Τα πρωινά μέσα στην πόλη, κυρίως της Δευτέρας, όσο και αν θες δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Ο κόσμος πάντα τρέχει, χάνοντας την αίσθηση του χρόνου, αδιαφορώντας για το καυσαέριο, για τις κόρνες των αυτοκινήτων, έχοντας στο μυαλό του να φτάσει στον προορισμό του όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Όπως όλοι, έτσι και εγώ αναγκάζομαι να κυκλοφορώ συχνά στο κέντρο της πόλης, περπατώντας βιαστικά για να τελειώσω γρήγορα τις δουλείες μου και όντως αδιαφορώ είτε για αυτόν που μιλάει πολύ δυνατά στο κινητό δίπλα μου, είτε για αυτόν που προσπαθεί να με προσπεράσει.
Τα πρωινά αυτά λοιπόν, που συνδέονται με κοινωνικές, επαγγελματικές και λοιπές υποχρεώσεις, αποτελούν την καλύτερη ώρα για να ψυχολογήσει κανείς τους ανθρώπους γύρω του. Η κάθε τους έκφραση είναι τόσο καθαρά αποτυπωμένη στο πρόσωπο του κάθε περαστικού, που καταλαβαίνεις αν έχει νεύρα, αν ξενύχτησε, αν κοιμήθηκε καλά, αν τον απασχολεί κάτι έντονα.
Έχοντας αποκτήσει μια «κακιά» συνήθεια από μικρή, πολλές φορές χωρίς να το καταλάβω το βλέμμα μου «κολλάει» για κάποια δευτερόλεπτα σε διάφορα αντικείμενα ή πρόσωπα. Τις προάλλες, περιμένοντας να περάσω το δρόμο, το βλέμμα μου «κόλλησε» για λίγο στο φωτεινό σηματοδότη απέναντι. Πράσινο…Πορτοκαλί…Κόκκινο… Προχωράς…Είσαι σε αναμονή…Σταματάς…Και ξανά από την αρχή….Κανένας δε δίνει σημασία στο πορτοκαλί είτε πεζός είτε οδηγός. Και όμως αποτελεί το βασικότερο «φανάρι». Σε προετοιμάζει και σε προειδοποιεί για το τι θα ακολουθήσει.
Το τελευταίο διάστημα η ζωή όλων έχει πάρει αυτό το πορτοκαλί χρώμα των φαναριών. Οικονομική κρίση, απολύσεις, νέα σκάνδαλα, δανεισμοί, φορολογίες…και απλά όλοι βρίσκονται καθημερινά εν αναμονή για το πότε θα μπορέσουν να προχωρήσουν 100, 200, 300 μέτρα για να περιμένουν και πάλι μια πιθανή καλύτερη εξέλιξη που θα τους βοηθήσει να προσπεράσουν γρήγορα το κόκκινο και να ξαναγυρίσουν πάλι στο πράσινο.
Το 80% των ανθρώπων γύρω μου κάθε πρωί έχουν αυτή την έκφραση της αναμονής. Τι θα γραφτούν στις εφημερίδες, τι θα ειπωθεί στις ειδήσεις, αν τελικά υπάρχει μία διέξοδος. Και όλα αυτά μέχρι κάποιος να μπορέσει να μας κορνάρει τόσο δυνατά ώστε να ξυπνήσουμε και να δούμε καθαρά αυτό το πράσινο χρώμα…
Στα πορτοκαλί φανάρια γίνονται τα περισσότερα ατυχήματα και δυστυχώς, η Ελλάδα βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις ατυχημάτων παγκοσμίως. Ας μην επιβαρύνουμε άλλο τη θέση της.
