σκανδαλώδη βαθμό. Και αν απορείτε γιατί οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τόσο διεφθαρμένοι, έχω μια απάντηση για αυτό: Γιατί οι κυβερνώντες, οι έχοντες πλούτο και εξουσία, είτε σε πολιτικό είτε σε οικονομικό επίπεδο (κυρίως το δεύτερο) είναι ακόμη πιο διεφθαρμένοι!
Και για να επιστρέψω στη πολιτική επικαιρότητα… Τώρα παραιτείται και ο Μπερλουσκόνι, και τη θέση του παίρνει ο Μάριο Μόντι, ένας πρώην κεντρικός τραπεζίτης και αυτός, τάχα μου για να μειώσει το τεράστιο δημόσιο χρέος της Ιταλίας και να επιβάλλει, για αυτό το σκοπό, πολιτικές λιτότητας και περικοπών δημοσιων δαπανών. Για άλλη μια φορά οι διακηρύξεις πίστης στη δημοκρατία γίνονται κουρελόχαρτο, ξανά μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα ένας τραπεζίτης αναλαμβάνει τη πρωθυπουργία μιας χώρας της Ευρωζώνης. Είμαι περίεργος να δω που θα καταλήξει αυτή η σειρά γεγονότων, που σχεδιάζεται στα κεντρικά γραφεία των εξουσιαστών στις Βρυξέλλες, το Παρίσι και το Βερολίνο.
Είμαι σίγουρος πάντως πως όσες πολιτικές και να ακολουθήσουν αυτοί και οι εντολοδόχοι τους στην Ευρώπη, ο κόσμος της εργασίας (γιατί η φράση «εργατική τάξη» είναι passé πλέον, άσχετα αν το νόημά της παραμένει ίδιο και απαράλλακτο εδώ και πολλούς αιώνες) οφείλει να δώσει τη μαχητική του απάντηση στους δρόμους. Και να προτάξει ένα σχέδιο δικό του για την λύση του δράματος που ζει εδώ και χρόνια με τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό που έχει μπλέξει, για να μη ζήσει πάλι τα ίδια δράματα με κρίσεις χρέους και τα τοιάυτα. Και πιστεύω πως θα το κάνει, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, απλώς θα ανάψει το πράσινο φως για τη παραπέρα εκμετάλλευση και αφαίμαξή του..
