Όπως κάθε δεκαετία έχει αφήσει πίσω της το δικό της μελανό σημείο στην ιστορία, ( δεκαετία ’80 – εμφάνιση του AIDS, δεκαετία ’90- πόλεμος του Κόλπου, διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας), έτσι, από το 2000 έως και σήμερα, εκτός από την κατάρρευση των δίδυμων Πύργων, θα θυμόμαστε και την οικονομική κρίση, η οποία από ότι φαίνεται εξαπλώνεται και στην επόμενη δεκαετία. Η Ελλάδα από το 2009 περίπου, μαστίζεται από οικονομική, δημοσιονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση. Αυτό που δεν ήξερα, και πρόσφατα ανακάλυψα, είναι το γεγονός ότι πάσχει και από κρίσεις πανικού.
Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνεται από την Mayo Clinics, μια κρίση πανικού είναι ένα ξαφνικό επεισόδιο έντονου φόβου που αναπτύσσεται χωρίς προφανή λόγο και προκαλεί σοβαρές σωματικές αντιδράσεις. Οι κρίσεις πανικού, συμβαίνουν ουσιαστικά σε αιφνίδιες περιόδους έντονου άγχους, ψυχολογικής διέγερσης, φόβου και προκαλούν στομαχικές διαταραχές και αδιαθεσία που σχετίζεται με μια ποικιλία σωματικών και νοητικών συμπτωμάτων. Η εμφάνιση των επεισοδίων είναι απότομη, ενώ μπορεί να μην υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αιτία.
Ήξερα ότι υπάρχουν. Δεν ήξερα ότι συμβαίνουν τόσο συχνά. Λόγω κάποιων συγκυριών, πριν λίγες μέρες βρέθηκα σε κάποιο εφημερεύον νοσοκομείο. Στις τρεις ώρες που περίμενα, συνολικά είδα τρεις διαφορετικές περιπτώσεις κρίσεως πανικού σε διαφορετικά φύλα και διαφορετικές ηλικίες. Εν συνεχεία, αυτό το οποίο με κέντρισε παραπάνω, ήταν τα λεγόμενα ενός γιατρού ο οποίος ανέφερε πως τους τελευταίους δύο μήνες τα περιστατικά κρίσεως πανικού έχουν αυξηθεί ανησυχητικά. Αναπόφευκτα αναρωτήθηκα που οφείλεται αυτή η απότομη αύξηση των περιστατικών αυτών. Μα που αλλού; Στην ευρύτερη οικονομική κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.
Το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ), έχει συλλέξει κάποια στατιστικά στοιχεία, τα οποία δείχνουν ότι οι ψυχολογικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης έχουν αντίκτυπο στις ηλικίες 36-50 ετών, άτομα δηλαδή που έχουν να αντιμετωπίσουν κατά κύριο λόγο οικονομικές και οικογενειακές υποχρεώσεις. Ακόμη και τα άτομα νεότερης ηλικίας, 21-35 ετών, φαίνονται ιδιαίτερα ανήσυχα για την επαγγελματική τους αποκατάστασης. Ιδιαίτερα αγχωμένο, εκτός από τους άνεργους, φαίνεται να είναι και το ποσοστό του πληθυσμού που έχει κάποια θέση εργασίας. Συνολικά, το 64,4% των ατόμων που κάλεσαν για βοήθεια είτε επώνυμα είτε ανώνυμα στο ΕΠΙΨΥ, είναι γυναίκες, το 37,3% ηλικίας 21-35 ετών, το 46,7% απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και έγγαμοι το 43,4%.
Η κρίση που βιώνει η χώρα μας είναι σαν το ντόμινο. Ρίχνοντας ένα τουβλάκι πέφτουν άλλα πόσα στη συνέχεια (πολιτική, κοινωνία). Αυτό το «τουβλάκι» που πρέπει να παραμείνει σταθερό στη θέση του είναι η υγεία. Το άγχος μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε κρίσεις πανικού και οι κρίσεις πανικού σε χειρότερες σωματικές και ψυχολογικές παθήσεις. Αυτό, δεν αλλάζει την κατάσταση της χώρας. Παρά μόνο την επιβαρύνει.
