Από τους 54 πρωταθλητές με αναπηρία οι οποίοι θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στα Paralympic Games της Βραζιλίας οι 5 είναι αθλητές από την Κομοτηνή και όλοι τους μέλη τού εδρεύοντος στην ακριτική πόλη αθλητικού συλλόγου ατόμων με αναπηρία με το όνομα ΗΡΟΔΙΚΟΣ! Συγκεκριμένα, πρόκειται για τους Δημήτρη Καρυπίδη, Δημοσθένη Μιχαλετζάκη, Σεμιχά Ριζάογλου (στα αγωνίσματα της κολύμβησης) και Νικόλαο Γονιό και Κωνσταντίνο Βέλτση (στα αγωνίσματα του στίβου) που στο Ρίο θα εκπροσωπήσουν από κοινού τη χώρα, την πόλη και τον σύλλογo τους.
Με όρους αριθμητικής/ πιθανοτήτων – 10% της εθνικής αποστολής από την ίδια πόλη και από τον ίδιο σύλλογο – πρόκειται περί θαύματος! Το οποίο, προφανώς, διόλου δεν εξηγείται από την ανέγερση μικρής εκκλησίας αφιερωμένης στον μακρό γείτονα (εξ Αγίου Όρους Χαλκιδικής) Άγιο Παΐσιο, μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από τα γραφεία του ΗΡΟΔΙΚΟΥ. Καλή η χάρη του Αγίου, αλλά το τρέξιμο, οι ρίψεις και η κολύμβηση απαιτούν άλλες χάρες. Πιο γήινες…
Το θαύμα της Κομοτηνής – όπως και όλα τα “θαύματα” – εξηγείται από αυστηρά συγκεκριμένους λόγους που νιώθουμε ότι αξίζει τον κόπο επιγραμματικά να σας παραθέσουμε. Ήτοι:
Οι σοβαρές/ σχεδιασμένες παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα (πρόσβασης στο δομημένο περιβάλλον, στον αθλητισμό και πολιτισμό, σε υπηρεσίες αποκατάστασης κ.λπ.) εδώ και αρκετά χρόνια στην Κομοτηνή, καθιστούν την ακριτική πόλη πανελλαδικό πρότυπο. Οι άνθρωποι με αναπηρία στη Κομοτηνή, δεν είναι “αποκλεισμένοι” της πλειοψηφίας των εκφάνσεων του κοινωνικού βίου όπως πρακτικά συμβαίνει με αυτούς των περισσότερων άλλων ελληνικών πόλεων, αλλά ισότιμοι πρωταγωνιστές.
Πώς και έτσι; Η πρωτοπορία της Κομοτηνής πιστώνεται στην πρότυπη δράση του τοπικού συλλόγου εκπροσώπησης των ατόμων με αναπηρία “Περπατώ”, ο οποίος μη αρκούμενος στο άκρως διαδεδομένο στην υπόλοιπη Ελλάδα sport (μη ολυμπιακό) της διαρκούς καταγγελίας, έχει επιμεληθεί/εκπονήσει ολόκληρη σειρά βιώσιμων μελετών και σχεδίων για μια αληθώς πρότυπη για τους ανθρώπους με αναπηρία “πόλη και κοινωνία”, αλλά και έχει πρωτοστατήσει στην διαδικασία υλοποίησής τους. Πώς; Όχι κατά την πάγια νεοελληνική τακτική παριστάνοντας την επί παντός επιστητού super αυθεντία, αλλά πείθοντας και εμπνέοντας τους βασικούς φορείς της πόλης για το γενικό/ συνολικό “καλό” που μια πρότυπη για τα εμποδιζόμενα άτομα Κομοτηνή υπηρετεί και προωθεί.
Και ποιος “καλός θεός” γέννησε αυτόν τον τόσο προχωρημένο – για τα νεοελληνικά δεδομένα – σύλλογο; Κανένας θεός! Ιδρυτής και ψυχή του συλλόγου, είναι ο παλιός πρωταθλητής και παρολυμπιονίκης Αλέξανδρος Ταξιλδάρης – ένας άνθρωπος με πολύ καλή μόρφωση και εκλεκτή καλλιέργεια, επιστήμονας πλέον σήμερα, γέννημα θρέμμα ενός άκρως προοδευτικού οικογενειακού περιβάλλοντος (ο πατέρας του είναι καθηγητής πανεπιστημίου) – ή υποδειγματική περίπτωση του οποίου προσέδωσε στις διεκδικήσεις των συμπολιτών του με αναπηρία την αναγκαία δυναμική.
Τόσο απλά και αυστηρά, τόσο συγκεκριμένα, το θαύμα της Κομοτηνής – και το κάθε θαύμα – εξηγείται…
Πηγή: www.presspublica.gr/nίκος-πλέρος-στην-κορυφή-της-έρευνας-το/
