O ορισμός του καλλιτέχνη. Σεμνός, εργατικός, δημιουργικός. Άνθρωπος του θέατρου. Με λόγο ύπαρξης. Και μόνιμη καλλιτεχνική αναζήτηση.
Πάντα χαμογελαστός, ο Κώστας Γάκης είναι στη Θεσσαλονίκη, αυτό το τριήμερο, με τη “Κατσαρίδα” του. Κωμωδία που πρέπει να δεις στο θέατρο “ΣΟΦΟΥΛΗ”. Μα πριν από αυτό, όλα όσα είπαμε για το MySalonika, ακολουθούν. Και είναι πολλά…
συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
H “Kατσαρίδα” ξεκινά το φετινό της ταξίδι, από το Θέατρο Σοφούλη. Αλήθεια, τί κάνει αυτό το έργο τόσο δυναμικό και διαχρονικό;
Ο δονκιχωτικός ηρωισμός δυο ηθοποιών που με ελάχιστα σκηνικά μέσα παλεύουν να χωρέσουν μέσα σε 90 λεπτά τα όνειρα ενός κατατρεγμένου πλάσματος (της Κατσαρίδας). Σε αυτόν τον κόσμο ο καθένας μας υποφέρει και ο καθένας μας κάνει τρελά όνειρα. Αυτός είναι ο πυρήνας του έργου που φαίνεται διαχρονικά να επικοινωνεί με το θεατρικό κοινό του τόπου.
Όταν το πρωτοανεβάσατε, με το Βασίλη Μαυρογεωργίου, φανταζόσουν, Κώστα, αυτή την επιτυχία και τη πορεία στο χρόνο;
Όχι. Θέλαμε απλώς να ξεσπάσουμε να επικοινωνήσουμε και να εκφραστούμε ακέραια. Το ευτυχές είναι ότι το έργο παραμένει ακόμα αφορμή ξεσπάσματος, επικοινωνίας, και ακέραιης έκφρασης κάθε είδους συναισθήματος.
Η συνεργασία με το Δημήτρη Μακαλιά πώς προέκυψε;
Υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση πριν καν γνωριστούμε. Εγώ τον είχα δει στο “Χοντροί άντρες με φούστες” και εκείνος εμένα στο “Χωρίς Μουσική”. Κάπως έτσι ήρθε η καλλιτεχνική γνωριμία και το ξεκίνημα, όχι μόνο μιας εξαιρετικής συνεργασίας, αλλά και μιας βαθειάς φιλίας. Εξάλλου και οι δύο θεωρούμε ότι είμαστε “ομάδα” – καλλιτεχνικό δίδυμο με κοινές ανησυχίες και στόχους και ήδη έχουμε δρομολογήσει καινούργιες συνεργασίες στο άμεσο μέλλον!
Φέτος, θα είσαι και στο θέατρο ΠΟΡΕΙΑ του Δημήτρη Τάρλοου, με την “ΕΥΡΥΔΙΚΗ”. Γιατί αυτό το έργο, αυτή την εποχή;
Γιατί το έργο αποτελεί μια επιτομή στο θάνατο και την απώλεια και γεννάει ερωτήματα και αναστοχασμούς πάνω σε όλες τις επιφανειακές μας βεβαιότητες.
Καθημερινά, περπατάς το κέντρο της Αθήνας, για να μπεις είτε στο ΠΟΡΕΙΑ είτε στο ΑΘΗΝΩΝ, όπου θα φιλοξενηθεί εκ νέου η ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ. Μια πόλη σε γκρίζο-μουντό χρώμα και μια σκηνή θεάτρου δημιουργικότητας. Σύνδεσμος και συνοχή, ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους μπορεί να υπάρξει; Το μέσα, μπορεί να καλυτερέψει τον έξω κόσμο ή απλά το θέατρο είναι μια έξοδος κινδύνου;
Δεν θα έκανα τέχνη αν δεν πίστευα ότι μπορώ να αλλάξω τον κόσμο στον βαθμό που μου αναλογεί. Ωστόσο δεν πιστεύω ότι το έξω είναι μουντό και γκρίζο. Εγώ πεισματικά συνεχίζω να βλέπω φως και χρώμα γύρω μου.
Με το Δημήτρη Μακαλιά, πέραν της ΚΑΤΣΑΡΙΔΑΣ, έχετε και άλλα θεατρικά σχέδια, σωστά;
Σωστά αλλά ακόμα είμαστε σε μια πυρετώδη και δημιουργική αναζήτηση. Το βέβαιο είναι ότι θέλουμε ως επόμενο βήμα να σκηνοθετήσουμε ένα έργο μαζί χωρίς να παίξουμε έτσι ώστε να διευρύνουμε και αυτή την πλευρά μας. Να φτιάξουμε ένα έργο ως σκηνοθετικό δίδυμο!
Κάποιος Έλληνας ηθοποιός εν ζωή, που εκτιμάς και θα ήθελες κάποια στιγμή να βρεθείς μαζί του, επί σκηνής;
Ο Γιάννης Νταλιάνης. Ένας μετρ της υποκριτικής με τον οποίο έχω την σπάνια τύχη να συνεργάζομαι στην παράσταση “Ευρυδίκη” αυτή την εποχή. Εκτός από καταπληκτικός ηθοποιός είναι και θαυμάσιοος συνεργάτης
Αξίες χάνονται. Κοινωνίες υπνωτίζονται. Φόβοι και ανασφάλειες μεγιστοποιούνται. Εσύ, πώς τα εκλαμβάνεις όλα αυτά από τη μεριά σου; Η αντίσταση στη καθημερινότητα πώς επέρχεται;
Με ανάληψη προσωπικής ευθύνης σε κάθε επίπεδο.Είμαστε ζωντανοί κι αυτό είναι ένα υπέροχο δώρο. Η κρίση γεννά γκρίνια και η γκρίνια μιζέρια. Προσωπικά, πιστεύω ότι τώρα είναι η πιο όμορφη στιγμή να δράσουμε και να αλλάξουμε της ζωές μας και τις σχέσεις μας χωρίς τρομοκρατία, cayenne και δελτία ειδήσεων που τρομοκρατούν.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε σκηνοθέτησες τον ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ, που περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα. Θέατρο για μικρά και μεγάλα παιδιά. Πήγε καλά η παράσταση; Θα αποτολμούσες εκ νέου σκηνοθεσία σε παιδική παράσταση;
Πήγε υπέροχα!Συνάντησε το κοινό της και το κέρδισε!Αποτολμώ ήδη, εκ νέου σκηνοθεσία σε παιδικό, γιατί τα παιδιά είναι το πιο απαιτητικό κοινό και θέτει πολύ ψηλά τον πήχυ του επαγγελματισμού σου. Αυτή τη στιγμή σκηνοθετώ την παιδική παράσταση: “Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες” που ανεβαίνει αύριο, στο θέατρο “Αθήναιον” στη Θεσσαλονίκη για 2 τριήμερα (αυτό και το επόμενο). Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που ξεκινάω τη χρονιά στη Θεσσαλονίκη, το ίδιο βράδυ με δυο παραστάσεις αλλά από διαφορετικό πόστο, του σκηνοθέτη και του ηθοποιού!
Υπάρχει κάποια ατάκα από την ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ…κάποια φράση που αγαπάς και κάθε βράδυ χαίρεσαι να λες, για κάποιο λόγο;
Όλη η παράσταση είναι μια μέθη. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ατάκα. Αν έπρεπε να επιλέξω μια φράση από το έργο θα επέλεγα έναν στίχο από το τελικό τραγούδι του ταξιδιού της Κατσαρίδας: “Πόση ομορφιά σε αυτή τη γη”…
Αυτή την ομορφιά στη γη, ο Κώστας μας προσκαλεί, αυτό Παρασκευοσαββατοκύριακο, να γνωρίσουμε στο θέατρο ΣΟΦΟΥΛΗ της Θεσσαλονίκης , μέσα από την ιστορία της Ιωάννας. Της “Κατσαρίδας” που δεν πρέπει να πατήσεις, μα αξίζει να δεις, για να καταλάβεις πως το όνειρο και ο στόχος, ακόμα και του πιο μικρού, έχει δικαίωμα στο φως. Και αυτό το φως, λαμπερά το κουβαλά ο Κώστας Γάκης. Και πορεύεται δημιουργικά…
