1935 – Γεννιέται στο Κάιρο της Αιγύπτου ο Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός και παραγωγός Κώστας Φέρρης. Η οικογένεια του έχει κυπριακές και λιβανέζικες (από την οικογένεια Λαχούντ) καταβολές. Η παιδεία του ήταν προσανατολισμένη στο διεθνή ορίζοντα, αλλά βασισμένη στις ελληνικές ρίζες του. Σπούδασε στην Αμπέτειο Σχολή και στη Δραματική Σχολή του Τάκη Τσάκωνα στο Κάιρο, στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου στην Αθήνα, και συνέχισε τις σπουδές του με stages στη Ναντέρ και στη Σορβόννη, στο Παρίσι. Απ` το 1957 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε περισσότερες από 60 ταινίες μυθοπλασίας. Συνεργάστηκε, ανάμεσα σε άλλους, με τους Μιχάλη Κακογιάννη, Νίκο Κούνδουρο, Τάκη Κανελλόπουλο, Γρηγόρη Γρηγορίου, Άντριου Μάρτον, Τζέιμς Νίλσον, Ρόμπερτ Άλντριχ, Έντουαρντ Μολινάρο, Ρίτσαρντ Σαραφιάν, Λάζλο Μπένεντεκ, Ρίτσαρντ Γουίλσον, Πιέρ Καστ, Ζαν-Ντανιέλ Πολέ κ.ά. Εντάχθηκε στην ομάδα έρευνας για το ρεμπέτικο τραγούδι και συγχρόνως δημιουργήθηκε με δική του κυρίως πρωτοβουλία η Ομάδα για την ανανέωση του Ελληνικού Κινηματογράφου. Το 1967, σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, Τα ματόκλαδα σου λάμπουν (1961). To 1963 συμμετείχε ως ένας εκ των δύο τεχνικών βοηθών στην ταινία του σκηνοθέτη Μανώλη Σκουλούδη Ένας ντελικανής (την οποία παρουσιάζει ως δική του ο Κώστας Φέρρης το 2004, στην αυτοβιογραφία που συνέγραψε με τον Γιάννη Φραγκούλη). Το 1965 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους Μερικές το προτιμούν χακί. Από πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της εξορίας του στο Παρίσι (1967-1973), συνεργάστηκε στενά με τον Γάλλο σκηνοθέτη (και φίλο του από το 1962) Ζαν Ντανιέλ Πολέ. Μαζί του συμμετείχε ενεργά στο κίνημα του Μάη του 1968. Σ` αυτό το χρονικό διάστημα γνωρίστηκε επίσης με τους Volker Schloendorf, Werner Hertzog, Barbet Schroeder, Nicholas Ray, Samuel Fuller, Ruy Guerra, Anatole και Pascale Dauman και άλλους. Το σενάριο μιας ταινίας, μιας όπερας και ενός ροκ-ορατόριου σφράγισαν την Παρισινή του περίοδο. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1973, σκηνοθέτησε τις ταινίες: Η Φόνισσα (1974), Προμηθέας σε δεύτερο πρόσωπο (1975), Δυο φεγγάρια τον Αύγουστο (1978), Ρεμπέτικο (1983, η οποία κέρδισε Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1984 και το Μεγάλο Βραβείο του Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας το1985) και Oh Babylon (1988) καθώς επίσης εννέα τηλεοπτικές σειρές, συνολικής διάρκειας περίπου 120 ωρών, για την Ελληνική τηλεόραση, αλλά και περισσότερες από 80 ώρες μουσικών προγραμμάτων, ντοκιμαντέρ, εκπαιδευτικών και ερευνητικών ταινιών (ξεχώρισαν: οι τηλεοπτικές σειρές Οι Έμποροι των Εθνών, Μενεξεδένια Πολιτεία, Έγκλημα στο Ψυχικό, η μίνι-σειρά Ρεμπέτικο, το μουσικό παραμύθι σε video art Η Συνέλευση των ζώων, η σε συνεργασία με τον Μίνω Βολανάκη μουσική-θεατρική σειρά Έλα στο φως, η επίσης μουσική-θεατρική σειρά Κοινής αποδοχής, η μουσική σειρά Απόψε στου Θωμά και το ντοκιμαντέρ Η Ιστορία του Ρεμπέτικου σε σκηνοθεσία του Κ. Φέρρη και έρευνα-μελέτη του ίδιου και της συζύγου του, της ραδιοφωνικού παραγωγού και συνθέτριας Θέσιας Παναγιώτου. Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι σκληρές πολεμικές μεταξύ σκηνοθετών-κριτικών, στις οποίες ο Φέρρης πρωτοστάτησε από το 1974 έως το 1990. Από το 2008 παρουσιάζει και σκηνοθετεί για την ΕΤ3 την εκπομπή για την ελληνική μουσική “Ονείρου Ελλάς“. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος, κινηματογράφου, θεάτρου, πολυμέσων και άλλων θεαμάτων, λιμπρετίστας, στιχουργός, θεωρητικός του οπτικοακουστικού, παραγωγός ταινιών και μουσικών έργων, μοντέρ και ενίοτε ηθοποιός, ή τραγουδιστής, κατά καιρούς δημοσιογράφος, εκδότης, τηλεοπτικός παρουσιαστής και δάσκαλος σκηνοθεσίας, με τρία διεθνή βραβεία και περισσότερα από 30 εθνικά και ως μέλος της Ακαδημίας Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, ο Κώστας Φέρρης υπήρξε ένας από τους πλέον πολυπράγμονες κινηματογραφικούς δημιουργούς στη χώρα μας.
18/4: Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Η επέτειος αυτή ορίστηκε από την UNESCO και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ΙCOMOS). Η πρόταση έγινε στις 18 Απριλίου του 1982, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου του ICOMOS στην Τυνησία και υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO τον Νοέμβριο της επόμενης χρονιάς.Αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στο σημαντικό θέμα της προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
1480 – Γεννιέται στο Σουμπιάκο, στα περίχωρα της Ρώμης, η δούκισσα της Φερράρας Lucrezia Borgia, πασίγνωστη για την ομορφιά της, τους σκανδαλώδεις έρωτές της αλλά και για τα εγκλήματα στα οποία φέρεται να είχε αναμειχθεί. Οι σύγχρονοι της Λουκρητίας χρονικογράφοι της απέδωσαν πλήθος κατηγοριών. Αντίθετα οι νεότεροι ιστοριοδίφες εξετάζοντας τα πολιτικά πάθη και τις θρησκευτικές έριδες της εποχής εκείνης στέκονται απέναντι από το πρόσωπό της με περισσότερο ίσως σεβασμό. Κατά την ασφαλέστερη κρίση η Λουκρητία δεν ήταν τύπος ανήθικου ανθρώπου, αλλά μάλλον εξωηθική που όμως μπορούσε να διακρίνει τα όρια μεταξύ της ηθικής και της ανηθικότητας. Στις δημώδεις ελληνικές εκφράσεις με το πλήρες όνομα Λουκρητία Βοργία αποδίδεται συνηθέστερα ως χαρακτηρισμός ατόμου ραδιούργου, γυναίκα ή άνδρα. Στον ελληνικό κινηματογράφο η έκφραση αυτή έχει αναφερθεί σε κωμωδίες από τον Γιάννη Γκιωνάκη, τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον Μίμη Φωτόπουλο κ.ά.
1506 – Ξεκινά η ανέγερση της νέας Βασιλικής του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό. Στο σημείο που βρίσκεται σήμερα στις αρχές του 4ου αιώνα, και πιο συγκεκριμένα το 324 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Α΄ ο Μέγας είχε χτίσει μία αρκετά μεγάλη, πεντάκλιτη βασιλική ως μνημείο στο σημείο μαρτυρίου του Απόστολου Πέτρου. Στους επόμενους αιώνες υπέστη αρκετές ζημιές λόγω των συνθηκών της εποχής, και των πολλαπλών λεηλασιών. Ο Πάπας Ιούλιος Β΄ αποφάσισε πως η σχεδόν 1200 ετών βασιλική του Κωνσταντίνου δεν αποτελούσε κατάλληλο μέρος ταφής για τον ίδιο (…), και έτσι έγιναν διαπραγματεύσεις για μια επέκταση της. Επειδή όμως σε πολλά σημεία ήταν ετοιμόρροπη, αποφασίστηκε να ξεκινήσει η ανέγερση μιας νέας πολύ μεγαλύτερης βασιλικής όπως και έγινε στις 18 Απριλίου. Η εσωτερική επιφάνεια της 211,5 μακριάς και 132,5 ψηλής βασιλικής καταλαμβάνει μία συνολική έκταση 15.160 m² και μπορεί να χωρέσει άνετα 60.000 άτομα ενώ με την συνολική έκταση ολόκληρου του αρχιτεκτονικού συγκροτήματος αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες εκκλησίες του κόσμου. Στο χρονικό διάστημα από το 1607 ως το 1614 η βασιλική άρχισε να τελειοποιείται, ενώ ολοκληρώθηκε και το χτίσιμο της πρόσοψης σε ρυθμό μπαρόκ. Το εγκάρσιο κλίτος κατέχει ένα πλάτος 138 μέτρων. Ο χρόνος ανέγερσης ξεπέρασε τα 120 χρόνια καθώς ολοκληρώθηκε το 1614 από τον Πάπα Παύλο Ε΄. Για τη χρηματοδότηση αυτού του τεράστιου επιχειρήματος επιβλήθηκε πολύ βαριά φορολογία στους πιστούς, ενώ και η πώληση συγχωροχαρτιών ειδικά στην Γερμανία τον 16ο αιώνα συνέβαλλε αποφασιστικά στην κάλυψη των υπέρογκων εξόδων (…). Στις 18 Νοεμβρίου 1626 εγκαινιάστηκε πανηγυρικά.
1772 – Γεννιέται στο Λονδίνο ο Βρετανός διανοητής της Πολιτικής Οικονομίας και χρηματιστής David Ricardo, γόνος εύπορης Εβραϊκής οικογένειας. Δεν σπούδασε ποτέ και τίποτα σχετικό με τον κλάδο στον οποίο κατέληξε να αφιερώσει τη ζωή του. Αντιθέτως σε ηλικία 14 ετών παράτησε το σχολείο για να ακολουθήσει τον πατέρα του στο χρηματιστήριο και να αποκομίσει πρακτική εμπειρία σε σχέση με το επάγγελμα που επρόκειτο να ακολουθήσει. Αργότερα επήλθε ρήξη μεταξύ αυτού και της οικογένειας του, καθώς επέλεξε να παντρευτεί μη-Εβραία γυναίκα. Παρόλα αυτά, κατάφερε μέσα από το χρηματιστήριο να χτίσει και ο ίδιος αξιόλογη περιουσία, που του επέτρεψε να αποσυρθεί σε ηλικία 42 ετών το 1814. Η πρώτη φορά που ο Ρικάρντο ήρθε σε επαφή με τη θεωρία των οικονομικών ήταν το 1799, σε διακοπές με τη γυναίκα του στο Bath της Αγγλίας. Εκεί για να περάσει το χρόνο του, αγόρασε και μελέτησε το βιβλίο του Άνταμ Σμιθ Ο πλούτος των εθνών, εμπειρία που έμελλε να σημαδέψει την υπόλοιπη ζωή του, οδηγώντας τον στη συγγραφή αρκετών άρθρων που συνέβαλλαν στην εξέλιξη της οικονομικής θεωρίας, στην ανάπτυξη μακροχρόνιας φιλίας με τον James Mill και εν τέλει στην εξαγορά μιας θέσης στο Βρετανικό Κοινοβούλιο το 1819, ώστε να προωθήσει της απόψεις του και να συμβάλλει στην μεταβολή της πολιτικής της χώρας του σε σχέση με το διεθνές εμπόριο. Θεωρείται ένας από τους πατέρες των Κλασσικών Οικονομικών, με μεγαλύτερη συμβολή του στην εξέλιξη της οικονομικής θεωρίας τη θεωρία του σχετικού πλεονεκτήματος. Το πιο γνωστό από τα βιβλία του είναι οι Αρχές της Πολιτικής Οικονομίας και Φορολογίας, στο οποίο περιγράφει τόσο τη θεωρία του περί κατανομής εργασιακού εισοδήματος, όσο και τη θεωρία του σχετικού πλεονεκτήματος στην παραγωγή. Επίσης, του αποδίδονται θεωρίες ενοικίων, μισθών και κερδών.
1857 – Κυκλοφορεί για πρώτη φορά “Το Βιβλίο των Πνευμάτων” του Allan Kardec. Ήταν το πρώτο βιβλίο του σχετικά με μια νέα πρόταση για την κατανόηση της πραγματικότητας: τον πνευματισμό.
1901 – Γεννιέται στην πόλη Nagybánya ο επιφανής Ούγγρος λογοτέχνης László Németh. Από την εποχή που φοιτούσε σε σχολεία της Βουδαπέστης, άρχισε να γράφει κυρίως μελέτες και δοκίμια, φιλοσοφικά, ιστορικά και κοινωνικά. Έπειτα συνέχισε με διηγήματα και θεατρικά έργα. Το φθινόπωρο του 1919 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Βουδαπέστης για να σπουδάσει φιλοσοφία. Όμως, ύστερα από ένα εξάμηνο προτίμησε στην ιατρική σχολή, από την οποία αποφοίτησε το 1923. Επίσης, εξασκήθηκε στην οδοντιατρική και για ένα διάστημα ασχολήθηκε με αυτή. Στη συνέχεια έγινε καθηγητής φυσικής, επάγγελμα στο οποίο εργάστηκε ως το 1942. Ως συγγραφέας υπήρξε ανεξάρτητος λαϊκιστής. Τα έργα του είναι δυνατά, ρεαλιστικά και χρησιμοποιεί τεχνικές των δυτικοευρωπαίων ρεαλιστών συγγραφέων. Τα θεατρικά του είναι γενικά επηρεασμένα από τον Ίψεν. Είναι κοινωνικά δράματα επηρεασμένα από την περίοδο του μεσοπολέμου. Τα θέματά του συχνά είναι παρμένα από την αγροτική και την επαρχιακή ζωή. Ειδικά εστιάζει στα γυναικεία προβλήματα. Σημαντικές είναι και οι μεταφράσεις του, που περιλαμβάνουν: Γκοντσάροφ, Γκόρκι, Ίψεν, Πούσκιν, Σέξπιρ, Τοσλτόι, Jirásek, Kleist, Lessing, Wilder και Zakrutykin. Τα σημαντικότερα έργα του είναι: Μειονότητα (1939, δοκίμιο), Η επανάσταση της ποιότητας (1941, δοκίμιο), Η αποστολή των διανοουμένων (1943, δοκίμιο), Πένθος (1935, μυθιστόρημα), Κρίμα (1936,μυθιστόρημα), Φρίκη (1947, μυθιστόρημα) κ.ά. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, όπως: γερμανικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, τσέχικα, σέρβικα, βουλγάρικα, φινλανδικά, νορβηγικά. Πέθανε από καρδιακή προσβολή που υπέστη στη Βουδαπέστη, στις 3 Μαρτίου 1975.
1906 – Σεισμός μεγέθους 7,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ ισοπεδώνει την πόλη του Σαν Φρανσίσκο. Σκοτώθηκαν περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι.
1917 – Γεννιέται στο Blankenburg της Γερμανίας η βασίλισσα Φρειδερίκη του Αννοβέρου, μετέπειτα σύζυγος του Βασιλιά Παύλου Α΄ της Ελλάδας. Ήταν κόρη του Δούκα του Μπρούνσβικ, Ερνέστου – Αυγούστου και της Πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσσίας, της μοναδικής κόρης του Γερμανού Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β΄. Η Φρειδερίκη μέσω του παππού της, Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β΄, ήταν τρισέγγονη της Βασίλισσας Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Μεγάλωσε στη Γερμανία ως πριγκίπισσα του Αννοβέρου. Το 1936, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου, ο Διάδοχος Πρίγκιπας Παύλος της Ελλάδας της έκανε πρόταση γάμου. Ο αρραβώνας τους ανακοινώθηκε επίσημα στις 28 Σεπτεμβρίου 1936. Στις 9 Ιανουαρίου 1938 έγινε ο γάμος της, στην Αθήνα, με τον Παύλο (ο οποίος ήταν και θείος της, πρώτος ξάδελφος της μητέρας της). Ως Διάδοχοι διέμεναν στην έπαυλη του Παλαιού Ψυχικού από το 1938 έως το 1941, οπότε η βασιλική οικογένεια λόγω της κατοχής της Ελλάδας από τους Γερμανούς έφυγε για να διαμείνει στην Κρήτη, μετά στην Αίγυπτο και για μεγαλύτερη ασφάλεια, το ζεύγος, εγκαταστάθηκε τελικώς στη Νότια Αφρική. Η Φρειδερίκη επέστρεψε το 1946 στην Ελλάδα και είχε το ρόλο της βασίλισσας από το 1948 μέχρι το 1964, στο πλευρό του Παύλου Α΄. Απέκτησαν τρία παιδιά: τη Σοφία (1938), τον Κωνσταντίνο (1940) και την Ειρήνη (1942). Την 1η Απριλίου 1947, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Βασιλιά Γεωργίου Β΄, ο Παύλος έγινε βασιλιάς και η Φρειδερίκη βασίλισσα. Το 1962, η κόρη της, Σοφία, παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Χουάν Κάρλος ντε Μπορμπόν, αργότερα Βασιλιά της Ισπανίας. Έτσι η Φρειδερίκη, απέκτησε απογόνους και στην ισπανική βασιλική οικογένεια. Για την προικοδότηση της πριγκίπισσας Σοφίας με κυβερνητικό νομοσχέδιο και παρά τις διαφωνίες κομμάτων ο φτωχός και δοκιμαζόμενος ελληνικός λαός υποχρεώθηκε να καταβάλει “προίκα” εννέα εκατομμύρια δραχμές!… Μετά τον θάνατο του Βασιλιά Παύλου Α΄, στις 6 Μαρτίου 1964, η Φρειδερίκη πήρε τον τίτλο της βασιλομήτορος. Κύριο χαρακτηριστικό της ήταν ότι ως βασίλισσα και βασιλομήτωρ, ήταν ιδιαίτερα ενεργή και είχε σημαντική (παρασκηνιακή) επιρροή στα πολιτικά της Ελλάδας αν και κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν από το θεσμικό της ρόλο. Ήταν μέλος και αρχηγός ομάδας της Ναζιστικής νεολαίας πριν γίνει υποχρεωτική η κατάταξη στη χιτλερική νεολαία κορασίδων το 1936. Στην εφημερίδα The New York Times αλλά και σε άλλες πηγές αναφέρεται ότι συμπαθούσε τις δυνάμεις του Άξονα και υπήρξε ένθερμη οπαδός. Ο Ιωάννης Μεταξάς αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι η Φρειδερίκη κατείχε την τιμητική θέση της Γενικής Διοικήτριας των κοριτσιών της Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας (ΕΟΝ). Συμμετοχή και προσφορά στην ΕΟΝ είχαν επίσης και άλλα μέλη της Βασιλικής Οικογενείας. Κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου, το 1947, η Φρειδερίκη ίδρυσε τις “Παιδουπόλεις“, ένα δίκτυο 53 ιδρυμάτων στην Ελλάδα στο οποίο φιλοξενήθηκαν από 18.000 έως 30.000 παιδιά (ανάλογα με την πηγή αλλά και τον αναφερόμενο χρόνο). Η οργάνωση και η διοίκηση των Παιδουπόλεων έγινε από την Επιτροπή Εράνου «Πρόνοια Βορείων Επαρχιών της Ελλάδος», η οποία το 1955 μετεξελίχθηκε στο Βασιλικό Ίδρυμα Πρόνοιας και το οποίο το 1970 πήρε το όνομα «Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας». Το 1953, ενώ η χώρα ήταν πάμφτωχη λίγο μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και μετά από έναν εμφύλιο, η Φρειδερίκη πραγματοποίησε κρουαζιέρες “γαλαζοαίματων” στο Αιγαίο, με προσκεκλημένους διεθνείς προσωπικότητες και μέλη βασιλικών οικογενειών με σκοπό να προβάλει την Ελλάδα, ως τουριστικό προορισμό. Η Φρειδερίκη με τα «βαθιά αντιδημοκρατικά» πιστεύω της προκαλούσε συχνά αυθαίρετες και αντισυνταγματικές παρεμβάσεις της στην ελληνική πολιτική καθώς και συγκρούσεις με τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Χαρακτηριστική ήταν η στάση της κατά της εκλογής του Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου ως Πρωθυπουργού της Ελλάδας (1952 – 1955). Το 1963, ενώ βρισκόταν στο Λονδίνο για να παραστεί σε βασιλικούς γάμους, η Φρειδερίκη ήρθε αντιμέτωπη με την σύζυγο του ναυτεργάτη και πολιτικού κρατουμένου Αντώνη Αμπατιέλου η οποία προηγουμένως είχε ζητήσει μέσω του πολιτικού Γρηγόρη Λαμπράκη ακρόαση για να υποβάλλει το αίτημα απελευθέρωσης του συζύγου της αλλά και άλλων πολιτικών κρατουμένων. Ο Γ. Λαμπράκης ήταν ο μόνος που είχε δικαίωμα να υποβάλλει τέτοιο αίτημα, καθώς ανήκε στο ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά η βασίλισσα δεν το έκανε δεκτό. Ο γραμματέας των ανακτόρων Γεράσιμος Τσιγάντες, αποτύπωσε την οργή της Φρειδερίκης καταγράφοντας τη φράση “δεν θα με απαλλάξει κανείς από αυτόν τον άνθρωπο;” την οποία είπε φανερά ενοχλημένη με την εξέλιξη της υπόθεσης και την παρέμβαση Λαμπράκη, ιδιαίτερα μετά από το σκίσιμο του φορέματός της στον ώμο. Σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 22 Μαΐου, καθώς ο Γρηγόρης Λαμπράκης εξερχόταν από συγκέντρωση για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό στη Θεσσαλονίκη, δέχτηκε δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς και υπέκυψε στα τραύματά του λίγες μέρες μετά. Σε μια προσπάθεια απόσεισης ή μοιράσματος των ευθυνών ο τότε αρχηγός της Χωροφυλακής, στρατηγός Βαρδουλάκης, «εξομολογήθηκε» ότι «ο Λαμπράκης σκοτώθηκε κατά λάθος, είχε δοθεί απλώς η εντολή από τη βασίλισσα Φρειδερίκη να τον στραπατσάρουν…», γεγονός που την εμπλέκει άμεσα στη δολοφονία… Μετά το 1967 έφυγε από την Ελλάδα λόγω της δικτατορίας μαζί με την βασιλική οικογένεια και έμεινε στην Ιταλία. Πέθανε στη Μαδρίτη στην Ισπανία το 1981 και ετάφη στην Ελλάδα, στο Βασιλικό Κοιμητήριο στο Τατόι.
1923 – Ο πρώτος αγώνας baseball διεξάγεται στο Yankee Stadium του Bronx της ΝέαΥόρκης μεταξύ των ομάδων New York και Boston Red Sox. Έληξε με σκορ 4-1.
1935 – Γεννιέται στο Brooklyn της Νέας Υόρκης ο Αμερικανός παραγωγός Paul Rothchild (1935-1995) που υπήρξε παραγωγός των πέντε πρώτων άλμπουμ των The Doors και ιδιαίτερα δημοφιλής και παραγωγικός στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Joni Mitchell, Neil Young, The Lovin’ Spoonful, Tim Buckley, Love, The Paul Butterfield Blues Band, Bonnie Raitt, Elliott Murphy, Bette Midler κ.ά. Μια ακόμη σημαντική συνεργασία του ήταν αυτή με την Janis Joplin για το τελευταίο της άλμπουμ “Pearl” και την μοναδική No 1 επιτυχία της, “Me and Bobby McGee“.
1947 – Γεννιέται στην πόλη Vernal της πολιτείας Utah ο Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης Τζέιμς Γουντς (James Howard Woods). Σε πολύ νεαρή ηλικία, άρχισε να παίζει μόνος του κλασική κιθάρα και ήταν τόσο καλός που κέρδισε υποτροφία σε πρόγραμμα για ευφυείς μαθητές και αμέσως μετά, ενώ ήταν ακόμα μαθητής γυμνασίου, βρέθηκε να σπουδάζει γραφική άλγεβρα στο UCLA. Τελειώνοντας το σχολείο, σπούδασε στο MIT (Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης) Πολιτικές Επιστήμες αν και αρχικά προοριζόταν για χειρούργος οφθαλμίατρος. Ο λόγος που δεν ασχολήθηκε με την υποκριτική ήταν ένα ατύχημα που είχε μικρός. Πέρασε το χέρι του μέσα από μια γυάλινη πόρτα και χρειάστηκε να κάνει πάνω από 200 ράμματα και παραλίγο να χρειαστεί να γίνει ακρωτηριασμός. Ως σπουδαστής βέβαια, συμμετείχε στην Dramashop, τη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου. Εκεί υποδυόταν ρόλους αλλά και σκηνοθετούσε. Το 1969, διέκοψε τις σπουδές του προκειμένου να ασχοληθεί πιο ενεργά με την υποκριτική. Το 1970, ήρθε ο παρθενικικός του ρόλος στο Lyceum Theatre του Broadway, στην πρώτη αμερικανική παραγωγή του Frank McMahon με τίτλο Borstal Boy και έκτοτε η μία δουλειά διαδεχόταν την άλλη, είτε στο θέατρο είτε στην τηλεόραση στο ρόλο (συνήθως) του κακού, του δολοφόνου ή του αστυνομικού. Γνωστότερες ταινίες στις οποίες συμμετείχε είναι τα έργα: Once Upon a Time in America, στις κινηματογραφικές βιογραφίες του σκηνοθέτη Oliver Stone Salvador και Nixon, Το φάντασμα του Mississippi. Στην τηλεόραση συμμετείχε από το 2006 έως το 2008 στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά νομικών/αστυνομικών θεμάτων Shark ενώ έχει βραβευτεί με τρία Emmy για τις τηλεοπτικές σειρές Promise, My Name Is Bill W και για την ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney, Ηρακλής (δάνεισε τη φωνή του στον Άδη) και υπήρξε δύο φορές υποψήφιος για τα βραβεία Όσκαρ της Ακαδημίας. Υπήρξε αρραβωνισασμένος με την συμπρωταγωνίστρια του Sean Young και δύο φορές παντρεμένος αλλά καμία από αυτές τις σχέσεις του δεν ευδοκίμησε. Τον περασμένο Ιανουάριο προβλήθηκε στους αμερικάνικους κινηματογράφους η αστυνομική πέριπέτεια Officer Down του by Brian A Miller, στην οποία ο Γουντς συμμετείχε στο ρόλο του Captain Verona ενώ συμμετέχει και στην αμερικάνικη ταινία θρίλερ και μυστηρίου White House Down του Roland Emmerich της οποίας η προβολή έχει προγραμματιστεί για τον ερχόμενο Ιούνιο.
1956 – Στο Μόντε Κάρλο ο 23χρονος πρίγκηπας Ρενιέ παντρεύεται την διάσημη (και 26χρονη τότε) Αμερικανίδα ηθοποιό Grace Kelly σε μια παραμυθένια τελετή. Αμέσως μετά η νέα πριγκίπισσα του Μονακό δήλωσε ότι θα πάψει να ασκεί το επάγγελμα της ηθοποιού για να αφοσιωθεί στα νέα της καθήκοντα. Έτσι κι έγινε, αν και πολλοί διάσημοι σκέφτηκαν να την δελεάσουν με προτάσεις συνεργασίας. Προσπάθησε παρόλα αυτά να υποστηρίξει την καλλιτεχνική άνθιση στο Μονακό ιδρύοντας το Ίδρυμα Πριγκίπισσα Γκρέις που βοηθούσε όλους τους καλλιτέχνες και τεχνίτες της περιοχής. Μετά το γάμο ο Ρενιέ απαγόρευσε την προβολή των φιλμ της Κέλι και απέκτησαν μαζί τρία παιδιά: τις πριγκίπισσες Καρολίνα και Στεφανί και τον πρίγκηπα Αλβέρτο. Έζησαν 25 χρόνια γάμου μέχρι τον τραγικό θάνατο της ηθοποιού τον Σεπτέμβριο του 1981. Μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που την έκανε να χάσει τις αισθήσεις της έριξε το αυτοκίνητο στο γκρεμό.
1967 – Γεννιέται στο Brooklyn της Νέας Υόρκης ο Αμερικανός DJ, παραγωγός και remixer της χορευτικής pop και house μουσικής Todd Terry. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 η δουλειά του έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της σύγχρονης deep (για ντίπ!) house… Σημαντικότερα δικά του remixes: “Missing” (Everything But the Girl), “Hyperballad” (Björk), “Stupid Girl” (Garbage), “Breathe” (Kylie Minogue), “Stranger in Moscow” (Michael Jackson), “Bitch” (Meredith Brooks), “Rhythm Is a Dancer” (Snap!), Don’t Go (Yazoo) κ.ά.
1983 – Καμικάζι βομβιστής σκοτώνει στην Πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στη Βηρυτό 63 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων 17 Αμερικανών.
1970 – Γεννιέται στην Αθήνα η Ελληνίδα δημοσιογράφος και δημοφιλής τηλεπαρουσιάστρια Τατιάνα Στεφανίδου. Ο πατέρας της, Μίμης Στεφανίδης, υπήρξε καλαθοσφαιριστής του Πανελληνίου. Η Στεφανίδου ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με το μπαλέτο και έκανε σπουδές στη Γερμανία και όταν επέστρεψε αποφοίτησε από το Εργαστήρι Ελεύθερων Σπουδών Μ.Μ.Ε. του ΑΝΤ1. Έχει σπουδάσει επίσης στο School of Arts στο Αμβούργο. Εργάστηκε στην τηλεόραση για πρώτη φορά στο τμήμα εξωτερικών ειδήσεων της ΕΡΤ ενώ παράλληλα παρουσίαζε δελτία ειδήσεων και συνεργάζονταν με την εφημερίδα Απογευματινή. Το 1992 ξεκίνησε την παρουσίαση δελτίων ειδήσεων δίπλα στον Τέρενς Κουΐκ και συμμετείχε ως συμπαρουσιάστρια στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη Καλημέρα Ελλάδα. Το 1995 παντρεύτηκε τον επιχειρηματία Παναγιώτη Σταυρόπουλο με τον οποίο πήραν διαζύγιο το 2002. Ενώ βρισκόταν σε διάσταση με τον σύζυγό της, σε ένα ραδιομαραθώνιο της Unicef τον Απρίλιο του 1998, γνώρισε τον ανερχόμενο (τότε) παρουσιαστή ειδήσεων Νίκο Ευαγγελάτο με τον οποίο το 1999 απέκτησε έναν γιο και το 2004 μια κόρη. Το 2003 παντρεύτηκαν στο εξοχικό τους στη Χαλκίδα. Η Τατιάνα συνέχιζε όλο αυτό το διάστημα βεβαίως την παρουσίαση τηλεοπτικών (καθαρά κουτσομπολίστικων) εκπομπών στους τηλεοπτικούς σταθμούς Alpha TV, Tempo TV και Alter Channel. Το πρωτοφανές για τα μέχρι τότε δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης και δημοσιογραφίας ΚΙΤΡΙΝΟ (αν όχι αηδιαστικά κατινίστικο) ΘΡΑΣΟΣ της κατά την παρουσίαση των (υποτιθέμενα καυτών/αποκαλυπτικών) θεμάτων της σε αποκλειστικά ρεπορτάζ από την ελληνική και ξένη σόου μπιζ (σε εκπομπές όπως: Γυάλινος τοίχος, Φύλλο και φτερό, Με το γάντι και Αποκλειστικά) παρουσίαζε ανάλογη αυξητική τάση με αυτήν της τηλεθέασης που παρουσίαζαν οι εκπομπές της σε εκάστοτε δημοσκοπήσεις. Το 2004 επέστρεψε στον ΑΝΤ1 και για δύο χρόνια παρουσίαζε την εκπομπή Αποκάλυψη τώρα. Τον Σεπτέμβριο του 2006 και η Τατιάνα Στεφανίδου αποφάσισε να στραφεί στο “κοινωνικό ρεπορτάζ” μέσω της εκπομπής της στον ΑΝΤ1 με γενικό τίτλο Αξίζει να το δεις που διήρκεσε για τέσσερα χρόνια. Παράλληλα ο ΑΝΤ1 της ανέθεσε να παρουσιάσει το διαγωνισμό ομορφιάς Σταρ Ελλάς για τρεις συνεχόμενες χρονιές, το “Fame Story 3” και το “Big Mother” που αργότερα μετονομάστηκε σε Big Brother. Τον Μάιο του 2010, ξεκίνησε την προσπάθειά της στο χώρο του Διαδικτύου με την ιστοσελίδα www.tlife.gr. Το συμβόλαιο της με τον τηλεοπτικό σταθμό έληξε το 2010 και η “Εθνική μας τηλεπαρουσιάστρια” (πλέον) συνέχισε το Αξίζει να το δεις στον τηλεοπτικό σταθμό Star Channel. Στο ίδιο κανάλι, από τις 26 Σεπτεμβρίου του 2011, μαζί με τις Sunny Μπαλτζή, Σοφία Βόσσου, Τζούλη Αγοράκη και Μαρία Σταματέρη παρουσιάζει την εκπομπή Μίλα. Τον Ιανουάριο του 2008 διαγράφηκε για 1,5 χρόνο από την Ε.Σ.Η.Ε.Α., επειδή συμμετείχε σε διαφήμιση για γνωστή αλυσίδα super market. Η επιλογή της να μην στείλει απολογητικό σημείωμα, ούτε να καλέσει μάρτυρες υπεράσπισης, όταν η Ε.Σ.Η.Ε.Α. την απείλησε με διαγραφή φανέρωσε βεβαίως ότι δεν την αφορά ιδιαίτερα το θέμα…
1972 – Γεννιέται στη Θεσσαλονίκη η Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης Σοφία Μουτίδου. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη όπου και σπούδασε νομική, για να εκπληρώσει το όνειρο των γονιών της. Η δική της επιθυμία, όμως, ήταν να γίνει ηθοποιός κάτι που κατάφερε ερχόμενη στην Αθήνα. Συμμετείχε σε πολλές επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις και γνωστές τηλεοπτικές παραγωγές. Ευρέως γνωστή στο τηλεοπτικό κοινό έγινε μέσα από τη σειρά του ΑΝΤ1 Το καφέ της Χαράς (2003-2006) όπου υποδυόταν την Κυρά Δασκάλα ενώ υπήρξε και συμπαρουσιάστρια του Γρηγόρη Αρναούτογλου στον Όμορφο Κόσμο του Mega (2008-2009). Συμμετείχε επίσης στις τηλεοπτικές σειρές “Οι Στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη” (ΑΝΤ1/ 2002-4), “Το Κόκκινο Δωμάτιο” (MEGA / 2005), “Δις Μαδιάμ” (ΑΝΤ1 / 2006), Από το 2009 διδάσκει Υποκριτική στη δραματική σχολή της Μιμή Ντενίση και την ίδια χρονιά απέκτησε μαζί με τον (εκτός showbiz, και ζαχαροπλάστη στο επάγγελμα) σύζυγο της μια κόρη. Τον τελευταίο καιρό δίνει παραστάσεις stand up comedy σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
1996 – Τρομοκρατική επίθεση φανατικών ισλαμιστών έξω από το ξενοδοχείο Europa στο Κάιρο: Τρεις ένοπλοι άνδρες και μία γυναίκα με αυτόματα όπλα και περίστροφα δολοφονούν 18 άτομα στην πλειοψηφία τους Έλληνες τουρίστες και τραυματίζουν 14. Την ευθύνη ανέλαβε η οργάνωση Γκαμά αλ Ισλαμίγια, και είχε στόχο Ισραηλινούς τουρίστες που διέμεναν συχνά στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο…
2004 – Πιεζόμενος από τις αρνητικές αντιδράσεις του κόσμου για τις βομβιστικές επιθέσεις της 11ης Μαρτίου στο μετρό της Μαδρίτης, ο Ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο διατάζει την απόσυρση των ισπανικών στρατευμάτων από το Ιράκ.
2004 – Θλιβερά επεισόδια ξεσπούν πριν από το ντέρμπι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας μεταξύ του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό για τον τίτλο του πρωταθλητή, παρά τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας που είχε πάρει η αστυνομία. Δεκάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού που δεν διέθεταν εισιτήριο, το έριξαν στον πετροπόλεμο και συγκρούστηκαν με αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες έκαναν χρήση καπνογόνων και δακρυγόνων, μετατρέποντας για ώρες την περιοχή γύρω από το γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης» σε πεδίο μάχης. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων τραυματίστηκαν εννέα αστυνομικοί και δύο οπαδοί του Παναθηναϊκού. Ο αγώνας διεξήχθη κανονικά και οι “αιώνιοι” αντίπαλοι αναδείχθηκαν ισόπαλοι με 2-2 .
2007 – Οι Arctic Monkeys κυκλοφορούν το δεύτερο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο “Favorite Worst Nightmare“. Η ηχογράφηση του έγινε στα Miloco Studios του Λονδίνου, τον Δεκέμβριο της περασμένης χρονιάς. Μόνο την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του πούλησε στη Μεγάλη Βρετανία περισσότερα από 220 χιλιάδες αντίτυπα. Στην απονομή των Brit Awards 2008 κέρδισε το βραβείο “Καλύτερου Βρετανικού άλμπουμ“. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: “Brianstorm“, “Teddy Picker“, “Old Yellow Bricks” και “Fluorescent Adolescent“.
ΑΠΕΒΙΩΣΑΝ: 1802 – Ο Άγγλος γιατρός, φιλόσοφος και φυσιοδίφης Έρασμος Δαρβίνος (Erasmus Darwin) στην πόλη Breadsall της κομητείας Derby, σε ηλικία 70 ετών / 1898 – Ο Γάλλος ζωγράφος (και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του συμβολισμού) Gustave Moreau στο Παρίσι σε ηλικία 72 ετών. Κληροδότησε στο κράτος το σπίτι του και περίπου 8.000 έργα του, που αποτελούν από το 1903 το σημερινό Μουσείο Γκυστάβ Μορώ στο Παρίσι / 1941 – Ο Έλληνας νομικός, οικονομολόγος και Πρωθυπουργός της χώρας για μόνο 80 ημέρες (από τον θάνατο του Ι. Μεταξά μέχρι και την 12η ημέρα από της γερμανικής εισβολής) Αλέξανδρος Κορυζής αυτοκτονεί με όπλο στο γραφείο της οικίας του, σε ηλικία 56 ετών. Είχε προηγηθεί κατ’ ιδίαν συνομιλία του με τον βασιλέα Γεώργιο. Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ’ αυτή τη συνομιλία δεν έγινε ποτέ γνωστό, αν και εικάζεται ότι οι δύο άνδρες μπορεί να διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του αγώνα με ενδεχόμενη μετακίνηση της ελληνικής κυβέρνησης στην Κρήτη, ή την αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Πάντως, ο Κορυζής εξήλθε συντετριμμένος από τη συνάντησή του με τον Βασιλέα με κατεύθυνση την οικία του στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Ο Βασιλεύς ανησυχώντας για τον Κορυζή, που πολύ πιθανόν κάτι να είχε υπονοήσει στο λόγο του, έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του. Φθάνοντας ο Παύλος και καθ’ ον χρόνο μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του Κορυζή, ακούστηκαν δύο πυροβολισμοί… / 1955 – Ο Γερμανοεβραϊκής καταγωγής διάσημος φυσικός (και για πολλούς ο σημαντικότερος επιστήμονας του 20ού αιώνα) Albert Einstein στο Princeton του New Jersey, σε ηλικία 76 ετών, από επιπλοκές ανευρίσματος κοιλιακής αορτής / 1991 – Στις 11 Απριλίου, ο δικηγόρος και πολιτικός του ΠΑΣΟΚ Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας είχε καταρρεύσει μέσα στη δικαστική αίθουσα του Ειδικού Δικαστηρίου κατά την διάρκεια συνεδρίασης για την υπόθεση του σκανδάλου Κοσκωτά. Μία εβδομάδα αργότερα απεβίωσε. Κατά γενικό τεκμήριο, ο θάνατος του επηρέασε την συνολική τροπή και έκβαση της δίκης μιας και η μαρτυρία του θεωρείτο κρίσιμη για την αντικειμενική εκτίμηση της υπόθεσης της Τράπεζας Κρήτης. Την κηδεία του παρακολούθησε πλήθος ατόμων και πήρε την μορφή μαζικής διαμαρτυρίας για την δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο και την χρήση αυτής για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων.
Συλλογή γεγονότων, έρευνα και παρουσίαση: Νίκος Βασάρας
(https://www.facebook.com/nicosvasaras)
Ως κύρια (όχι αποκλειστική) βάση πληροφοριών χρησιμοποιούνται σχετικά λήμματα από τη Βικιπαίδεια, κατά κανόνα όχι αυτούσια. Αναδημοσίευση αυτού του άρθρου του MySalonika ή μέρους του χωρίς την αναγραφή του αρθρογράφου και της πηγής ή παραπομπής σ’ αυτήν αποτελεί λογοκλοπή και διώκεται ποινικά
