1941 – Γεννιέται στο Duluth της Minnesota ο Αμερικανός μουσικός, τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας, μουσικός και ραδιοφωνικός παραγωγός Μπομπ Ντίλαν (πραγματικό όνομα: Robert Allen Zimmerman), ένας από τους σημαντικότερους και επιδραστικότερους σύγχρονους τραγουδοποιούς. Οι γονείς του είχαν Ρωσο-Εβραϊκή καταγωγή. Οι γονείς τους είχαν μεταναστεύσει από την Οδησσό στις Η.Π.Α. μετά το πογκρόμ κατά των Εβραίων του 1950 . Ως μαθητής γυμνασίου άρχισε να παίζει φυσαρμόνικα, πιάνο και κιθάρα και έγινα για πρώτη φορά μέλος σε συγκρότημα με τη συμμετοχή του στους Golden Chords, ερμηνεύοντας τραγούδια ροκ εν ρολ, κάντρι, φολκ και μπλουζ. Το 1959 φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Μινεάπολης. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά την μουσική του φολκ θρύλου Woody Guthrie, έγινε λάτρης του και αποφάσισε να τον συναντήσει. Για το σκοπό αυτό παράτησε τις σπουδές του και έφτασε στη Νέα Υόρκη, την μητρόπολη της μουσικής αλλά και το μέρος που μπορούσε να συναντήσει το ίνδαλμα του. Ο Γκάθρι, που νοσηλευόταν σε νοσοκομείο, ακούγοντας τον νεαρό θαυμαστή του από τη Μινεσότα να παίζει τον έχρισε διάδοχο του. Εν τω μεταξύ, ο Ρόμπερτ μετονομάστηκε σε Μπομπ Ντίλαν και κατά μία εκδοχή αυτό οφείλεται στην επιρροή που άσκησε σ΄αυτόν ο Ουαλλός ποιητής Dylan Thomas, ο οποίος πέθανε στην Νέα Υόρκη το 1953, σε ηλικία 39 ετών, από υπερβολική χρήση αλκοόλ. Έμελλε άλλωστε με αυτό το όνομα, πέρα από μουσικός, να γίνει και ποιητής-στιχουργός. Το 1960 άρχισε να παίζει σε διάφορους μουσικούς χώρους με το νέο του όνομα. Τραγουδούσε σε πλατείες και folk bars στην περιοχή του Greenwich Village. Σύντομα, ο Ντίλαν υπέγραψε συμβόλαιο με την πολυεθνική δισκογραφική εταιρεία Columbia. Το τριακοστό-πέμπτο και πιο πρόσφατο στούντιο άλμπουμ του με τίτλο Tempest, κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2012 στην ίδια εταιρία καθώς ο Ντίλαν παρέμεινε σ' αυτήν από το ξεκίνημα της καριέρας του. Στις αρχές του 1962, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του. Μόλις δύο είναι δικά του τραγούδια σ' αυτό και τα υπόλοιπα είναι διασκευές (μεταξύ των οποίων και το πολυδιασκευασμένο παραδοσιακό τραγούδι The House of the Rising Sun). Το δεύτερο άλμπουμ του κυκλοφόρησε το 1963 με τίτλο The Freewheelin', το οποίο περιέχει το σήμα κατατεθέν τραγούδι του Blowin' in the wind. Με αυτό το άλμπουμ ο Ντίλαν ξέφυγε από τα στενά όρια της folk κοινότητας της Νέας Υόρκης και έγινε ευρύτερα γνωστός. Η φυσιογνωμία του, ο τρόπος ερμηνείας, οι στίχοι, η μουσική του αλλά και οι ριζοσπαστικές απόψεις του έστρεψαν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Απέκτησε ένα ένθερμο κοινό, δίνοντας πολλές συναυλίες ενώ στίχοι του γίνονταν συνθήματα της νεολαίας. Ο Ντίλαν έγινε η νέα φωνή της Αμερικής, η διαμαρτυρία, η άρνηση, η αμφισβήτηση και η επανάσταση. Ο ίδιος πάντως, θέλοντας να αποκηρύξει τον ρόλο της “φωνής οποιουδήπουτε κινήματος”, εγκατέλειψε σύντομα τα τραγούδια διαμαρτυρίας και επηρεασμένος από τους μεγάλους συμβολιστές ποιητές (Μπωντλαίρ, Ρεμπώ και κυρίως τον Τ. Σ. Έλιοτ) δημιούργησε άλλα πολύπλοκα ροκ τραγούδια-ποιήματα. Κυκλοφόρησε τρία άλμπουμ που έμελαν να καθορίσουν την ιστορία της ροκ, όπως το θρυλικό Highway 61 Revisited (που σηματοδότησε τη στροφή του στο ηλεκτρικό blues) με τραγούδια όπως τα Like A Rolling Stone, Ballad For A Thin Man, Desolation Row, το άλμπουμ Bringing it all back home (με τα Mr. Tambourine Man, Subterranean Homesick Blues, Maggie's Farm, Gates of Eden κ.ά.) και το Blonde on Blonde, μια καταπληκτική δουλειά με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Πολλοί φίλοι της folk δεν δίστασαν να τον αποδοκιμάζουν στο Newport Festival (το 1965 στο Rhode island/ έως τα τέλη της δεκαετίας του '60 αποτελούσε τη σημαντικότερη διοργάνωση του συγκεκριμένου μουσικού είδους) όταν ανέβηκε στη σκηνή με δερμάτινη ζακέτα και ψηλοτάκουνες μπότες και τόλμησε να ερμηνεύσει τα τραγούδια του με την ηλεκτρική κιθάρα Fender Stratocaster. Όμως τη θέση τους πήραν χιλιάδες νέοι θαυμαστές. Oι πωλήσεις των δίσκων του 25χρονου Ντίλαν έφτασαν σε σημείο να ξεπεράσουν τα 10.000.000 αντίτυπα. Το 1965 αποτέλεσε για την καριέρα του έτος ορόσημο. Η ροκ μουσική αμφισβητούσε διαρκώς το κατεστημένο, κοινωνικό και πολιτικό και ήταν πια μια μουσική μόνιμης και διαρκούς αμφισβήτησης. Το καλοκαίρι του 1965 η διασκευή των Byrds σ' ένα παλαιότερο δικό του τραγούδι, το Mr. Tambourine Man σημείωσε τεράστια επιτυχία. Στις 22 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, σε διακοπές στην Ισπανία παντρεύτηκε την Sara Lawndes και απέκτησαν μαζί, μέχρι τον χωρισμό τους το 1977, πέντε παιδιά ενώ ο Ντίλαν υιοθέτησε και μια κόρη της από προηγούμενη σχέση της συζύγου του. Το 1966 πραγματοποίησε παγκόσμια περιοδεία με το συγκρότημα του, τους The Hawks (που αργότερα έγιναν γνωστοί ως The Band). Μετά το τέλος της περιοδείας, αγόρασε ένα παλιό σπίτι στην εξοχή, κοντά στο Woodstock της Νέας Υόρκης, για να ξεκουραστεί, γράφοντας μουσική. Το πρωί της 29ης Ιουλίου εκείνης της χρονιάς όμως τραυματίστηκε πολύ σοβαρά με την μηχανή του, μια μαύρη Triumph 500, αλλά κατάφερε να αναρρώσει από το ατύχημα απομονωμένος στο σπίτι του, απολαμβάνοντας την οικογενειακή ζωή με ελάχιστους φίλους, χωρίς να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Κυκλοφόρησαν φήμες ότι επρόκειτο για δολοφονική ενέργεια από την CIA και ότι μετά το ατύχημα ο Ντίλαν δεν θα ήταν πια ο ίδιος. Όλο αυτό το διάστημα έγραφε τραγούδια, πότε στο σπίτι του και πότε στο κοντινό υπόγειο στούντιο των Band, το φημισμένο Big Pink. Οι ηχογραφήσεις αυτές κυκλοφόρησαν το 1975 σε άλμπουμ, το περίφημο The Basement Tapes, αφού σχεδόν όλα είχαν κυκλοφορήσει παράνομα στην αγορά, ως bootlegs. Ο Ντίλαν επέστρεψε στο στούντιο τον Ιανουάριο του 1968 για να κυκλοφορεί το άλμπουμ John Wesley Harding, βαθιά επηρεασμένο από την θρησκεία, την παραδοσιακή φολκ μουσική και με φανερή την αλλαγή της προσωπικότητας του. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του άλμπουμ είναι το All along the Watchtower, περισσότερο γνωστό από την διασκευή του Jimi Hendrix, όπως επίσης και από διασκευές των Δ. Σαββόπουλου και Δ. Πουλικάκου με ελληνικό στίχο. Το 1969 κυκλοφόρησε το country άλμπουμ Nashville Skyline με τη συμμετοχή των Charlie Daniels και Johnny Cash και δεύτερο single το περίφημο Lay Lady Lay, το οποίο ο Ντίλαν ερμήνευσε με μια νέα, μελωδική φωνή. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, μια εποχή επικίνδυνη και άγρια, ο Ντίλαν απήχε σταθερά από συναυλίες και κυκλοφόρησε το Selfportrait (1970), ένα άλμπουμ με διασκευές και επανεκτελέσεις δικών του τραγουδιών, το οποίο δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Τέσσερις μήνες μόλις μετά την κυκλοφορία του, αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα νέο άλμπουμ, με καινούριο μελωδικό ήχο, που σηματοδότησε την μεγάλη επιστροφή του, το New Morning. Μοναδικές έντονες στιγμές εκείνης της περιόδου ήταν η συμμετοχή του στην φιλανθρωπική συναυλία που διοργάνωσε ο φίλος του George Harrison των Beatles στο Μπαγκλαντές, από την οποία προέκυψε ένα τριπλό live άλμπουμ, η συμμετοχή του με ένα μικρό ρόλο στην ταινία Pat Garret and Billy the Kid του Sam Peckinpah (για την οποία έγραψε και τη μουσική) καθώς επίσης, η κυκλοφορία του Planet Waves το 1974, που έδειξε ότι τίποτα δεν είχε τελειώσει για τον Ντίλαν ακόμη. Την ίδια χρονιά πραγματοποίησε μια σειρά θριαμβευτικών συναυλιών με τους Band, από τις οποίες προέκυψε το διπλό live άλμπουμ, Before the flood. Στις αρχές του 1975 κυκλοφόρησε το αριστουργηματικό Blood on the Tracks, εμπνευσμένο από τις δυσκολίες του γάμου του. Το 1976 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Desire, το οποίο περιείχε το “Hurricane“, ένα τραγούδι διαμαρτυρίας για την καταδίκη σε φυλάκιση του αθλητή Rubin Carter και το “Sara“, έναν ύμνο στη γυναίκα του. Τον Nοέμβριο του 1976 ο Ντίλαν συμμετείχε στην αποχαιρετιστήρια συναυλία των The Band με καλεσμένους τους Joni Mitchell, Muddy Waters, Van Morrison, Neil Young κ.ά.. Η μεγαλειώδης συναυλία ηχογραφήθηκε, κυκλοφόρησε σε δίσκο με τίτλο The Last Waltz και κινηματογραφήθηκε από τον Martin Scorsese. Το 1977, όταν εκδόθηκε το διαζύγιο του με την Σάρα Λόουντς, ο Ντίλαν αναζήτησε διέξοδο, στην αρχή σε εφήμερες σχέσεις και κατόπιν στον χριστιανισμό. Το 1979 το Slow Train Coming άνοιξε μια τριλογία δίσκων με χριστιανικό περιεχόμενο που απογοήτευεσε τους παλιούς προοδευτικούς οπαδούς του. Τη δεκαετία του '80, αυτή την δύσκολη δεκαετία για όλους τους μύθους της πρώτης rock γενιάς, ο Ντίλαν χάθηκε ανάμεσα σε πολλαπλές θρησκευτικές και πολιτικές αναζητήσεις και τα προσωπικά του αδιέξοδα τον απομόνωσαν από τους χιλιάδες φίλους του. Όμως δεν σταμάτησε να ηχογραφεί και να πραγματοποιεί περιοδείες. Το 1985 συμμετείχε στη φιλανθρωπική συναυλία Live Aid, το 1988 εντάχθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame ενώ το 1989 κυκλοφόρησε ένα εμπνευσμένο άλμπουμ, σε παραγωγή Daniel Lanoix, το Oh Mercy. Το 1992 γιόρτασε τα 30 χρόνια της μουσικής του καριέρας με καλεσμένους όλους τους παλιούς του φίλους σε μια παγκόσμια περιοδεία, που έκανε μάλιστα και στην Ελλάδα μια στάση, στις 14 Ιουνίου του 1993. Όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες καλλιτέχνες διαφόρων μουσικών ειδών δεν σταμάτησαν να διασκευάζουν και να μιλούν με θαυμασμό για τα τραγούδια του. Και ευτυχώς, η πηγή έμπνευσης του Ντίλαν δεν στέρεψε. Συνεχίζει να κυκλοφορεί σημαντικά άλμπουμ έως τς μέρες μας και να θυμίζει ότι υπάρχει ως ενεργός δημιουργός. Σχεδόν στα 60 του χρόνια, κυκλοφόρησε το 1997 το άλμπουμ Time Out of Mind, ηχογραφημένο πριν και μετά από μια μεγάλη περιπέτεια υγείας με την καρδιά του. Το άλμπουμ σημείωσε εμπορική επιτυχία με τραγούδια όπως τα Love Sick, Dirt Road Blues, Tryin' to get to heaven, Cold Irons Bound, Can't Wait και σάρωσε τα βραβεία Grammy, ανοίγοντας μια περίοδο απόδοσης τιμών. Τα επόμενα χρόνια, μεταξύ άλλων διακρίσεων, βραβεύτηκε από τον βασιλιά της Σουηδίας, προτάθηκε για το Νόμπελ Λογοτεχνίας και έλαβε το Βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι “Things have changed” (μέρος του soundtrack της ταινίας Wonder Boys που προβλήθηκε το 2000). Ο δίσκος του, Love and Theft, κυκλοφόρησε στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, την ίδια ημέρα των τρομοκρατικών επιθέσεων της Αλ Κάιντα. Ο Ντίλαν επιβεβαίωσε ότι διανύει μια ακόμη εφηβεία, συμμετέχοντας σε ταινίες, διαφημιστικά, κυκλοφορώντας νέα αξιόλογα άλμπουμ, όπως το Modern Times (2006), Τogether Through Life (2009) και Christmas In The Heart, την ίδια χρονιά. Και φυσικά προωθήθηκαν από παγκόσμιες περιοδείες του καλλιτέχνη. To 2010 κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος της αυτοβιογραφίας του με τίτλο Chronicles και τον Σεπτέμβριο του 2012 κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του, Tempest. O Μπομπ Ντίλαν, επηρέασε όσο λίγοι την σύγχρονη μουσική αλλά και τη σκέψη όσων μεγάλωσαν ή προβληματίστηκαν με τα τραγούδια του. Δεκάδες επίσημοι και ανεπίσημοι δίσκοι, βιογραφίες, διασκευές, ακυκλοφόρητες μαγνητοταινίες και τραγούδια μαρτυρούν το μέγεθος της επιρροής αυτής.
24 Μαΐου – Ευρωπαϊκή Ημέρα Πάρκων: Η παγκόσμια ιστορία των εθνικών πάρκων ξεκινάει το 1872 με την ίδρυση του Yellowstone National Park στις Ηνωμένες Πολιτείες, που παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ποικιλόμορφα εθνικά πάρκα σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Ευρώπη, το δρόμο για την προστασία φυσικών περιοχών μέσω της ανακήρυξής τους σε εθνικά πάρκα χάραξε η Σουηδία, όπου, την 24η Μαΐου 1909, ιδρύθηκαν ταυτόχρονα τα πρώτα εννέα εθνικά πάρκα σε ευρωπαϊκό έδαφος. Το παράδειγμα της Σουηδίας ακολούθησαν σταδιακά μέσα στον 20ο αιώνα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και σιγά-σιγά τα εθνικά πάρκα εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη προσφέροντας μεγάλη ποικιλία στους επισκέπτες τους, περιλαμβάνοντας όρη, λίμνες, ποτάμια, νησιά, δάση, στέπες, υγρότοπους κ.α. Στις περιοχές αυτές διαβιεί πλήθος διαφορετικών ειδών φυτών και ζώων, πολλά από αυτά απειλούμενα με εξαφάνιση. Στην Ελλάδα όμως, η βιοποικιλότητα χάνεται με επιταχυνόμενο ρυθμό: σύμφωνα με τους επιστήμονες του Συμβουλίου Περιβάλλοντος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, τη στιγμή που κατά το έτος 2010 στην Αγγλία αναλογούσαν 15 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά κάτοικο, 15 στην Ολλανδία και 40 στις ΗΠΑ, στην Αθήνα αντιστοιχούσαν μόνο 2,8 τετραγωνικά μέτρα, στη Θεσσαλονίκη 2,7 και στην Πάτρα 0,77…
1626 – Ο Oλλανδός άποικος Peter Minuit αγοράζει από τους Ινδιάνους το νησί του Μανχάταν, με αντάλλαγμα μερικά μπρελόκ και άλλα φανταχτερά μπιχλιμπίδια, αξίας ολίγων δολαρίων.
1686 – Γεννιέται στο Danzig (σημερινό Γκντανσκ) ο Γερμανοπολωνικής καταγωγής Ολλανδός φυσικός, μηχανικός και εφευρέτης Ντάνιελ Φαρενάιτ (Daniel Gabriel Fahrenheit). Στις 14 Αυγούστου 1701 έχασε και τους δύο γονείς του από δηλητηριασμένα μανιτάρια που κατανάλωσαν και μετέβη στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας για να μαθητεύσει και να εργαστεί σε κατάστημα. Ύστερα από τέσσερα χρόνια θητείας στον επιχειρηματικό κόσμο, αποφάσισε να ασχοληθεί με την κατασκευή επιστημονικών οργάνων. Από το 1707 άρχισε να ταξιδεύει σε πολλά μέρη για να παρατηρήσει τις εργασίες των επιστημόνων και των κατασκευαστών επιστημονικών οργάνων και για τον ίδιο σκοπό το 1717, όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Χάγη, έμαθε να φυσά το γυαλί. Ο Φαρενάιτ επιδόθηκε περισσότερο στη κατασκευή μετεωρολογικών οργάνων και ειδικότερα κατασκεύαζε βαρόμετρα και θερμόμετρα. Αρχικά κατασκεύασε θερμόμετρα οινοπνεύματος, αργότερα όμως βελτίωσε την ακρίβεια των οργάνων του αντικαθιστώντας το οινόπνευμα με υδράργυρο. Σύμφωνα με το άρθρο που δημοσίευσε το 1724, επινόησε την κλίμακα που σήμερα φέρει το όνομα του, ύστερα από πειραματισμούς με διάφορες θερμοκρασίες. Η κλίμακα Φαρενάιτ διαδόθηκε στη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Βαθμιαία αντικαταστάθηκε με την κλίμακα Κελσίου, ενώ παραμένει σε περιορισμένη χρήση στη Βρετανία και χρησιμοποιείται ακόμη ευρύτατα στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Μπελίζε. Εφηύρε επίσης νέο τύπο υγρόμετρου ενώ κατασκεύασε και αραιόμετρο σταθερού βάρους. Από το 1718 άρχισε να διδάσκει Χημεία στο Άμστερνταμ. Απεβίωσε στη Χάγη στις 16 Σεπτεμβρίου του 1736, σε ηλικία 50 ετών.
1743 – Γεννιέται στο Boudry του Neuchâtel της Ελβετίας, ο Γάλλος πολιτικός Ζαν Πολ Μαρά, από τις σημαντικότερες μορφές της Γαλλικής Επανάστασης. Συνέβαλε επίσης στην ανατροπή των Γιρονδίνων από την εξουσία (1793). Ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του, στις 13 Ιουλίου 1793, δολοφονήθηκε με μαχαίρι που δέχτηκε ενώ βρισκόταν στην μπανιέρα του (όπου περνούσε πολλές ώρες, καθώς έπασχε από μία δερματοπάθεια) από τη νεαρή Σαρλότ Κορντέ, που ήταν στην υπηρεσία των Γιρονδίνων.
1798 – Οι Ιρλανδοί εξεγείρονται ενάντια στη βρετανική κυριαρχία.
1819 – Γεννιέται το παλάτι του Kensington στο Λονδίνο η Αλεξανδρίνα Βικτωρία (1819 – 22 Ιανουαρίου 1901), Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Αυτοκράτειρα των Ινδιών. Η περίοδος της βασιλείας της διήρκεσε εξήντα τρία χρόνια και υπήρξε η πλέον μακρέτειος στην ιστορία της Γηραιάς Αλβιόνας. Ήταν η πρώτη Βρετανή μονάρχης που είδε το όνομα της να δίνεται στη χρονική περίοδο της βασιλείας της ενόσω βρισκόταν ακόμη στη ζωή. Μέσα στο διάστημα, που χαρακτηρίζεται ως Βικτωριανή Εποχή, με την έκρηξη της βιομηχανικής επανάστασης και τη σημαντική εδαφική επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας άλλαξαν ριζικά οι οικονομικές και κοινωνικές δομές του Ηνωμένου Βασιλείου. Μεταξύ των μεγάλων επιτευγμάτων της μοναρχίας της συγκαταλέγονται η θεσμική μεταρρύθμιση προς μια συνταγματικότερη μορφή πολιτεύματος και η επέκταση της Αυτοκρατορίας, η οποία έφτασε στο απόγειο της δύναμής της, διπλασιαζόμενη σε μέγεθος με την προσάρτηση των Ινδιών, της Αυστραλίας, του Καναδά και εδαφών της Αφρικής και του Νότιου Ειρηνικού.
1844 – O Σάμιουελ Μορς εγκαινιάζει την πρώτη τηλεγραφική γραμμή στέλνοντας σε μήνυμα το απόσπασμα από τη Βίβλο “Τι κατώρθωσεν ο Θεός” (Αριθμοί 23:23) από την Ουάσινγκτον στη Βαλτιμόρη. Είχε κατορθώσει με μεγάλη δυσκολία να κατασκευάσει την πρώτη τηλεγραφική συσκευή, την παρουσίαση της οποίας έκανε το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης το 1837. Τα αποτελέσματα από τη λειτουργία του πρώτου τηλέγραφου ήταν αρκετά ικανοποιητικά και αυτό ώθησε το αμερικανικό κογκρέσο να χρηματοδοτήσει τις παραπέρα έρευνες του Μορς για την τελειοποίηση της συσκευής του, η οποία διαβίβαζε με δύο σύρματα ηλεκτρικό ρεύμα με διακοπές που αντιπροσώπευαν τα γράμματα του αλφαβήτου. Έτσι επινόησε ένα αλφάβητο που περιλάμβανε και τους αριθμούς 0 ως 9, το οποίο αποτελούταν από ρεύμα μικρής και μεγάλης διάρκειας (στιγμές και γραμμές ή παύλες). Στην αρχή τα σήματα Μορς τα κατέγραφε η συσκευή λήψης πάνω σε ταινία. Κατόπιν χρησιμοποιήθηκαν ηχεία και η λήψη γινόταν κύρια με το αφτί. Σήμερα σχεδόν παντού χρησιμοποιούνται συσκευές που μετατρέπουν αυτόματα τα σήματα Μορς σε αλφάβητο.
1883 – Στις ΗΠΑ, παραδίδεται στην κυκλοφορία η γέφυρα του Μπρούκλιν, αποκτώντας τον τίτλο της μεγαλύτερης κρεμαστής γέφυρας της εποχής της. Η ανέγερση της διήρκεσε 14 χρόνια.
1883 – Γεννιέται στο Keokuk της πολιτείας Iowa η Αμερικανίδα δημοσιογράφος, συγγραφέας, τραγουδοποιός και ραδιοφωνική παραγωγός Elsa Maxwell (1883 – 1 Νοεμβρίου 1963), η οποία καθιερώθηκε στο χώρο της επαγγελματικής κουτσομπολίστικης δημοσιογραφίας και ως επαγγελματίας διοργανώτρια κοσμικών εκδηλώσεων.
1900 – Γεννιέται στη Νάπολη ο Ιταλός ηθοποιός, σεναριογράφος, συγγραφέας και ποιητής Eduardo De Filippo. Ήταν παιδί του Eduardo Scarpetta (ενός μεγάλου ναπολιτάνου πρωταγωνιστή, συγγραφέα και σκηνοθέτη εκείνης της εποχής) και της Λουΐζα Ντε Φιλίππο, ενδυματολόγου στο θίασο του Σκαρπέτα. Έπαιξε τον πρώτο του ρόλο στο θέατρο σε ηλικία 4 ετών. Μαζί με τα δύο αδέρφια του Τιτίνα και Πεππίνο δούλεψαν στην δεκαετία του ΄20 σε διάφορα θέατρα και σιγά σιγά περνώντας από διάφορες δουλειές ως κομπάρσος, σκηνογράφος και διευθυντής σκηνής, έφτιαξε ένα πολύ καλό όνομα σαν ηθοποιός και αργότερα ως καλός συγγραφέας έργων ποικίλου περιεχόμενου, σημαντικότερα εκ των οποίων είναι τα: Χριστούγεννα στην οικία Κουπιέλλο, Φιλουμένα Μαρτουράνο, Il sindaco del rione Sanità (το οποίο μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση με πρωταγωνιστή των Άντονι Κουίν), Οι εξετάσεις δεν τελειώνουν ποτέ, η κωμωδία Napoli milionaria (Side Street Story) κ.ά. Η πιο σημαντική γραμμή των τάσεων του, κινείται σε μια κατεύθυνση παραμορφώνοντας οπτικά την ίδια την ζωή. Σε αυτό το σημείο το κωμικό και το τραγικό στοιχείο διαπλέκονται αδιάρρηκτα και η ενδεχόμενη ρεαλιστική λεπτομέρεια, με μια ικανότητα σχεδόν αλάνθαστη, επαναφέρεται στο υπαρξιακό καλούπι που την προσδiόρισε. Η γλώσσα του θεάτρου του Εντουάρντο ήταν η ναπολιτάνικη διάλεκτος επειδή, όπως έλεγε ο ίδιος, δεν μπορούσε να γράψει σε άλλη γλώσσα. Στα ιταλικά θα ήταν σαν να έγραφε σε μια ξένη γλώσσα. Οι ηθοποιοί που διάλεγε ήταν όλοι Ναπολιτάνοι και συνήθως άνθρωποι που είχε δουλέψει πολύ καιρό μαζί τους ή είχε κάποιο συγγενικό δεσμό μαζί τους. Ενώ άφηνε στους ηθοποιούς αρκετή ελευθερία λόγω του ότι ήταν πεπειραμένοι στο είδος της Commedia Dell’ Arte, (χωρίς ωστόσο να έχουν φοιτήσει σε καμία θεατρική σχολή), επέμενε σε ορισμένα πράγματα, όπως να μην παρατραβούν ορισμένα αστεία. Τιμήθηκε με διάφορες σημαντικές διακρίσεις και βραβεία για το έργο του μεταξύ των οποίων και 2 πτυχία τιμής ένεκεν από το πανεπιστήμιο του Μπίρμινγκαμ (1977) και το πανεπιστήμιο της Ρώμης(1980). Το 1981 ανακηρύχθηκε ισόβιος γερουσιαστής της Ιταλικής Δημοκρατίας. Απεβίωσε στη Ρώμη, στις 31 Οκτωβρίου 1984, σε ηλικια 84 ετών.
1903 – O 31χρονος Γάλλος οδηγός αγώνων ταχύτητας Μαρσέλ Ρενώ, συνιδρυτής της φερώνυμης εταιρίας κατασκευής αυτοκινήτων, τραυματίζεται σοβαρά και απεβιώνει 48 ώρες αργότερα, κατά τη διάρκεια του αγώνα Παρίσι-Μαδρίτη. Το δυστύχημα αυτό οδήγησε σε ματαίωση του αγώνα μετά τη λήξη του πρώτου σκέλους της διαδρομής Παρίσι-Μπορντό, σηματοδοτώντας το τέλος της εποχής των αυτοκινητικών αγώνων από πόλη σε πόλη. Οι γνωστοί ως Αγώνες του Παρισιού διοργανώθηκαν για πρώτη φορά το 1897 με στόχο την παρουσίαση των νέων αυτοκινήτων στο κοινό.
1915 – Α' Παγκόσμιος πόλεμος: H Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Αυστροουγγαρία.
1919 – Λήγει στην Αθήνα η πρώτη συνδιάσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου του ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος – αρχικό όνομα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος) που ιδρύθηκε το 1918. Η διάσκεψη διήρκησε τρείς μέρες και αποφασίστηκε σ' αυτήν η αποχώρηση του κόμματος από την Σοσιαλιστική Διεθνή και η ένταξη του στην Κομμουνιστική Διεθνή. Η απόφαση αυτή πάρθηκε μέσω σκληρών αντιπαραθέσεων των δύο αντίπαλων ρευμάτων του κόμματος. Στην συνδιάσκεψη επίσης αποφασίστηκε σύγκληση 2ου συνεδρίου και ξανά καταδικάστηκε η επέμβαση των ξένων κρατών στην ΕΣΣΔ.
1924 – Γεννιέται στον Πειραιά ο Έλληνας ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος Αλέξης Πάρνης (πραγματικό όνομα: Σωτήριος Λεωνιδάκης). Οργανώθηκε από μικρός στην Εθνική Αντίσταση, πήρε μέρος στην τελευταία μάχη κατά των Γερμανών στην Αθήνα και τραυματίστηκε στα Δεκεμβριανά. Έμαθε για το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο νοσοκομείο της Κορυτσάς όπου νοσηλευόταν και τον Μάιο του 1945 μεταφέρθηκε στο Ρουμπίκ της Αλβανίας. Εκεί ξεκίνησε η καριέρα του ως Θεατρικού συγγραφέα με το μονόπρακτο “Τελευταία νύχτα”, έργο που αναφέρεται στα Δεκεμβριανά και παίχτηκε από τον θίασο των ανταρτών. Με την κατάρρευση του μετώπου μεταφέρθηκε στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν όπου θα εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην τοπική εφημερίδα των Ελλήνων και το 1951 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Λογοτεχνικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας “Μαξίμ Γκόρκυ”. Κατά την περίοδο παραμονής του στην Μόσχα συνδέθηκε φιλικά με προσωπικότητες των γραμμάτων όπως οι Μπορίς Πάστερνακ και Ναζίμ Χικμέτ και ξεκίνησε την συγγραφή του επικού ποιήματος “Μπελογιάννης” το οποίο του έδωσε αργότερα το πρώτο παγκόσμιο βραβείο ποίησης στο φεστιβάλ της Βαρσοβίας του 1955. Το 1960 το θεατρικό του έργο «Το νησί της Αφροδίτης» γνώρισε μεγάλη επιτυχία σε 180 θέατρα της Σοβιετικής Ένωσης με πάνω από 22.000 παραστάσεις. Η επιτυχία αυτή του έδωσε την δυνατότητα να επιστρέψει στην Ελλάδα το 1963, και να ανεβάσει το έργο του στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος με σκηνοθέτη τον Αλέξη Σολομό και πρωταγωνίστρια την Κυβέλη. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα η γραφή του προσανατολίστηκε προς το ψυχογραφικό μυθιστόρημα με στοιχεία από τον ρώσικο ρεαλισμό. Από τις εκδόσεις Εστία εκδόθηκαν τα έργα του το «Ο διορθωτής» (1978), «Λεωφόρος Πάστερνακ» (1979), «Μια Πράγα στον καθένα» (1979), «Ο μαφιόζος» (1980), και «Ο κινηματίας» (1990). Από τις εκδόσεις Καστανιώτη εκδόθηκε το 2009 το μυθιστόρημα του «Η οδύσσεια των διδύμων».
1930 – Προσγειώνεται στο Darwin της Βορείου Αυστραλίας η Amy Johnson, η πρώτη γυναίκα αεροπόρος, που πραγματοποίησε μόνη της πτήση 11.000 μιλίων από την Αγγλία στην Αυστραλία.
1940 – Ο Igor Sikorsky πραγματοποιεί για πρώτη φορά επιτυχημένη πτήση με ελικόπτερο που φέρει μόνο έναν έλικα.
1944 – Γεννιέται στην Philadelphia της Pennsylvania η Αμερικανίδα τραγουδίστρια της soul, συγγραφέας και ηθοποιός Patti LaBelle (πραγματικό όνομα: Patricia Louise Holte-Edwards) στην πόλη Φιλαδέλφεια της πολιτείας Πενσυλβάνια των Ε.Π.Α. Η καριέρα της στη μουσική βιομηχανία μετρά 55 ολόκληρα χρόνια εκ των οποίων στα 16 από αυτά γνώρισε την αρχική της φήμη ως soprano τραγουδίστρια στο γυναικείο συγκρότημα Patti LaBelle and the Bluebelles. Δημοφιλέστερες επιτυχίες τους είναι τα τραγούδια: “Lady Marmalade” (1974) και οι διασκευές τους στο φωνητικό είδος doo-wop στα τραγούδια “Down the Aisle (The Wedding Song)“, “You'll Never Walk Alone” και “Over the Rainbow“. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 1977 αλλά ενώθηκαν ξανά το 2005 για μια περιοδεία και συνεχίζουν να εμφανίζονται περιστασιακά ως σήμερα. Η LaBelle ακολούθησε προσωπική καριέρα και γνώρισε πολλές επιτυχίες στα αμερικάνικα charts με τα single της “On My Own“, “If Only You Knew“, “If You Asked Me To“, “Stir It Up“, “New Attitude“, “You Are My Friend“, “Love, Need and Want You” κ.ά. Oι πωλήσεις των δίσκων της έχουν ξεπεράσει τα 50 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.
1956 – Πραγματοποιείται στο Lugano της Ελβετίας ο πρώτος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision.
1960 – Γεννιέται στο Redruth, της κομητείας Κορνουάλης Cornwall η Αγγλο-Γαλλικής καταγωγής ηθοποιός Kristin Scott Thomas. Έζησε τα πρώτα της χρόνια στην Αγγλία και πολύ σύντομα μετακόμισε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε ως baby-sitter. Ξεκίνησε την καριέρα της με τη γαλλική και τη βρετανική τηλεόραση, ενώ ανέλαβε τον πρώτο της σημαντικό κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία Τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα του Ρόμαν Πολάνσκι. Ακολούθησε η παγκόσμια επιτυχία Τέσσερις γάμοι και μια Κηδεία που την έκανε διεθνώς γνωστή, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και για την ερμηνεία της τιμήθηκε με το βραβείο BAFTA Β’ Γυναικείου Ρόλου. Ο δρόμος για τις μεγάλες παραγωγές του Χόλιγουντ είχε πλέον ανοίξει και η Σκοτ Τόμας εμφανίστηκε στην Επικίνδυνη Αποστολή του Μπράιαν Ντε Πάλμα αλλά και στην ταινία Ο Άγγλος Ασθενής του Άντονι Μινγκέλα, με την οποία προτάθηκε για Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου, Χρυσή Σφαίρα και βραβείο BAFTA. Το βιογραφικό της περιλαμβάνει επίσης τις ταινίες Ο Γητευτής των Αλόγων του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Όλοι Θέλουν Λίγη Αγάπη (Υποψηφιότητα για Βραβείο BAFTA), Παιχνίδια της Τύχης του Σίντνεϊ Πόλακ, Nowhere Boy, Ένα Σπίτι, μια Ζωή, Gosford Park του Ρόμπερτ Άλτμαν, Η Άλλη Ερωμένη του Βασιλιά, I’ve Loved You So Long (για την οποία κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού αλλά και το London Film Critics Award ως Βρετανίδα Ηθοποιός της Χρονιάς), Ένας Ονειρεμένος Γάμος και Ψωνίζω Άρα Υπάρχω. Έχοντας ζήσει για χρόνια στο Παρίσι και μιλώντας άπταιστα τα γαλλικά, η Σκοτ Τόμας έχει συμμετάσχει και σε διάφορες γαλλικές παραγωγές, όπως Κατά Λάθος Εραστής, Το Κλειδί της Σάρα (Υποψηφιότητα για βραβείο Σεζάρ), Φεύγω (Υποψηφιότητα για βραβείο Σεζάρ) και Μην το Πεις σε Κανέναν. To 2012 συμμετείχε στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος Bel Ami που εκδόθηκε το 1885 από τον Γάλλο συγγραφέα Guy de Maupassant, δίπλα στους Ούμα Θέρμαν, Ρόμπερτ Πάτινσον και Κριστίνα Ρίτσι. Από τον γάμο της το 1987 με τον γυναικολόγο François Olivennes απέκτησε 3 παιδιά. Χώρισαν το 2005 και η Κρίστιν Σκοτ Τόμας συζεί από τότε με τον Άγγλο ηθοποιό Tobias Menzies τον οποίο γνώρισε κατά τη διάρκεια του ανεβάσματος της θεατρικής παράστασης Οι τρεις αδερφές του Α. Τσέχοφ στο West End του Λονδίνου.
1961 – Η Κύπρος γίνεται το 14ο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης.
1962 – Η διαστημική κάψουλα Aurora 7, στην οποία επιβαίνει ο Αμερικανός αστροναύτης Scott Carpenter, μπαίνει σε τροχιά και κάνει επτά φορές το γύρω της Γης.
1966 – Γεννιέται στη Μασσαλία ο Γάλλος ηθοποιός και πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής Ερίκ Καντονά (Éric Daniel Pierre Cantona). Στον Καντονά χρεώνεται αρκετές φορές, η αναγέννηση της Manchester United ως ποδοσφαιρική δύναμη, στην οποία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και αποτέλεσε το είδωλο των οπαδών της. Εκτός των επιτευγμάτων του όμως, είχε ένα άσχημο χαρακτηριστικό και αυτό ήταν ο ευέξαπτος χαρακτήρας του, που τον οδηγούσε σε αρκετές κάρτες και αποβολές. Η “μαύρη” σελίδα της καριέρας του, “γράφτηκε” το 1995 όταν μετά από αποβολή του, επιτέθηκε σε οπαδό, προσπαθώντας να τον κλοτσήσει σχεδόν ανεπιτυχώς. Μετά το τέλος της καριέρας του, ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο στην άμμο. Μάλιστα έχει πάρει μέρος και σε διεθνής αγώνες με την εθνική Γαλλίας στο μπιτς σόκερ, το 2005. Από το 2011, είναι Διευθυντής ποδοσφαίρου, στον αθλητικό σύλλογο των Η.Π.Α., Κόσμος Νέας Υόρκης New York Cosmos.
1973 – Γεννιέται στο Lviv η Ουκρανή τραγουδίστρια, πολιτικός, δραστήρια φιλάνθρωπος και οικολόγος ακτιβίστρια Ρουσλάνα (Ruslana Stepanivna Lyzhychko). Κέρδισε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision του 2004 εκπροσωπεύοντας τη χώρα της με το τραγούδι Dyki Tantsi (Άγριοι Χοροί). Ακολούθησε η νίκη της στα World Music Awards. Το 2006, εξελέγη βουλευτής του ουκρανικού κοινοβουλίου.
1975 – Γεννιέται στον Αμπελώνα ο Έλληνας πρώην ποδοσφαιριστής Γιάννης Γκούμας. Ο Αμπελωνιακός ήταν η ομάδα στην οποία άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα, και σε νεαρή ηλικία ξεχώρισε ιδιαιτέρως για τις επιδόσεις του στην επιθετική γραμμή της ομάδας. Οι πολύ καλές εμφανίσεις του προσέλκυσαν την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό με τον δεύτερο να κερδίζει τη μάχη της απόκτησης του το καλοκαίρι του 1994. Σε όλη του την επαγγελματική καριέρα, παρέμεινε στον Παναθηναϊκό. Το καλοκαίρι του 2009 λύθηκε το συμβόλαιο του με τον Παναθηναϊκό καθώς δεν συμπεριλαμβανόταν στα πλάνα του προπονητή Χενκ Τεν Κάτε. Από την λύση του συμβολαίου του εισέπραξε 250.000 Ευρώ, ως αποζημίωση. Από το 1997 έως και το 2008 συμμετείχε σε 45 αγώνες της Εθνικής Ελλάδος συμπεριλαμβανομένου του Euro 2004, όπου αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης. Στον Παναθηναϊκό συνολικά σκόραρε 38 φορές.
2001 – Στον τρίτο όροφο ενός κτιρίου στην συνοικία Talpiot της Ιερουσαλήμ και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη γαμήλια δεξίωση στην οποία είχαν προσκληθεί περισσότερα από 700 άτομα, υποχωρεί ξαφνικά το κέντρο του δαπέδου με αποτέλεσμα να βρούν τραγικό θάναταο 23 παρευρισκόμενοι ενώ άλλοι 380 να τραυματιστούν σοβαρά. Βρέθηκαν στο κενό και κατέληξαν στο έδαφος, διαπερνώντας τους υπόλοιπους δύο ορόφους που εκείνη τη στιγμή ήταν κενοί. Ο ελαφρά τραυματισμένος γαμπρός, μετέφερε με τα χέρια του στο ασθενοφόρο την σοβαρά τραυματισμένη νύφη μέσα από τα συντρίμμια. Οι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για τρομοκρατική επίθεση αλλά αργότερα συνέκλιναν στο συμπέρασμα ότι η κατάρρευση οφειλόταν σε δομικές ελλείψεις (όπως απέδειξε η έρευνα που διατάχθηκε) ενώ ακόμη και με γυμνό μάτι μπορούσε κανείς να διακρίνει από τα συντρίμμια, ότι είχαν αφαιρεθεί κολόνες, προκειμένου να διευρυνθεί ο διαθέσιμος, για δεξιώσεις, χώρος. Οι άνδρες των σωστικών συνεργείων είχαν υποχρεωθεί να μην χρησιμοποιήσουν εκσκαφείς και βαριά εργαλεία, αφού οι εναπομείναντες τοίχοι κλυδωνίζονταν σε κάθε τους κίνηση.
2001 – O 15χρονος Temba Tsheri από το Νεπάλ, οδηγός ορειβατικής αποστολής, γίνεται ο νεότερος άνθρωπος που πατά την κορυφή Έβερεστ.
2012 – Δημοσιεύονται τα πρώτα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ γεγονότα από ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ πρωταγωνιστές σαν σήμερα στο ΜySalonika. Χρόνια πολλά λοιπόν στη στήλη και την ιστοσελίδα μας!
Συλλογή γεγονότων, έρευνα και παρουσίαση: Νίκος Βασάρας
(https://www.facebook.com/nicosvasaras)
Ως κύρια (όχι αποκλειστική) βάση πληροφοριών χρησιμοποιούνται σχετικά λήμματα από τη Βικιπαίδεια, κατά κανόνα όχι αυτούσια. Αναδημοσίευση αυτού του άρθρου του MySalonika ή μέρους του χωρίς την αναγραφή του αρθρογράφου και της πηγής ή παραπομπής σ' αυτήν αποτελεί λογοκλοπή και διώκεται ποινικά
