Σε μια κατάμεστη αίθουσα στο δημαρχείο της πόλης, ηθοποιοί του ΚΘΒΕ ερμήνευσαν κείμενα που αφορούν ανθρώπους οι οποίοι αντιμετωπίζουν και βιώνουν δυσκολίες στην καθημερινότητά τους. Πρόκειται για απόσπασμα από το έργο του σπουδαίου λογοτέχνη Ανδρέα Καρκαβίτσα, “Ο ζητιάνος” αλλά και ολόκληρο το κείμενο της νεαρής δημοσιογράφου, Όλγας Στέφου. Η επιλογή των δύο κειμένων δεν ήταν τυχαία. Ο “Ζητιάνος” και οι “Αόρατοι άνθρωποι”- ” θύματα” εκφράζουν την σύγχρονη πραγματικότητα των τελευταίων ετών.
Ο ασυνείδητος “ζητιάνος”
Ο ζητιάνος είναι νουβέλα του Ανδρέα Καρκαβίτσα και περιγράφει τις ανυπολόγιστες καταστροφές που έφερε η άφιξή ενός ζητιάνου, στις ζωές των κατοίκων ενός χωριού στον θεσσαλικό κάμπο.
Μέσα από τη μαεστρία του κατάφερε να βάζει σεβάσμιους γέροντες να εκπαιδεύουν τα αγόρια του χωριού με σκοπό να ψυχαγωγούν τον κόσμο και παράλληλα να βγάζουν χρήματα.
Μετά το τέλος της εκπαίδευσης οι μαθητές επιδείκνυαν αυτά που έμαθαν μέσα από τον κουτσοκουλόστραβο χορό. Έναν χορό που αναφέρεται στις κινήσεις που κάνουν οι ζητιάνοι, όταν προσπαθούν να μιμηθούν κάποιον ανάπηρο ή τυφλό. Ο ζητιάνος μέσα από τη διαδρομή του κατορθώνει να ξεφεύγει από όλες τις δυσκολίες, άθικτος και πλούσιος χωρίς σεβασμό στον συνάνθρωπο του και χωρίς να υπολογίζει τις ζημιές που αφήνει πίσω του.
Οι εξόριστοι στον τόπο τους ” αόρατοι άνθρωποι”
Οι «Αόρατοι άνθρωποι» είναι ένα κείμενο-γροθιά της νεαρής δημοσιογράφου Όλγας Στέφου, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Η ίδια εδώ και μερικούς μήνες διαγνώστηκε με μια επιθετική μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας. Η ασθένειά της άλλαξε την καθημερινότητά της. Οι υποδομές για άτομα με αναπηρίες στις πόλεις είναι λιγοστές έως ανύπαρκτες.
Οι πόλεις είναι μόνο για υγιείς. Το χιούμορ και η πένα της είναι οι κινητήριες δυνάμεις τις που της επιτρέπουν να αγωνίζεται για μια κανονική ζωή. ” Ξύπνησα ένα πρωί και δεν μπορούσα να περπατήσω να κουνήσω το δεξί χέρι μου και να δω από το δεξί μου μάτι. Το πιο δύσκολο πέρα από τις θεραπείες, είναι ότι πρέπει να συνηθίσεις σε μία νέα πραγματικότητα και καθημερινότητα την οποία ήξερες μόνο εξ’ ακοής” λέει η ίδια. Για εκείνη, οι “αόρατοι άνθρωποι” δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα περισσότερο από όλα εκείνα τα άτομα που όχι μόνο πρέπει να παλέψουν με τους δικούς τους δαίμονες αλλά να έρθουν αντιμέτωποι με αδιάκριτα βλέμματα, στενά και κακοφτιαγμένα πεζοδρόμια. Μέσα από το κείμενό της εκφράζει τη δική της αλήθεια για όλους εκείνους τους εξόριστους σε έναν κόσμο γεμάτο ελευθερία. Να σημειωθεί ότι τα δύο κείμενα ερμηνεύτηκαν από τους ηθοποιούς Βασίλης Ντάρμας και Μαριάννα Αβραμάκη στο πλαίσιο της εκδήλωσης του ΥΜΑΘ για τη στήριξη ευπαθών ομάδων και ΑμεΑ.
Πηγή: https://www.makthes.gr/oi-dyskolies-stin-kathimerinotita-ton-amea-mesa-apo-dromeno-toy-kthve-208500
